Artık SON

Hediye

hediyemi açtığımda şok oldum. gözlerim dolmuştu. çünkü kutunun içinde babamın en sevdiği şapkası, en son gittiği yerin adresi ve fotoğrafımız vardı. bunlar babamdan bana kalan son şeylerdi. ve ben hemen Harry nin yanına koşup bunları nerden bulduğunu sordum. bana bir şey demedi. ben ona ondan bir cevap beklediğimi söyeldim ama bana cevap vermiyor, parmaklarıyla oynayıp yere bakıyordu. "Diğer hediyeni açtın mı?" diye sorduğunda ben "ne diğer hediyesi?" "hani varya" dedikten sonra ona boş boş gözlerle bakmaya başladım. "bence yukarı çıkıp bak." dedi ve ben hemen koşarak yukarı çıktım. kutunun içinde sadece babamla ilgili olanlar vardı. acaba onlardan mı söz ediyordu? diye düşündüm. sonra tekrar aşağı inip Harry ye "ben kutuya baktığımda sade.." dedim ama Harry nin olmadığını fark edince sustum. Elena bunu fark etmiş olmalı ki bana "Harry çıktı." dedi "peki nereye?" "b-ben bilmiyorum gerçekten." dedi ve ardından Mitchel "2 metre ileride bir orman var ya oraya ya da sahile gitmiştir. yalnız kalmak istediğinde ya da düşünmek için filan hep oralara gider." dedi ve hemen montlarımızı alıp dışarı çıktım. 2 metre yürüdükten sonra onu sahil kenarında otururken buldum. akşam gerçektende burası çok soğuk ve ıssız oluyormuş. hemen Harry nin yanına gittim ve "neden?" dedim bu sefer o bana boş gözlerle bakacakken ben sözüme devam ettim. "neden mutsuzsun. neden derdini gizliyosun. ben sana senin daha derdini bilmeden sana ne diyebilirim ki? anca işte böyle kandırılım. sazan gibi herşeye atlarım ve sonra" "ne? ve sonra ne?" "sen bul." sessizlik oluşmuştu ve o soğuk rüzgar yeniden esmişti. ben Harry nin montunu sırtına yavaşça koyduğumda bana bakmıştı ve ilk defa bu kadar yakınlaşmıştık. o da benim montumu aldı ve sırtıma yavaşça örttü. ellerimiz hâla birbirimizin sırtındaydı ta ki Harry elini çekip öksürene kadar. hemen bende elimi çektim ve utanmıştım. "biliyo musun? hani senin baban.... öldü ya... işte ben şey yani.. onu daha o zamanlar... neyse ya tamam boşver gitsin zaten anlatamıyorum da" "yoo bence gayet iyi anlatıyosun. devam et." "hayır gerçekten zaten şimdi anlatsam kim bilir onu büyüyünce hatırlıyabilicek misin de dimi? bu yüzden bence boşver ben sana onu zamanı gelince anlatırım." "peki ya sen? ben hatırlamicaksam sen nasıl hatırlicaksın he?" dedim sinirlenmiştim. "bben çok özür dilerim ama.. yapamam zaten bunları sana söylersem.." "söylersen..." "söylersem şey işte ya.. he söylersem anlamazsın ki daha küçüğüz hem bence sen büyümeyi bekle. bak sana söz veriyorum unutmicam." "söz mü?" "söz" dedikten sonra birbirimize baktık ve gülümsedik. "sen üşüdün anlaşılan istiyosan eve gidelim." "ben mi? yyok canım onu da nerden çıkarıyosun ben gayet iyiyim." "ama burdan donuyosun gibi geldi bana dimi Harry?" "sana son kez söylüyorum ben üşümedim." "eee madem üşümedin.." dedim ve Harry ye denizden avucumla aldığım suyu attım. "napıyosun sssen bbbuu suu bbbbuuuzzzzzz ggibbii." "e üşümüyodun ben de sıcaklıyosun diye düşündüm ve seni ferahlattım." "mmaannyyaakk mmmııssıınn kkızım ssen?" "evet manyağım nolucak?" "ne mi olucak görürsün sen" dedi ve ayağa kalktı. bir an gidicek ve Mitchel a söylicek sandım ama o da bana su attı. sonra ben ona o bana ben ona o bana derken sırılsıklam olmuştuk. bunu yaparken çok eğlenmiş ve gülmüştük artık birbirimize su atmayı kesip "şimdi napıcaz?" dedi Harry gülerek "ben nerden biliyim?" "tamam gel çabuk eve gidelim o zaman." "fikir senden çıktığına göre Mitchel a da açıklamayı sen yaparsın artık" "off tamam. ne yaparsak yapalım ama ben çok üşüdüm gel bir an önce eve gidelim hasta olucaz." dedi ve eve gittik. eve gelir gelmez Mitchel "bu haliniz de ne böyle?" "şşeeyy biz ufak bir eğlence yaptık kendi aramızda." dedi Harry ve sahte bir gülümsemeyle babasını yumuşatmaya çalıştı. "iyi tamam o zman hemn üstünüzü değiştirin ve doğru yatın. çok geç oldu." dedi ve hemen odalarımıza gidip üstümüzü değiştirdik. hemen yatağa girdim ve uyumaya çalıştım. tam uyuyacakken ilacımı almayı unuttuğu fark ettim. odamdan çıktım ve herkesin yatmış olduğunu fark ettim çünkü her yer kapkaranlıktı önümü bile göremiyordum. tam ışığı ararken..