Emilia

88 10 3
                                    

Dlaczego muszę stać pod blokiem, a nie mogę tam wejść?

Po chwili wychodzi pielęgniarka, później dołącza doktor, lecz reszta zespołu dalej pracuje nad operacją mojego... Marcina, tak MOJEGO!

Doktor powoli snuje się do rodziców MOJEGO Marcina, gdy ja nie wytrzymuje presji ze strony dzisiejszych przeżyć.

Biegnę, chociaż wiem że wygląda to komicznie, gdy 13-latka biegnie przez korytarz, jak torpeda.

Uciekam... Od... Tego co wiem że się wydarzy, tego co tam na mnie czeka, tego co jest nam podane w złym świetle,
Ran.

Napotykamy się na nieznajome twarze,ludzi,głosy.

Boję się. Boję.

Wracam do domu, choć wiem,że nikogo nie zastaw tam. Za każdym razem gdy wchodzę tu, sama czuję się. Wtargam do swojego pokoju, zauważając nienaganny porządek.

"Kochanie posprątałam Ci pokój. Mama"

Nagle moje oczy ale zalewają się łzami, chociaż od lat były puste.

Coraz bliżej gwiazd,
Spotykamy się,
Niczym biel i czerń,
Różnimy się,
Te różnice,
Przyciągają nas,
Do siebie ...

Moja piosenka, która zapomniana wróciła, która w smutku napisana, w smutku przypomniana.

Powoli odpływam. Czas traci na prędkości. Zapadam w głęboki sen.

Uczucie w WiadomościachOpowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz