"J-Jungkook!"
Sinirle bakıyordu. Sungjin kafasını kaldırıp baktığında gözleri pörtledi.
"Şey Jungkook-shi açıklaya bilirim.."
İki adımda yanımıza ulaşıp Sungjin'in yakalarından tuttu.
"Benim sevgilime nasıl dokunursun ha!!"
Geçirdiği yumruk ile yüzü yana döndü.
"Açıklayabilrim! Gerçekten!"
Daha da yumrukluyor ve konuşmasına izin vermiyordu. Korkuyla yere çökerek ayaklarını ayaklarımı kendime çektim.
Durdurmayacaktım.
O bunu hak etmişti. Keşke aynısını Jungkook'a yapabilseydim. Bu kadar cesaretli olsaydım. Elinden çoktan kurtulmuştum.
Jungkook sinirle soluyor ve hafifçe titriyordu. Yumrukları aşınmıştı. Kolumdan sıkıca tutarak beni dışarı sürüklemeye başladı. İçeride bıraktığımız beden bir süre kalkamayacak gibiydi...
Otoparka kadar kolumdan tutmuş ve arabanın önünde durmuştu.
Derin nefes alarak bana döndü."O sana bişi yaptı mı?"
Ciddi mi?! Gerçekten ciddi mi?! Sungjin'in yaoyunları her ne kadar kötü olsada Jungkook'un yaptıkları kadar kötü olamazdı herhalde.
"İyiyim merak etme..."
Hafifçe gülümseyerek bana baktı. Bu kadar tatlı gülümsediğini bilmiyordum. Elimden tutarak kapıyı açtı ve içeriye oturmama yardım etti.
Karnımı hafifçe tutarak eğildim ve ön koltuğa yerleştim.
Bu kadar iyi davranması beni hala endişelendirmeye yetiyor ve artıyordu.Ondan hala korkuyordum. Ne yaptığı belli olmayan veledin tekiydi. Bu söylediklerimi normal bir zamanda söylesem belki şuana dek ölmüştüm.
Arabayı sürüyor ve keyifli bir şekilde ritim tutuyordu.
"Böyle mutlu olman hoşuma gidiyor."
Ups bunu ben mi söyledim?
Gülümsedi ve yan gözle bana baktı.
"Böyle mi?"
Daha çok gülümsemeye başladı.
"Evet. Böyle..."
Utanarak çıkardığım sözler bilinçiszce değildi. Benim düşüncelerimdi.
"Bence çok alışmamalısın..."
Bir dakika...
"Ne?"
"Anlamadıysan tekrarlıyorum. Çok alışma derim. Tamam mı?"
Ve büyü tamamiyle bozulmuştu. Kafamı öne eğerek salladım. O hiçbir zaman iyi olmayacaktı.
Arabayı eve getirdiğinde yana kıvrılmış bir şekilde yarı uyuyordum. Kapı hafifçe açılarak bedenim bir anda havalandı. Kapının şifresini girerek odaya kadar taşıdı. Ve üstüne örttüğü battaniye ile daha da mayıştım.
Yana doğru çöken yatak ile hala yanımda olduğunu bir gram olsada hissediyordum.
"Çok üzgünüm Yoongi. Herşey için çok üzgünüm..."
Bu duyduklarım Jungkook'tan mı geliyordu?
⏩⏩⏩⏩
Haftaya yb demişim kaç hafta geçti. Yakın zamanda Final yapacağım bu hikaye için de çok üzgünüm... Bu bölümden cidden emin değilim kısa ve geçiş oldu. Üzgünüm...
Bu hikaye için uzun birşey düşünmedim. Ve eski Jungkook'u özlediniz mi?
Yorumlarınızı bekliyorum.
15 tatil boyunca yeni bölüm gelecektir. Beklemede kalın. Sizi seviyorum♡Bb
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Last Dark | Yoonkook
Fanfiction"Neden bana bunu yaptın?" "Ben seni sevmiştim." "Üzgünüm Hyung sanırım hayatın bu kadarmış." "Karanlığın tadına bakmaya hazır ol." ¤Yoonkook¤ ¤Smut¤ ¤Fanfic¤ -Tüm hakları saklıdır-TAMAMLANDI!