Part 23

16.4K 1.6K 23
                                    

"အင္း.. ထူးဆန္းတယ္ .. ေတာ္ေတာ့္ကိုထူးဆန္းတယ္.."

ေခါင္းသံုးလံုးႏွင့္ ေဂါဒနတ္ဆိုးမွာ ဂူပတ္ခ်ာလည္ကို ျပဴးျပဲေ၀႔ၾကည့္ရင္း အံ့ၾသစြာေျပာေနသည္။ ဂူတစ္ခုလံုး လူသားနံ႔ျဖင့္ ဖံုးလႊမ္းေနေသာ္လည္း ဘယ္လူသားမွ သူ႔မ်က္စိထဲမွာ မေတြ႔ရ။ နီရဲျပဴးက်ယ္ေနေသာ မ်က္လံုးေျခာက္လံုးမွာ ဂူေနရာအႏွံ႔ စူးစိုက္ရွာေဖြေနေသာ္လည္း လူႏွင့္တူေသာ အရိပ္တစ္ခုပင္ မေတြ႔ရေသာေၾကာင့္ မေက်မနပ္ျဖစ္ေနမိသည္။

"မင္းကိုငါ ဘယ္သူ႔မွမရွိပါဘူးလုိ႔ ေျပာျပီးျပီ... သြားစမ္းကြာ.. ငါနားေနတာ... လာမေႏွာင့္ယွက္နဲ႔"

ဖရက္ဒီ အခုမွအနည္းငယ္စိတ္ေအးသလိုျဖစ္ကာ ခပ္မာမာေဟာက္လိုက္သည္။ ဒန္နရယ္ကို နတ္ဆိုးျမင္ကြင္းမွ ျပင္းျပစြာ ေပ်ာက္ကြယ္ေစခ်င္သည့္ သူ႔ဆႏၵသည္ တကယ္ပင္ ျပည့္၀သြားေအာင္ ခြန္အားရလာသည္ကို သူကိုယ္တိုင္လည္း အံ့ၾသမိသည္။

ဒါေပမယ့္ သတိမလႊတ္ရဲေသးပဲ ဒန္နရယ္ရွိေနမည့္ေနရာကို အာရံုစိုက္ကာ သူ႔ခြန္အားအားလံုးကို ပံုအပ္ထားသျဖင့္ ခ်က္ခ်င္းလိုလို တစ္ခါမွမခံစားဖူးသည့္ ေမာပန္းမွုတစ္ခုကို ခံစားလာရသည္။

"ဒါေပမယ့္ သခင္ေလး..."

"မင္းကိုငါ သြားေတာ့လို႔ေျပာေနတယ္.. ခဏေနရင္ ေနထြက္လာေတာ့မယ္.. မင္းတစ္ကိုယ္လံုး ျပာက်သြားခ်င္လို႔လား.."

အရုဏ္တက္ခါနီးေတာ့မည္ျဖစ္သည့္ အခြင့္ေကာင္းကိုအသံုးခ်ကာ ဖရက္ဒီ ေဂါဒကို ျခိမ္းေျခာက္လိုက္သည္။ ဒီေတာ့မွ နတ္ဆိုးေဂါဒမွာ မသြားခ်င္သြားခ်င္ပံုျဖင့္ ဂူထဲမွ ျပန္ထြက္လာခဲ့သည္။ ဒါေပမယ့္ တစ္စံုတစ္ခုကို အခဲမေၾကေသးသလို ဂူတြင္းကို လွည့္ၾကည့္လွည့္ၾကည့္ ျဖစ္ေနသည္။

"ဒါနဲ႔ ဒီဂူထဲမွာ ဘာလို႔မီးပံုတစ္ခုရွိေနတာလဲ သခင္ေလး.. သခင္ေလးက အပူအေအးခံစားစရာမွမလိုပဲနဲ႔.."

"အပူအေအးအတြက္မဟုတ္ဘူး.. မင္းယူလာမယ့္ လူေသနံ႔ေတြကို မခံႏိုင္လို႔ပဲ.. သြားစမ္းကြာ.. ငါ႔ေရွ႕က ခပ္ျမန္ျမန္ထြက္သြားစမ္းပါ.."

Black Angel ( S - 1 )Wo Geschichten leben. Entdecke jetzt