Buzdan Herif

5.bölüm

İnsanlar hayata sınanmak için gelmiştir. Her insanın derdi, sıkıntısı vardır. Kimisi bununla savaşırken kimiside ölmeyi diler.

Ben gibi...

Bazen sadece ölmeyi düşünüyorum, ama sonra hayatta beni önemseyen insanlar geliyordu aklıma babam olmasada, abim, yağız, ecrin hatta belki kuzey bile beni önemsiyordur.

Ne diyorum ben, onun beni önemsediğini düşünmek bile aptalcaydı. Ama her seferinde onun aklımı başımdan alan gözleri geliyordu. Artık düşüncelerimi kontrol edemiyorum, kuzey herseferinde aklıma geliyordu ve ben onu aklımdan uzaklaştıramıyordum. Bana ne oluyordu böyle bir türlü anlam veremiyordum, ama buna bir çare bulmam gerekiyordu.

Sabah yatağımdan istemesemde kalktım ve düşüncelerimi dağıtmak üzere duşa girdim ama ne yazıkki yine aklıma gelmişti lanet olasıca buzdan herif.

Odama girip dolaptan siyah dar paça pantolon giyip üstüme mavi bir kazak geçirdim. Saçlarımı öylesine arkaya atarak kulaklığımı takıp okula doğru yürümeye başladım. Müziğim birden kesilince mırıldanarak küfrettim.

Telefonu açıp "ne var ecrin" dedim bıkkın bir ses ile. "ya sen beni niye beklemeden gidiyorsun" diye kızgın bir şekilde bağırdı "bağırma kulağımın zarını patlattın" dedim sakinlikle. "ya bide bağırma diyor hani bi bekler insan aynı evde yaşıyoruz falan ya hani" derken bir çocuğa laf anlatıyormuş gibi bir hali vardı "biraz erken çıktım uyu diye hem biraz yürümek iyi geldi" dedim en sonunda "sesin kötü geliyor iyimisin?" diye sordu endişeli bir şekilde. "iyiyim ve şimdi kapatıyorum." dedim ve telefonu kapattım.

Okula geldiğimde daha kimse yoktu sadece bir tane otoparkta araba görüyordum. Okula girip sınıfıma çıktım, okul çok sessizdi ve bu gerçekten çok güzeldi.

Sırama yerleştikten sonra kulaklıklarımı takıp kafamı sıraya gömdüm. Tam şarkıya kendimi kaptırmışken birisi kulaklığımı çıkardı, anında doğrulup kulaklığımı çıkaran kişiye sinirle bakacakken kafamı kaldırmamla onunla karşılaştım.

Düşüncelerimi ele geçiren adam

"erkencisin" dediğinde "sende" dedim "ben dünden beri buradayım" dediğinde gözlerimi açtım ve "neden okadar saat buradaydın" diye sordum "işlerim vardı" dediğinde ne işi olduğunu merak etmiştim ama sormayacaktım daha fazla meraklı gibi görünmek istemiyordum.

Kafamı sallayıp kulaklıklarımı taktım tam kafamı masaya geri koyacakken gene kulaklıklarım çekildi bu sefer sinirle doğrulup "yine ne var" diye sordum bıkkınlıkla gözlerine bakarken. "akşam 8'de kapının önüde ol" dedi ve sınıftan çıktı, hiçbirşey anlamayarak arkasından baka kaldım.

Herkes okula gelmeye başladığında ecrinde gelmişti ve bana trip atıyordu onu beklemediğim için "ecrin yeter mal mal bakıp durma" diye söylendim hocaya dönerek. "ben mi malım asıl mal sensin" dediğinde bir an gülesim gelmişti. Bu kız gerçekten garipti. "tamam ya kötü kötü bakma" dedi ve sırnaşmaya başladı. Ben onu ittikçe dahada gıdıklıyordu.

Tam o anda kapı açıldı ve içeriye okulun müdürü girdi.herkes dersi dinlemeyi bırakıp hocaya döndü. "hocam kısa bir konuşma yapabilirmiyim" diye sorduğunda mehmet hoca "estağfurullah" dedi ve eliyle sınıfı gösterdi, müdür kafasını sallayıp "evet çocuklar çığlık atmak yada benzeri yok" dediğinde merak kesildim. "bu akşam okulda parti veriyoruz herkes katılmak zorunda" dediğinde herkes müdürü es geçip çığlık atmaya başladı.

Eğlence düşkünü budala ergenler

"biliyordum" dedi müdürümüz kulaklarını tıkamaya çalışırken. "neyse saat 8.30 da herkes okulda olsun" dediğinde kuzeyin beni 8 de alacağı aklıma geldi, önceden biliyordu.

Yine aklımı esir alan düşüncelerden müdürü dinleyememiştim. Ve yine aklımı esir alan düşünceler kuzeye aitti. Bu durum hastalıklı bir hal almaya başlamıştı.

Ruh hastası bir kızın hastalıklı düşünceleri.

Okul sonunun geldiğini bildiren zil çaldığında derin bir nefes verdim. Okulu gerçekten sevmiyordum.
Ecrinle okuldan eve dönerken hala aklımda kuzey vardı. Cümledeki anahtar kelime ise hala sözcüğüydü.

"asyaa sana diyorum" diyen ecrine döndüm ve "efendim duymamışım" dediğimde "belli zaten kim varsa aklında" dediğinde ona kötü kötü baktım "neyse kiminle gitmeyi düşünüyorsun" dediğinde ona anlamaz bakışlar yolladım. "sen yine dinlemedin kesin" dedi ve sesli bir şekilde nefesini verdi. Dinlemek için duymak gerekirdi duymak için ise beyin ama benim beyin olarak adlandırılan organım bir süredir pek görevlerini yerine getirdiği söylenemezdi.

"kızım eş bul kendine eşsiz gidilmiyor ve eğer gitmezsen kalıyormuşsun." dediğinde bu kez ben sesli bir nefes verdim. "yemin ediyorum bıktım ha" dediğimde ecrin kıkırdadı "kuzeyle gidersin artık" dediğinde ona baktım "ne?" dediğimde "mucuk mucuk" yaparak dudaklarını öpüyormuş gibi oynattı. "ecrin" diye uyardığımda daha çok yaklaştı ve öpüyormuş gibi yaptı bende sinirle "başlarım şimdi" dedim ve ölümcül bakışlarımı attım.

Anında ecrin yapmayı bıraktığında kahkaha atma isteği ile doldum ama sadece dudağımın bir kenarı yukarı kalktı. "eve gidelim göstercem sana" dedim ve dişlerimle gülümsedim.

***
"asya yapma as- HAHAHA" ecrini koltuğa yatırmış onu gıdıklarken telefonum çalmaya başladı. Umursamayıp ecrini gıdıklamaya devam ettim. "asya lütf- ahhaha" tekrar lafını böldüm ve son kez gıdıkladıktan sonra üstünden kalktım ve arayana baktım. Arayanın kuzey olduğunu görmem fazla vaktimi almadı.

Eş zamanlı kalbim hızlandı ve aldığım soluğun boğazımda kalışını hissettim.

Saate baktığımda 7.10 olduğunu gördüm gözlerimi kocaman açıp hemen kuzeye mesaj attım

Kime: Buzdan herif
Aramışsın duymadım, nevar?

Mesajı gönderdikten bir dakika sonra mesaj geldi.

Kimden: Buzdan herif
Umarım hazırlanmaya başlamışsındır, beni bekletme.

Mesajında bile emir içeriyordu. Kafamı sağa sola salladıktan sonra ecrinin odasına girdim ve elbiselerine bakmaya başladım.

Elimi elbiselerde gezdirirken birden siyah bir elbise gördüm askısından çıkardım ve bakmaya başladım. Çok güzeldi eteği parlaktı ve arkasına doğru kat kat uzayan kuyruğu vardı. Hemen üstümü çıkardım ve üstüme geçirdim. Aynaya baktığımda gerçekten çok güzel olmuştu, ve bacaklarımı gözler önüne seriyordu. "vay bee" diye ses geldiğinde kapıya doğru döndüm ve gözlerim doldu "abi" dedim gözyaşım dökülmeden önce. Hemen koşarak boynuna atladım "gelmişsin" dedim ağlayarak "geldim" dedi, gelmişti artık yanlız değildim.

Gelmişti.