Pain|VKook¤Texting

sieben

Taehyung:

Sahile doğru sessizce yürüdüler otobüsten indikten sonra ...
Taehyung Jungkook'un bu kadar sessiz olmasına katlanamıyordu.
Sanki yanlış giden birşeyler varmış gibiydi.

Sahile vardıklarında bir banka oturdular ilk. Jungkook etrafı izliyor ve deniz kokusunu içine çekiyordu.

-Burayı hep huzurlu bulmuşumdur,  dedi.

Yol boyunca konuşmamıştık. Ama söyleceği şey neydi ki?

-Taehyung... Sana söylemem gereken şey...

Karnını tutarak öksürmeye başladı minik beden.

-Jungkook! İyi misin!

Öksürmeye devam ederek yere çöktü. Yerden güç alarak öksürüyordu hala.

Daha da endişelenirken ne yapacağımı bilmiyordum.

-Tae - hyung... Hastane*öksürük*...

Cebinden çıkardığı  telefonu bana uzattı.

-Rehberde acil  numaralar bölümündeki hastaneyi ara!

Öğürerek kan kusmaya başladığı an elim titreyerek aramaya başladım.

-Alo! ****** Hastanesi mi? Acil ambulans gerekiyor. Sahil tarafındayız.  Evet...

Telefonu kapatıp yanına çöktüm.

-Jungkook kendine gel!

Yüzü sararmıştı.  Her zamankinden daha fazla... Zayıf bedeni daha da cılızdı.

Siren sesleri yakından geliyordu. Kafasını tutarak bedenini sıkı sıkı tuttum.

Ona bir şey olursa ben ne yapardım...

××××××

Bölüm atabildiğim tek hikaye şu an diğerleri için beklemede kalın ...
Umarım beğeniyorsunuzdur...