Hep gecemi gelir insana yalnızlık?
Hep geceler mi dusundurur en güzel günleri?
Yoklugun bu kadar mı çok koyar insana?
Gel desem gelmez misin sevgili?Kalemim bu kadar mı titrek bu gece?
Altında can cekisiyor kelimeler.
Kağıt düzen ister, kalem yazmak.
Bu kadar mı karalanir satırlar dolsun diye kitap?Son dem bu kadar mı ağır gelir insana?
Gittiğine uzulmek bu kadar koyar miydi?
Kelimeler kağıda bu kadar mı düğüm olur?
Son kez sevdiğini söyleyemeden gider mi insan?Kalbi bu kadar mı güçsüzleşir insanin?
Ne yaptığından eminsiz yaşanır mı?
Bu sessiz veda nasıl çığlıklarla büründü?
Susma anlat sevgili!!Niye bu kadar yuzsuzlesir ki insan?
Bi erkeğe gitme denilir mi?
Ben onuda dedim sevgili,
Çünkü unutanlar unutulmadı.!!Hadi susma diyorum sana !
Ziyan olmuş gençliğimi ,
Unutulmamış hatıraları,
İçimde kalan ukteyi anlat,
Yada ilk başta serefsizligini anlattt!!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Içimde Ki Sen Kırıklıkları
PoesíaIki günlük aşk değildi bizimkisi Ölümlükdu Ahiretlikti..