That Thing Called Tadhana

Chapter 11

Chapter 11:Space

STEPHANIE'S POV

Leche! Nakakaawa yung itsura kanina ni Kharl! Nakakaawa siya! Parang feeling ko mas masakit pa ata ang ginagawa ko ngayon kay Kharl na pag iwas kesa sa pakikipag break eh. Nalulungkot ako at naiinis sa sarili ko kase PAASA ako! Pinapaasa ko na naman siya. Mabuti pa siguro tiisin ko na lang to kesa mapahiwalay ako sakanya. Mas lalong hindi ko kaya.

Dumiretso ako sa classroom. At nag nap ng 30 mins. At inalarm yung cellphne ko ng 12:30.

----------
After 30 minutes.....

"Gising na!"  Alarm ng cellphone ko. Che! Ingay! Umupo na ako ng maayos at tumingin sa board. Sakto namang pagdating ni Sir Israel. Nag discuss na siya tungkol sa gagawin namin sa Graduation day. Kung pano kame papasok sa stage at yung pila namin mga may honors at marami pang iba.At pagkatapos niyang mag discuss ay Class dismiss na. Ghad! Wala na kaming pasok bukas!(Thursday) dahil Graduation day na sa Friday.

Kinuha ko yung bag ko at tumayo na ako tapos lumabas ako sa classroom at dumiretso sa locker ko. Kinuha ko na lahat ng gamit ko doon at nilagay ko sa bag ko. Collage na ako next year. Lilipat na ako ng school kaya iuuwi ko na lahat ng gamit ko dito sa Lyceum school of Alabang.

Nag lakad na ako paalis sa may locker at lalabas na ako ng school. Nakarating na ako sa gate ng biglang makita ko si Kharl. Ano na naman bang ginagawa niya dito? Tss.

"Anong ginagawa mo dito?" Tanong ko sakanya. Duh!

"Ihahatid ka." Sabi saakin ni Kharl sabay kuha ng bag ko. No,no,no,no!

"A-ah kharl! W-wag mo na ako ihatid." Nauutal na sabi ko kay kharl.

"Bakit? Boy friend mo ako Diba? Kaya dapat kitang ihatid. That is my obligation." Sagot naman ni kharl saakin.

Ghad! Napaka bossy naman ng boyfriend ko! Kaso pano yan? Patay talaga ako kay JM nito!! ToT. Kaylangan ko siyang pigilan.

"Wag na nga sabe kharl!" Sagot ko sakanya sabay kuha ng bag ko. "Kahit ngayon lang,pabayaan mo muna ako! Madami akong iniisip kharl! I need a space!" Pag tuloy ko. At Oo. Tama ang nabasa niyo. I need a space. Cool off. Yun ang tawag dun.

"So,Space ang kailangan mo?" Sabi ni Kharl.

Hindi ko na napigilan at tumulo na talaga ang luha ko at humagulgol na ako sa pag iyak.

"Oo! Yun ang kailangan ko,kharl!" Patuloy na pagiyak na sabi ko sakanya.

JM'S POV

"Oo! Yun ang kailangan ko,kharl!"patuloy ang pag iyak ni Steph habang sinasabi niya yan. Well,well,well. Buti naman. At kung nagtataka kayo kung bakit alam ko ang nangyayari sakanila,well,nandito lang naman ako sa waiting area. Nakaupo at nag nababasa ng dyaryo. Kaya hindi nila ako napapansin dahil patuloy lang sila sa pag babangayan.

Pero sa totoo lang,naaawa ako kay Steph. Selfish ako pagdating sa taong mahal ko. Pero eto ang iniisip ko,I need someone to flirt with Kharl para pag si Kharl na akit na,hindi niya na babalikan si Steph at akin na si Steph having buhay. What a nice Idea,right?

Aalis na ako. I don't want to see Stephanie while crying kase nasasaktan din ako. Kaya umalis na ako at lumabas ng gate dito sa school. Pag labas ko ay nandoon na si Mang Enteng kaya sumakay na ako sa sasakyan.

After 30 minutes

Nandito na ako sa bahay at nandito na din si Stephanie. Nag lakad na naman siguro to kaya ang bilis niya. Traffic kase kaya ako natagalan.

"Nandiyan ka na pala,JM. Kain ka na." Sabi saakin ni Steph. Namamaga pa ang mga mata niya. Naaawa ako sakanya pero kailangan kong gawin to para sa sarili ko na naman. Lagi ko na lang inuuna ang iba kahit alam kong ako naman ang masasaktan. Pero this time,I need to be selfish.

"Sige. Sandali lang mag bibihis muna ako." Sabi ko sabay diretso sa kwarto ko.

Ilang sandali pa ay bumaba ako at umupo sa dining room at kumain na ako. Adobong Baboy ang ulam. Masarap magluto si Steph. Kaya nga Idol ko siya pag dating sa pagluluto. Pero ayaw niya naman daw mag culinary. Mag Me-MEDTECH daw kasi siya. Tse! Hirap kaya nung kurso na yun!

Pagkatapos kong kumain ay dumiretso na ako sa kwarto ko at tinignan ang CCTV cam sa buong bahay. Pero siyempre walang CCTV yung mga CR at kwarto.
Nakita ko si Steph sa Kitchen at nag huhugas ng mga pinagkainan namin. Pagkatapos niyang mag hugas ay dumiretso siya sa may pool at umupo. Ano namang ginagawa niya roon?
Nakita kong bigla na lang tumulo ang luha niya nang sunod sunod. Ugh! Stephanie! Don't cry! I don't want seing you crying!

Pinatay ko agad ng CCTV ko at bumaba papuntang pool. Pag dating ko sa may pool,umupo ako sa tabi niya.

"Steph,don't cry. I don't want to see you like that." Mahinhing sabi ko sakanya. Promise! Naiiyak na ako!

Pinunasan niya ang mga luha niya at nagsalita..."Pano mo nalamang nandito ako?" Tanong niya saakin.

"Tsk. Don't ask. Bakit ka ba umiiyak?" Tanong ko sakanya.

"Kasi....kasi JM hindi ko kaya! Ayokong iwanan si Kharl!" Pagkatapos sabihin yun ni Steph ay humagulgol na siya sa pag iyak.

"Sorry,Stephanie. Pero ayaw ko na. Since wala na kayo ni Kharl...you will be my girl starting this night. Wag ka ng papalag pa kasi pag pumalag ka,tandaan mo,masasaktan si Kharl." Sabi ko sakanya sabay kindat at alis. Pumunta na ako sa kwarto ko at humiga. Pumikit ako at hindi ko namalayang nakatulog na pala ako.

*********

Please vote,comment,share