¤CHAPTER FIVE¤
§ RED's PoV §
"Waa is that true baby? *O*" masayang tanong ni mom pagkatapos kong ikwento sa kanya ang nangyare sa project namin ni Escutin kanina.
"Yeah mom.Can i go now to my room mom? Im tired"walang ganang sabi ko."Sure baby:) dadalhan na lang kita ng pagkain sa room mo" tumango na lang ako sa sinabi ni mom at niyakap sya.Pagkatapos, umakyat na ako sa kwarto ko.
Binagsak ko ang katawan ko sa kama ko pagkapasok na pagkapasok ko. Sandali kong ipinikit ang mga mata ko at doon naglayag ang isip ko..
¤FLASHBACK¤
"Huwag mo namang sabihin yan Yhiee,nagmamaka awa ako sayo.."nagsusumamong pakiusap ko kay yhiee."Im tired of loving you Charles,Im sorry but i dont love you anymore.Si Kit na ang mahal ko ngayon" nang marinig ko ang mga sinabi nya mas lalo akong nasaktan.
"Nakakasawa ba yung pagmamahal ko Yhiee? At ganyan mo ako kabilis na ipagpalit?" tanong ko sa kanya. 'Please huwag mong sabihing OO Yhiee nagmamakaawa ako'
Sandaling katahimikan ang namutawi sa pagitan namin ni yhiee bago sya magsalita na lalos kong ikinalungkot.
"Oo Charles,nakakasawa ang pagmamahal mo" yun lang at tumalikod na sya. "Sandali Yhiee.." pigil ko sa kanya at humarap sya ulit sa akin."Bakit si Kirito? Bakit yung kaibigan ko pa Yhiee!!" galit na tanong ko sa kanya. At ang sagot nya ang mas nakapagsakit lalo sa akin."Dahil hindi nakakasawa ang pagmamahal nya Charles,Ibang iba si Kit sayo" yun lang at tuluyan na syang umalis palayo sa akin.
Naiwan naman ako dun na luhaan sa park.Hindi ko pa naman binibigay sa kanya yung anniversary gift ko para sa kanya.2 kwintas yun na nakalagay yung pangalan naming dalawa.Yung isa ay para sa akin na nakalagay ang name nya,at yung isa naman ay sa kanya na pangalan ko naman ang nakalagay. Matagal ko pa naman yun pinaghandaan at ngayon..Wala na,, wala na lahat.Iniiyak ko na lahat dun sa park lahat ng luha ko dahil ayaw kong makita ako ng pamilya ko na ganun ang sitwasyon..
¤End of Flashback¤
"Baby,are you okay?" nagising ako sa boses ni mom na nagaalala. At doon ko lang napansin na lumuluha na pala ako. Nilagay ko ang braso ko sa noo ko para hindi makita ni mom ang pag iyak ko.
"Baby,sya na naman ba?" nagaalalang tanong ni mom."Mom.. Nakakasawa ba yung pagmamahal ko??" garalgal na pagkakatanong ko kay mom.Patuloy pa rin sa pag agos ang mga luha ko.Naramdaman ko naman ang pagyakap ni mom sa akin. Sinubsob ko ang ulo ko sa dibdib nya at umiyak na parang bata sa kanya."No baby, hindi nakakasawa ang pagmamahal mo.Isa lang ang ibig sabihin non hindi ka nya minahal anak.Forget all about her! Dont you ever regrett her! Shes so stupid to let go of you anak.Your love is so precious yung tipong pinagiingatan."sabi ni mom na nakapagpagaan ng loob ko.Naramdaman ko na inangat ni mom ang pisngi ko at iniharap sa kanya.
"Dont cry again because of her baby,Please? She dont deserve your love. Meron pa dyang iba na mas deserve ang love mo okay?Malay mo si Shan na yun*O*"nagniningning ang mata na sabi ni mom.
Naalala ko na naman kung gaano kasaya si escutin kanina habang kinakain yung chocolate,napangiti ako ng maalala ko iyun.
"Omo Omo! Nagsmile ang baby ko nang banggitin ko si Shan o!"masayang sabi ni mom habang pinapunasan ang mga luha ko.
"Im bless to have a great mom like you,mom" nakangiting sabi ko kay mom."Im more than bless to have you as my son,baby:) dont cry again okay? Nakakabawas ng pogi points yan sa mga girls"natatawa pang sabi ni mom at nakitawa na lang din ako.
"Eat before you sleep okay? Aral ng mabuti baby:) mom loves you so much"yun lang at umalis na si mom.Kumain muna ako bago ako mag advance reading ng mga lessons ko. Pagkatapos mag aral, natulog na din ako.
