"Miss na miss kita" sabi niya sabay yakap sa akin, "sino ka?" parang natigilan siya sa sinabi ko, "Its not a nice joke" he said as he stopped hugging and walked back, kita ko yung lungkot at shock nag halo halo sa kanyang mukha. "Sino ka?! tatawag ako ng police kung di mo sasabihin!" I said sabay kuha ng phone ko sa pocket ko, "Shine stop di ko na to gusto!" He said, parang malapit na siyang umiyak.
Sino siya? bakit apektado ako sa nangyari ngayon? Bakit parang nasaktan ako na makita siyang ganyan. "Sorry mister, pero di kita kilala" I said habang nag walk out. But then I stopped, tumingin sa back ko at nakita ko siyang umiyak. Parang gusto ko siyang yakapin, kaso di ko siya kilala. Kaya pumunta nalang ako sa Exit ng mall, its the place I'm gonna wait for my driver. Nung dumating na yung driver ko, sumakay kaagad ako sa car.
"Kuya, go pass, Real drive, gusto ko muna mag stay sa place dun" sabi ko habang tinuro ko kung asan yun. Hindi kasi yun known ng mga driver namin, kaya alam ko, that they'll just forget about this place. Mag taxi nalang ako mamaya. Bumaba ako sa sasakyan at nag wave goodbye ni manong driver. Pumunta ako sa favorite spot ko, at tumingin sa sun set.
Ang ganda, parang painting lang yung nakita ko. Parang ang daling burahin ng colors. Parang makuha ko lang yung clouds by just one touch, nakakarelax talaga dito. Lahat na iniisip ko, it pops out like a bubble that I forget. Ito namang puso ko lumambot pag dito ako nag stay, lagi na kasi akong nakapunta dito.
When I came back here in the Philippines, parang naglalakad ako kung saan and I memorized this place. Simula noon dito na ako nag stay kapag may malalim akong iniisip. The air is fresh, makita mo yung sunlight, tapos pag gabi, makita mo yung city lights.
Buti nalang nakipag enrolled na ako sa Extravagant University, pwede na akong mag relax simula tomorrow, tapos pag friday bibili nalang ako ng school materials. Pero ang nasa isip ko ay kung paano siya tumingin sa akin. He's just an unknown person, pero ba't ganun? Parang gusto ko nga siyang yakapin, pero di pwede. I don't know him, he even cried for christ sake.
Haist, what a crazy day, pumunta pa naman ako dun sa mall para kumain dun, kasama si Damien. Oh shet, I forgot to text her! Baka aasa naman si Damien, kaya kinuha ko yung cellphone ko--
Ako:
Den, sorry pero, I can't go. May nangyari kasi tska ayun. Babawi ako bukas promise :)Then sent! Yung frappe sayang na sayang, gusto ko pa naman uminom ng strawberry frappe kasama yung mango crepe. Haist, gutom na talaga ako. Kinuha ko yung drawing pad ko at nag drawing. I love drawing, pero gusto ko maging Cardiologist. And I promised to myself that I will never have a boyfriend, even though I know that every promises are meant to break.
Oo nga pala nakalimutan ko, si Damien pala, bestfriend ko yun ever since 4th year highschool. Lagi siyang sumusunod sa akin kahit saan ako pupunta kahit sa France, pero nung sinabi ni mommy at daddy na babalik kami dito Sa Philippines sumunod rin siya. Ang sweet niya talaga, parang sister lang ang tingin ko sa kanya. But her full name is Damien Alexander Cruz. FilAm siya kagaya ko.
*beeep*
"AAAAHHH!"
Cheese! Syete ang sakyan na yun, I took my things, sino ba kasi yan!? Tumingin ako sa likod ko at bumungad sa akin is one bright light that made me cover my eyes, "miss okay ka lang ba?" Sabi nung tao habang pinastand up niya ako. I took my hand from my eyes "Shine?" he said while looking unbelievably in my eyes.
"Ikaw yung lalaki kanina diba?" I said while pointing to him and went to my original seat and sat on it again. "The question is, what are you doing here?" Sabi niya while he sat next to me. Then suddenly I feel my heartbeat fast na parang nag chase ng cheetah. "D-dito n-naman talaga ako tumambay" I said, bakit ako nauutal?
Tumingin ako sa city lights, tapos kinuha yung drawing pad. "You still draw huh?" He knows I draw? Paano? "Sino ka ba talaga ha?" I said looking at him as if he's a dammit stalker or whatever "Di mo ba talaga alam?" he said sounding a little bit hurt. "Would I ask if I knew?" I said.
Sana makalimutan ko naman ang lahat nangyari ngayon.
--
Woo! Bago namang book :D salamat din SoMeggg sa ginawa mong book cover. Para na ngang wallpaper yung book cover ^_^. Guys please vote, and comment thank you. I love you all😘
YOU ARE READING
Stars and Hearts
Teen FictionWe all have that star we would expect to see at night. What if someone is also watching that star, baka siya yung maging Mr. Destiny mo. Lahat naman talaga ay tinadhana sa lahat na gawin naatin. When you see a shooting star, wish mo kaagad na sana m...