GeceNiN KaraNLıĞı

Bölüm- 1

İlk hikayem ilk deneyimim hatalarim tabi ki var ama umarım beğenirsiniz.

Bu bölüm düzenlenmiştir.

--------- ---------- -------------

Cadden'in başında ki tekel bayi' den şimdiye kadar hiç içmediğimiz şarabı alıp eve gelmiştik.

Daha önce hiç kullanmadıģımız için şarabı açmanın hiçbir yolunu bulamayıp tekel bayi' ye tekrar gitmeye karar vermiştik. Akşam saatleri olduğu için kimse görmez düşüncesiyle Ece'yle beraber kol kola girip pijamalarımız ve topuza bile benzemeyen saçlarımızla, elimizde şarab evden çıkmıştık.

Şarab'ı açtırmak istediğimizi söyleyince adam bize 'siz deli misiniz?' Bakışları attıktan sonra şarabı açıp bize verdi. Adama 2 saniyelik bir bakış attıktan sonra havalı yürüyüşümü yapıp tam kapıdan çıkacakken başımın sert bir cisme çarpmasıyla iki adım geriledim. Çarptığım şeyin kapı değil de bir insan evladı oldugunu gördüm.
Yüzüne tam bakıp inceleyemezsem de siyah dalgalı saçları  , ben burdayım! diyen kasları, ve üzerimde hissettiğim kahverengi gözleriyle oldukça çekiciydi.

Şarabı açan adamın güldügünü görünce gözlerimi kısıp ona ters bi bakış attıktan sonra - kii ters bir bakış oldu mu onada tam karar vermiş değılim- önüme dönüp karşımda ki çocuğa baktım.

"Önüne bakmadan mı yürüyorsun sen. Kafamı kırdın bee insan bir özür diler" diyip homurdana homurdana ćıktık tekel bayi'den.

Çocuğun arkamdan 'sen ciddi misin' bakışları attığına emindim.

Pijamayla çıkalım kimse görmez dedik nerdeyse bütün istanbul bizi böyle gördü. Tam bi rezillik.

Bayide ki adama bakış attıktan sonra üstümde ki pijamalara aldırmadan havalı bir yürüş yapalım dedik öküzün biri çıktı.

Şimdi ise sokakta ki insanlar önce tipimize sonra elimdeki şaraba bakıyorlar gel de çıldırma. Allah'tan tekel bayi bizim caddenin başındaydi ha sanki  2 adımlık yol degil de 2 km'lik bir yol yurümüşüm gibi hissetsem de sonunda eve vardık.

"Kızım sen iyi misin hem  çocuğa  çarpıyorsun hem de onu suçlayıp cırlıyorsun." Diyen Ece'ye döndüm.

"Ben havalı yürüyüşü mu sergilerken önüme gecip bana çarpmasaydi o bana çarptı ben ona değil" deyip mutfağa ilerledim.Ece' de arkamdan hem gülüyor hem de sabır diliyordu.

Ne ama haklıyım koskoca ben yani ben Nasıl görmez beni. Ne diye önümde duruyordu da bana çarpıyordu.

Mutfaktan bardakları alıp salona Ece'nin yanına oturup şarapları doldurdum. Tadı başta degişik olsa da sonradan alışmıştım. Oldukça iyiydi.
Teyzem kuralcı biri olduğu için içmemize izin vermezdi. Onun yokluğunda daha önce rakı falan içmiştik ama şarabı ilk kez içiyorduk.

Ben Alya Alkım. 18 yaşında, lise son sınıf ögrencisiyim. Annem ve babam ben daha doğmadan önce ayrılmışlar. Babam daha sonra çekip gitmiş ve birdaha geri dönmemiş. Annem ise benim doğumumdan sonra bir trafik kazasında hayatını kaybetmiş.

Serpil teyzem büyüttü beni. Annemin tek kardeşi. Teyzemin de 2 çocugu var biri 25 yaşında ki Can abi diğeri de Ece. Biz Ece'le aynı yaştayız. Beraber büyüdük. Can abi ise okul'du işti derken hep bizden ayrı sehir dışında yaşamıştır. Teyzem bu yıl son yılımız olduğu ve sınava gireceğimizi göz önünde bulundurup bizi özel okula yazmıştı. İlk söylediğin de Ece' yle ikimiz olumlu bakmamıştık ama bu fikre sonradan alışınca yeni okula kaydolduk.

Bugün cumartesi oldugu için okula pazartesi günü başlıcaktık. Teyzem 2 haftalıgına Can abinin yanına gittiği için bizde Eceyle birlikte teyzem yanında yapamadiklarimizi yapiyoruz. Teyzem sinava girecegimiz icin gezmek yerine ders calismamizi söylüyordu. Bizde Bugün aksama kadar alısveriz merkezlerinde gezmis sinemaya gitmis sokakta bagira cagira sarkı söyleyip yürümüştük. En son da pizza  yiyip eve dönmeye karar vermistik. Gelirken de sarap almıştık.

Basımın agrımaya başladıgını hissedince hemen odama girdim ve uyumaya çalıştim. Sarhoş olupta komşuları toplamak istemiyordum. Sonradan teyzeme şikayet ediyorlardi. Bir süre kendi kendime konustuktan sonra uyku beni ele geçirdi.

(İlk bölümler oldugu için kısa yazdım ileri ki bölümlerde daha uzun olacak)

.