8.Bölüm/İzmir'e Varınca...

13 3 0
                                    

Garaja çok az kaldı. Otobüsüm 5 dakika içinde garaja girmiş olacaktı. Acaba ailemden biri beni karşılamaya geldi mi ki.
Babam.
Otobüsümün yanaşacağı peronun tam önünde duruyordu. Orada. İste 17 yıl sonra ilk defa kendisini görecektim. Evet tam kaşımda idi ben düş görmüyordum. Yanında 3 kişi ikisi kız biri erkek. Evet evet onlarda üvey kardeşlerimdi. Beril,Özlem,Mehmet.
Mehmeti hatırlamam. Beril birkaç kere babamın zoru dışında onunlada hiç görüşmedim ama sadece gıçik olduğunu hatırlamıyorum. Sürekli onla tezata düşerdik o hep inatlaşırdı her konuda benimle. Özlem ise... O Beril ile sadece bir kere geldi bize. Mecburiyetten... ama o daha sıcakkanlı bir kızdı. Yolcuların çoğunluğunun inmesini bekledim. Hem onları gormeyeyim diye bitaz vakit kazandım. Mehmetin orada of layıp durduğunu fark etmiştim. Babam ise ona bıýık altından bir şeyler söylüyordu. İndim ve babam bana bakarak "Yılardır görmeyeli hiçbir şey değişmemiş. Hala aynı uyuşkluğundasın."dedi. 17 yıl sonra bana ilk kelimelerinin bunlar olması beni baya üzdü.
-Bence sende hala aynı patavatsızlığındasın baba!
-Terbiyesiz ben senin büyüğünüm sen benimle nasıl konuşuyirsun böyle.
Mehmet arkada tıs tıs gülerek: "Baba hiç uğraşma ver dersini aklı bir başına gelsinde anlar ettiği yamuğu."dedi. Evet kendisi tahmin ettiğimdednde kötüydü.
-Sen kim ya. Üvey kardeş ben şu an hepinizin ablasıyım ve baba kılığındaki adam sen ahlak dersini 17 yıl önce düşünecektin.
-Bak hele bak dil 48 numara pabuç gibi.
-48 veya 36 ne farkeder esas sen şu erkek çocuğüna terbiye ver. Gerçi sen onlara bile baba olamazsın.
-Hadi oğlum,kızlar biz gidelim bu saatten sonra bunun ne bir babası ne bir annesi var.
-Sen annemin beni istemeyeceğini nerden biliyosun.
-Anan ben geldim diye seni unuttu yavrum sen bir gün gel eşalarını al sonra nereye gideceğine bakarsın benden sana 'kolay gelsin' demek düşer.
💫💫💫
Çok güzel bir de evsiz kaldık. Aman çok takıyorum sanki sizi. Artık ailesizde olsa kendi hayatımı yaşayacagım elbet bir gün annemde beni yanına çağıracak. Sevgiyi arasam umarım açar bir kaç günlüğüne orada kalır ne yapacagıma karar veririm.
Acaba hayatımın filmini çeksem gişesi kaç olur??
Kafamdaki deli sorular bindim bir minibüse umarım Sevgi evdedir...
Yeniden sıfırdan başkamak hiç bu kadar sevineceğimi düşümemiştim...
Umarım bu benim için en hayırlısıdır.

Uçan AşkHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin