Chapter 7

13 1 0
                                    

Pwew. Grabe anu bang klaseng lugar ang napasukan namin. Imagine kung anu-anong kababalaghan nalang ang nakikita ng mga mata ko. Sus pasalamat nalang sila at hindi ako ipinanganak na matatakutin kung nagkataon ay baka nagwala nalang ako. Imagine-in mu nalang kung paano magwala ang isang Chirin tehehe. Well kanina pa kami takbo ng takbo ni Pierre medyo pagod na din kami dahil kung san-san kaming lupalop nasusuot at heto na nga badtrip na tong kasama ko. Paanong di mababadtrip imbis kasi na manakot ang mga nagpapanggap na multo ay nanananching lang. kapit dito, yakap doon. Kaya hayun bawat multong makasalubong namin ay binibignan nito ng tingin na nakakamatay.

“ Awooooooooohhhhhhhhh”

Chirin: Ayyy multong ginahasa.

 ( Pssssssssssssssssssskkkkkkkkkk )

Shet lang laglag puso ko dun ah. Ikaw ba naman may biglang bumungad sa muka mo na isang naaagnas na patay hindi ka magulat. Yann tuloy ang napala nya ahhaa.

“ arayy!! Ang mata ko ang sakettttttt “

Chirin: Ahh, ateng pasensya na walang personalan laro lang ahehehe.

Pagkasabi ko nun tumakbo na agad ako habang hawak-hawak ang kamay nya.

Pierre: Bakit may dala kang pepper spray.

Chirin: tehehe. Just in case lang.

Pierre: Just incase what?

Chirin: Na may gawin ka na namang kalokohan. Hindi bale ng handa diba.

Pierre: Tsk, what makes you think I will do such a thing.

Chirin: Instinct.

Pierre: What??

Chirin: Alam mo kasi mga ganung bagay hindi na pinagiisipan. Hayss kawawa naman si ateng.

Pierre: So ngayon naaawa kapa. Hindi mo ba alam na pwede tayong madisqualify sa ginawa mo.

Chirin: Hindi naman. Wala naman yun sa eah ang sabi lang kailangan nating makalabas dito sa loob ng isang oras. Ayy putek anong oras na nga pala?

Pierre: We still have 5 minutes para makalabas dito. We better hurry up or else we lose.

Tama ito kaya hindi na sya nagreklamo pa at agad na silang humanap ng daan para makaalis sa lugar na iyon and finally nakita rin nila ang pinto na may nakasulat na Exit. 2 minutes nalang ang natitira. Ibinuhos nya ang lahat ng kanyang lakas para makaalis doon at……………

Chirin: yes!! We made it..

Pierre: Yeah, finally nakalabas na din tayo.

Sa sobrang excitement na nararamdaman ko. Bigla nalang ako yumakap kay Pierre. Napansin kong natigilan ito at mayamaya ay ngumiti narin. Para kaming mga bata na tuwang-tuwa at nagtatatalon habang magkahawak ang mga kamay namin. Natigil lang iyon ng mapansin namin ang mga tao sa paligid.

Staff: Congratiolations.

Pierre: thanks.

Napalingon ako sa paligid at napansin kong nasa garden pala kami ngayon. Muli na naman akong napahanga sa magandang kapaligiran. Flowers were everywhere, The trees are swaying, birds are singing, the butterflies are dancing. WTF, ano to tula. Bigla akong napalingon ng isa-isa ng lumabas ang mga kasama namin. Si chen at shawne ay parehas namumugto ang mga mata. Si morgan naman ay mukang napagtripan ng sampung sanggano sa kalye. Sila selene at erald ay kampante lang ang itsura. Si Hera at Arch ay ganun din ang reaksyon parehas walang paki-alam.

Don: Hohoho.. *clap*clap*clap* Konggagulations sa inyo Chirin at apo. Bukas ko na lamang ibibigay ang premyo nyo.

Ngumiti lang ako ng tipid kay Don at itong katabi ko naman ay parang walang narinig. Tsk bastusing bata talaga.

Don: Well, Para sa mga lababaLoSEr. Sino ang gustong mauna sa parusa.

Shawne: Tsk, we better end this shit right now.

Chen: Tama ka nadrain na ang energy ko sa mga chakabels na yun.

Nagvolunteer na ang dalawa. Weird pero ngayon ko lang sila nakitang nagkasundo. Maybe masyadong traumatic para sa mga ito ang nangyari. Lumapit ang mga ito sa isang malaking bilog kung saan ito ay may kulay-kulay at yung pinapaikot. Wheel of fortune ata ang tawag dito but I guess mas tamang wheel of Unfortune ang itawag. Pinaikot ni chen ang wheel at tumapat ito sa kulay pula. May iniabot na tray ang Don at agad iyong binuksan. Tumambad sa amin ang dalawang baso na may lamang juice.

Don: Go, drink.

Shawne: Fine.

Tumingin muna ang dalawa sa isat-isa at muling ibinalik ang tingin ng mga ito sa juice. Walang sabi-sabing ininom ng dalawa ang juice at pagkatapos ubusin ay nagkatinginan pa ang mga ito bago bumagsak sa sahig.

Pierre: pwew. Im glad we won or else baka maranasan din natin ito.

Chirin: Huh? Teka bakit sila nahimatay may pampatulog ba yung juice.

Pierre: Wala, Marahil hindi nila nakayanan yung sama ng lasa.

Chirin: Bakit anu bang lasa nun.

Hindi na nasagot ni Pierre ang tanung ko . Dahil si Morgan ay nagwawala na at pilit nagpupumiglas sa dalawang bodyguards na nakahawak dito.

Morgan: No way I don’t want to drink that fuck*ng hell juice.

Megs: What a coward you really are huh?

Morgan: No please listen to me megan hindi mo alam kung anu ang lasa nyan promise magagaya ka lang sa dalawa na bulagta na. Tara umalis na tayo tumakas na tayo. Please the last time na uminom kami nyan ni Pierre 1 week akong nakaratay sa hospital.

Megs *pakk* You better shut your mouth or else Im going to kill you.

Naawa naman ako kay morgan now I know kung bakit naging ganyan ang itsura nya. Agad naman pinaikot ni Megan ang wheel at tumapat iyon sa kulay green. Ang kawawang si morgan ay walang nagawa ng pagtulungan itong painumin tulad nga nangyari sa dalawa ay bulagta rin ito. Maging si megan ay nawala ang tapang ng makita ang nangyari sa tatlo. Napalunok na lamang ito at nakapikit na uminom. Ganun din ang nangyari sa iba kaya in the end lahat ay walang malay na nakahiga sa bermuda grass. Napatingin nalang ako kay Pierre na mukang hindi na nagulat sa nangyari. I wonder kung nakainom na din ito ng hell juice na yun. Mukang nabasa naman nito ang iniisip nya.

Pierre: Madalas na kaming makainom ni Morgan nyan tuwing may kalokohan kaming ginagawa.

Chirin: Your granpa have a funny way how to discipline his grandson and his friends huh.

Pierre: Yeah right.

Natatawa nalang kaming umalis sa garden. Natanggal na din ang posas sa amin. Samantalang ang mga kasama namin ay pinagtutulungang buhatin ng mga empleyado ng Don.

love at first kissTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon