The man in the black ft. Dioni Jurado-Gomez

23|

●
●
●
Patricia
●
●
●

Hij glimlacht breder. ' Weet je nog wie ik ben?' Vraagt hij. Wow zijn stem. Die had ik al zolang niet meer gehoord. 'Natuurlijk.' Zeg ik. Zijn glimlach is nu van oor tot oor en ik kijk hem alleen maar raar aan. Hij komt naast me zitten op het bed. Hij legt zijn handen op zijn benen en zucht zenuwachtig  ' Samuel wat wil je van me?' Vraag ik na een tijdje. Hij zucht. ' Ik heb je gemist Patricia.' 'Je had me ook gewoon aan kunnen spreken. Wat heb je met me gedaan? Ik was buiten bewustzijn. En ik voel me nou echt niet lekker.' Hij kijkt me bezorgd aan. 'Wat is er dan?' 'Ik ben misselijk en duizelig.' Zeg ik. Hij knikt. ' Dat is begrijpelijk.' 'Hoezo?' 'Doet er niet toe.' Ik vraag me af wat hij met mij heeft gedaan. Maar ik ga nou even geen vragen stellen over dat. 'Sam waarom heb je gelogen?' 'Tegen jou?' 'Onder anderen.' Hij kijkt me niet begrijpelijk aan. 'Je hebt tegen de hele school gezegd dat Dioni en Jai je vader hadden vermoord . Maar dat heb jij gedaan!' De toon van mijn stem is steeds hoger en ik sta op. 'Ik heb je verdomme alles gegeven wat ik kon. Ik deelde alles met jou en heb je geholpen zoals geen ander zou doen.
Terwijl Dioni en Jai de gene waren die hulp nodig hadden. Ze werden van school gestuurd door jou leugen en woonden in een verlaten huis!' 'Woonden?' 'Ze wonen nu bij mij.' Hij kijkt me verbaasd aan maar dan weer boos. ' Ik had ook hulp nodig Pat.' 'Noem me geen Pat.' Onderbreek ik hem.  Hij zucht geïrriteerd.  'Allebei mijn ouders zijn dood. Ik heb niemand. Alleen jou.' Hij houdt mijn arm vast. Ik loop weg waardoor hij me loslaat. 'Mij heb je ook niet meer.' Zeg ik en loop zijn kamer uit. Ik loop naar de keuken en wil net de achterdeur open doen als ik zie dat het al dag is. 'Patricia?' Ik schrik en draai me om.