Πήγα σπίτι να διαβάσω και ακριβώς την ώρα που θα έμπαινα στο σπίτι γύρισε και η μαμά μου απο την δουλειά,απο την μια απο τις δουλειές της βασικά.
Την Μαμά μου την λένε Ελένη,έχει περάσει πολλά αν και είναι μόλις 40.
Παντρεύτηκε στα 18 και έκανε εμένα στα 20,άλλες εποχές τοτε.
Για τον πατέρα μου δεν πολυμιλάμε ομως ξέρω τι έχει γίνει.
Ο πατέρας μ όταν ζούσε ήταν μέθυσος.
Έπινε τόσο πολύ που μερικές φορές κατέληγε στο νοσοκομείο απο το αλκοόλ.
Η μαμά μου δεν το άντεχε αυτό και μια μέρα του ζήτησε διαζύγιο,εκείνη την ημέρα πέθανε ο πατέρας μου.
Πήγε σε ενα μπαρ ήπιε τόσο πολύ που δεν ήξερε τι έκανε,πήρε το αυτοκίνητο και βγήκε στην Εθνική,και τράκαρε ή μάλλον τον τράκαραν,τον τράκαρε ένας άλλος μέθυσος,εκεί είναι η τραγική ειρωνεία.
"Πώς πέρασες σήμερα στο σχολείο Μπέθ?"
"Καλά,πολύ καλά"
Η μαμά μ δεν ήξερε για την σχέση μου με τον Γιάννη,όχι ακόμη τουλάχιστον,δεν ήταν έτοιμη για να μάθει κάτι τέτοιο.
"Να στρώσω τράπεζι να φάμε?"
"Οχι,θα πάω να διαβάσω γιατί μετά θα συναντηθώ στην Κατ(η Κατερίνα ήταν η άλλη κολλητή μου,βέβαια πηγαίναμε σε διαφορετικά σχολεία και έτσι δεν συναντιόμαστε και πολύ συχνά)"
"Χαιρετίσματα να της δώσεις όταν συναντηθείτε"
Πήγα στο δωμάτιο μου και άρχισα να διαβάζω κατευθείαν τότε δονήθηκε το κινητό μου.
Ήταν ο Γιάννης,μου είχε στείλει μήνυμα.
"Μην ξεχάσεις να έρθεις,σ'αγαπώ"
Του απάντησα με ένα αυτοκόλλητο και συνέχισα το διάβασμα.
Δεν το είχα ξεχάσει.
Είπα ψέματα βέβαια στην μητέρα μου οτι θα συναντιόμουν με την Κατερίνα γιατί ήταν το πιο ασφαλές.
1 ώρα μετά....
"Μαμάααα φεύγω"
"Κλ αγάπη μου καλά να περάσεις",ακούστηκε η φωνή της μαμάς μου να φωνάζει απο το βάθος της κουζίνας.
Κατέβηκα γρήγορα τα σκαλιά,πήρα το ποδήλατό μου και ξεχύθηκα στους δρόμους,το γήπεδο ήταν πολύ κοντά στο σπίτι μου,θα μπορουσα να είχα πάει με τα πόδια.
Μόλις έφτασα στο γήπεδο,το πρώτο που διέκρινα ήταν ένα τσούρμο κοριτσιών με ανάρμοστη συμπεριφορά.
Φώναζαν και ούρλιαζαν σεξιστικά σχόλια.
Όταν πλησίασα τις κερκίδες διέκρινα τον Γιάννη,με είδε και μ χαμογέλασε.
Θεέ μου ήταν τόσο ωραίος.
Πάντα ειναι ωραίος ότι και να κάνει.
Φορούσε μια ασπρόμαυρη φανέλα με το νούμερο 10 πίσω,το 10 ήταν ο αγαπημένος του αριθμός.
Τον έβλεπα να προπονείται,να βάζει καλάθια και να μου τα αφιερώνει και ένιωθα όλο και πιο περήφανη που ήταν το αγόρι μου.
Κάποιες θα σκότωναν για να είχαν ένα αγόρι σαν τον Γιάννη και δεν τις κατακρίνω.
Ήταν θεος.
Ψηλός με καστανόξανθα μαλλια και κάστανα μάτια.
Τα μάτια του ήταν όλη του η γοητεία,το βλέμμα του βασικά ήταν πάντα μυστήριο.
Ήταν γυμνασμένος,αρκετά γυμνασμένος καθώς έπαιζε και ποδόσφαιρο και μπάσκετ.
Αυτό που λάτρευα πάνω του όμως ήταν τα τατουάζ του.
Είχε κάνει αρκετά τατουάζ για την ηλικία του,ειδικά στα χέρια του.
Τον είχα ρωτήσει παλιότερα γιατί τα έκανε και μου απαντησε:
"Ήθελα να κάνω την δική μου επανάσταση πάνω μου"
