Jungkook odasındaki 6. ilacı içtikten sonra dışarı çıkmaya karar verdi. Üstünü giyinip yavaş adımlarla sokakta yürümeye başladı.
Taehyung ' a mesaj atmayalı bir kaç gün olmuştu. Onu özlemişti ama ona bağlanmak istemiyordu.
Evinin önünden bile geçmemeye başlamıştı. Ama kendini tutamayıp mesaj bölümüne girdi.
Ve attığı mesajlara göz atmaya başladı.TaeTae: Hey orda mısın?
Saçma sapan sözler söylüyorsun!
Anlamıyorum?
×××
Kaç gün geçti tık yok...
İyi misin?
Korkuyorum.
Söz sözlerini tekrar tekrar okuyorum.
×××××
Keşke kim olduğunu bile bilsem.
Söyleseydin.
Arkadaş olurduk.
Seni özlediğmi fark ettim.
Kook?
Umarım iyisindir.
Jungkook gülümsedi. Onu merak ediyordu. Mesaj atmaya devam etmeli miydi? Yoksa sonsuza kadar onu terk edip ölümünü mü beklemeliydi.
××××
Acaba ben bunları buluşturan mı bir şekil uzun olmayan kurgulardan bu ve 4. Bölümdeyiz. ..hmmm bilemedim. Neyse bu fic e sık sık bölüm gelecek beklemede kalın...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Pain|VKook¤Texting
FanfictionGizli Numara: Lütfen son bir kez daha mutlu olmama izin ver... TaeTae: Neden bahsediyorsun? Gizli Numara: Sadece son bir kez daha... Lütfen... ¤Vkook Texting¤ ^Tüm Hakları Saklıdır^