Last Dark | Yoonkook

♣11♣

Duyduklarım şaka gibi gelse de gerçekten ondan gelmişti. Bütün gece yattığım yerde pir dönmüştüm. Hiçbir şekilde uyuyamamış ve bir ağrı kesici bile içememiştim.

Yoksunluk buydu sanırım...

Yastığımı  dikleştirip yavaşça dayandım. Ve terimi sildim. Etraf dönüyor ve sallanıyordu. 2-3 kere ile ne ara bağlanmıştım...

Taehyung denen çocuk bana ne vermişti de böyle olmuştum. Sehpanın üstündeki bardağı uzanmaya çalışıyordum. Ama bir türlü yerinde durmuyordu.

Bardağı yere düşüşünü izleyip tuzla buz oldu. Şaşkınlıkla yere bakıyordum.

Ellerime takılan gözlerim şaşkınlıkla pörtledi. Titriyordum.

Kapı çarpılarak açıldı. Jungkook'u görmem ile için bir an olsun rahatladı.

"Jun-Jungkook.. "

Fısıltıyla çıkan sesim tüyler ürperiticiydi.

"Yoongi! İyi misin?"

Yanına koşaram geldi ve çömeldi.

"Ben iyi değilim. Lütfen birazcık birazcık olsada veremez misin?"

"Neden bahsediyorsun sen?"

"Diyorum ki-..."

Bedenim gerilerek kasılmaya başladı. Gözlerim kayıyor ve düşüncelerim,beyin işlevim duruyordu. 

Düşüncelerim birbirine girmişti o gün. Ama herşeyden eminim. Ona şans vermeyi denedim.  Ama olmuyordu. Her defasında verdiğim şansları parçalıyordu. Hayatımı onun için heba etmiştim. Ediyordum da..

Yavaş adımlarla banyoya ilerliyor ve arkama göz ucuyla bakıyordum. Her an gelebilirdi. Bana neler yaptığını fark edip gelebilirdi. Ya da gelmeyebilirdi . Bu onun iradesine kalmıştı. Acıyan bedenim ile kapıyı yavaşça örtüp kapının kilidini kapattım.
Artık ulaşılamazdım. Artık özgürdüm.
Artık herşey Karanlık bir Sona doğru ilerliyordu.

Baş ucumdaki ilaç kokusunun tanıdıkılığı ile  gözlerimi aydınlık odada açtım.

Yavaşça göz gezdirdiğimde boş olduğunu anladım.

Yavaşça kalkıp üstümdeki örtüyü kenara çektim.

Kapıyı açıp merdivenlerin oraya gittim. Büyük bir kargaşa vardı.

"Bana hemen o Taehyung piçinin nerde olduğunu bulun. O veledi öldüreceğim. Bu sefer gerçekten ölecek!!"

Kafamı öne eğdim. Bana neler oluyordu. Hepsi o çocuğun bana verdiği şeyden sonra olmaya başlamıştı.

Tüm iliklerime kadar nefreti içinde hissetmiştim.

Jungkook'un sinirli olması nedeni ben miydim yoksa almadığı haplardan mıydı bilmiyorum ama bu hali korkutucuydu.

Merdivenlere gözünü dikmiş bir şekilde bana döndüğü anda korktum.

"Sen!"

Ben mi?

"Efendim Jungkook?"

Hızlı adımlarla merdivenlerden çıkıp yanımda bitti.

Ve bileğimi tuttu.

"Çabuk odana yürü!"

O odaya olmazdı. Hayır olamazdı.

"Neden?"

Sesim ağlamaklı bir tonda çıkmıştı.

"Soru sorma sadece yürü!"

•▪•▪•

Selam yeni bölüm karşınızda Jungkook geri mi döndü ne ...

Öbür bölümde herşey olabilir... şimdiden uyarıyorum..

Görüşürüz!!