20.12.13
Bugün Devon ortaya çıktığında öğlen olmuştu ve ben tüm gün kafayı yemekle yememek arasında gidip gelmiştim. Nedeniyse yeni çocuktu. Evet, bir tane daha geldi! Ve şansa bak ki dün gece dolunay varmış, yani Derek perişan halde olduğundan bugün gelmedi. Henry ise birini öldürmemek için avlanmaya gitti. Devon zaten telefonlarıma cevap vermiyordu. Aptal okulda yanlızdım. Ve işe bakın ki o gerizekalının ihtiyacı olanda buymuş! Şöyle anlatayım: Sabah sinirlerim bozuk bir halde okul bahçesine girdiğimde biri kolumu sıkıca tutup beni kenara çekti. Daha önce görmediğim kaslı, dövmeli bir çocuk sırıtarak bana bakıyordu.
- Ne halt yemeye çalışıyorsun?
Çocuğun sırıtışı büyüdü.
- Ah, biraz kibar ol! Neyse neyse... Devon nerde?
Tek kaşımı kaldırdım.
- Arkadaşı mısın?
Gür bir kahkahayla sarsıldı.
- Ne yazık ki değilim. Ama olmak isterim. Hatta belki arkadaştan fazlası olmak istiyorum...
Göz kırptı. Sanırım ağzım en az bir metre açık kaldı.
- Onun nerde olduğunu bilmiyorum...
Ondan uzaklaşmak için hamle yaptım ama kolumu tutup beni çekti.
- Madem Devon yok, o gelinceye kadar sen bana eşlik et. Hem erkek arkadaşlarında yok. Ben sana arkadaşlık edeyim.
Koluma girip beni okula doğru çekti. O... Nasıl? Şaşkınlıktan dilim nerdeyse tutulacaktı ama kendimi toplayıp onu durdurdum.
- Dur bir saniye! Sen kimsin?
Sırıtması büyüdü. Sonra arkamdan bana vuran sarı saç fırtınasıyla afalladım. Angelic çocuğun karşısına dikilmişti.
- Blaef! Burda ne yapıyorsun?
Çocuk omuz silkti.
- Michael gönderdi beni. Senin becerini aşan bir durum sonuçta...
Angelic gözlerinden alevler saçtı.
- Ciddi ciddi bunu onaylıyor mu yani?
Blaef kıkırdadı.
- Evet ve bu benim için çok iyi oluyor...
Angelic gözleri pörtleyerek ona baktı. Sonrada hışımla okula doğru yürüdü. Blaef'se tekrar koluma girip beni okula sürükledi. Devon gelinceye kadar Blaef bana onun hakkında binlerce soru sordu. Ve Devon geldiğinde işler daha da tuhaflaştı. Gelip de Blaef'i gördüğünde resmen ağzının suyunun aktığına yemin edebilirim. Blaef'se heyecanla ayağa kalkıp elini uzattı.
- Merhaba, ben Blaef.
Devon gülümsedi.
- Devon.
Blaef alt dudağını ısırdı. Devon dudaklarını yaladı ve bende kendimi fazlalık gibi hissettim. Blaef heyecanlı görünüyordu.
- Biliryorum...
Devon şaşırdı. Kafamı sıraya dayayıp yan gözle ona baktım.
- Sabahtan beri seninle tanışmak için kafamın etini yedi...
Blaef'in yanakları kızardı. Devon şaşırarak bir bana bir ona baktı.
- Neden benimle tanışmak istiyordun?
Birde Devon'ın bu hali var tabi. Her boka direk atlayan hali. Sinirlendim ağzım bozuldu. Neyse Blaef domateslerle yarışmaya çalışırken Devon'ı yakasından yakaladım.
- Hangi cehennemdeydin?
Sırıttı. Cebinden bir şey çıkarıp bana uzattı.
- Sana tılsım yaptırdım. Kliseye gittim ve ardından eve gidip yattım.
Dudak büktüm.
- Telefonlarıma niye cevap vermedin?
Alt dudağını uzattı.
- Telefonu evde unutmuşum...
Kafamı tekrar masaya gömdüm.
- Meraktan öldüm, salak herif...
Devon sırıttı, sonra dikkatini yine Blaef'e verdi.
- Soruma cevap vermedin?
Blaef alt dudağını ısırdı.
- Bence çok etkileyici birisin...
Devon'ın şaşırdığını görebiliyordum. Sonra yüzünde yumuşak bir gülümseme belirdi. Uzanıp parmaklarını Blaef'ikilere doladı.
- Kastettiğin bu mu?
Blaef hafifçe kafa salladı ve ben kendimi yine fazlalık gibi hissettim. Devon karşıma otururken onuda yanına çekti. Elleri hala birbirine kenetlenmiş haldeydi. Blaef'in özgüveninin uçup gitmesiyse ayrıca hoşuma gitmişti. Ne yapayım biraz kötü biriyim. Devon boştaki koluna dayanıp gülümsedi.
- Belki bu akşam birlikte sinemaya gideriz ne dersin Blaef?
Blaef'in yüzüne bir gülümseme yayıldı.
- Olur...
Açıkcası öyle elleri kenetli birbirlerine bakarken çok sevimli görünüyorlardı...
Merhaba! Sizi bilmem ama ben iki erkeğin romantik ilişkisinin çok sevimli olduğu görüşü taşıyan biriyim bu yüzden bu bölüme yazarken müthiş keyif aldım :D Neyse daha fazla sapıtmayayım multimedyada Rowena var :) Yorumlarınızı esirgemeyin vote vermek yine size kalmış ama verirseniz sevinirim yani.
XOXO
