♣7♣

523 36 2
                                    

Elindeki şırıngayı sallayarak bana bakıyor ve sırıtıyordu.
Gözlerim yorgunluk ile kapanıyordu.
Vücudumun her bir zerresi ağrıyordu.
Ve bu durumda duygularım çok karmaşıktı.
Hem ağlayabilir hem de gülebilirdim.

Kısık sesimle beraber ona doğru seslendim.
"Lütfen artık dur...

Sinsice gülümsedi...

(Bunun gibi gibi jzkdk)

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

(Bunun gibi gibi jzkdk)

Kolumdaki damardan sıkmaya başladı.

"Yapma lütfen!"

"Sessiz ol!" Diye tısladı dudaklarından...

Koluma batan iğneyle acıyla haykırdım. 

Damarlarımda hissettiğim hareketlilik ile gözlerim döndü. Vücuduma verdiği eroin ile baş dönmem geri dönmüş o dünyaya geri dönmüştüm.

Etrafımdaki ışıkların renkleri siyaha dönerken vücudum sarsılarak tepki vermeye başladı.

Mide bulantısı ve baş dönmesiyle kendimi yana çevirerek kusmaya çalıştım. Ama olmuyordu. Çıplak kollarımdan destek alarak kalkmaya çalıştım. Zincirler beni tekrar sabitledi.

Taehyung'a   baktığımda endişe ile yüzüme bakıyordu.

'Bana ne yapmıştı?'

'Vücudum bu kadar dayanıksızlaşmış mıydı?'

Çıplak bedenim yüzüstü yatağa geri düştüğünde gözlerim kararıyordu.

Kapıda ki beden ile gözlerimi ona çevirdim baygınca.

Ağzıma gelen kusmuk tadı ile boş midemi gün yüzüne çıkardım.

Ve gözlerimi bir kez daha karanlığa kapadım...

  "Hayatımın ilk ve son aşkına;
Jungkook...
Seninle farklı tanışmak isterdim.
Abi - kardeş gibi...
Ya da arkadaş...
Ya da daha fazlası...
Seninle harika zamanlarımız olabilirdi.
Ama sen bu yolu seçmedin.
Bende bu yolu seçmeyi tercih ettim.
Yollarımız çok apayrı yollar..
Sanırım bu kadarmış...
Üzülme...
Bir gün sen de cezanı çekeceksin.
Tanrı sana en kötüsüne layık görecek.
Ben ise seni izleyeceğim..."


Uykuyu bu kadar özlediğmi hatırlamıyorum.  Bedenim bu kadar rahat ve huzurluyken etrafımdaki sesler ile uyanmak zorunda kalmıştım...

"Uzun bir süre gelme seni piç!"

Ardı ardına ettiği küfürlerin hepsi Taehyung'a aitti.

Hak etmişti. Yatağın çökmesiyle tedirginleştim.
"Gözlerini aç uyumadığını biliyorum sevgilim..."

Gözlerimi kırpıştırarak uyanırmışçasına açtım.

"Neden rahatsız ediyorsun? Hala başım dönüyor." Diyerek tısladım.

"Ben üzgünüm...Seni onunla bırakmamlıydım."

İlk defa Özür dilemesi ile şaşırmıştım.
Ağrıyan bedenimi yanına çekerek kulağıma fısıldadı.

"Okula geri dönmeliyiz Yoongi..."

×××××××

Biraz garip bir bölüm oldu ama geçiş için gerekliydi. Heyecanlı olaylar var^^ bu arada gerçekten beklettiğim için üzgünüm..
Umarım okuyucum olan bir kaç kişi halan burdadır. ..

Last Dark | YoonkookHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin