SEVGİSİZ AŞIK

ŞİİRİMSİN

Sabahın, erken saatlerine alarmımı kurmuştum okula gitmek için uyandım ,içerisi henüz karanlıktı perdeyi açmak için pencereye yöneldim dün gece boyunca yağmur yağmıştı , kendime gelip uyanmak için pencereyi araladım ve içerisi birden bire toprak kokusuyla dolmuştu ,azda olsa uykum kaçmıştı bu mütiş kokuyla ,bir kaç dakika sonra mutfaktan çok hoş kokular gelmeye basladı pencereyi kapatıp odamdan çıktım ve mutfağa yöneldim mükkemmel olan o kokular dahada yoğunlaşmıştı uzun zamandan sonra ilk defa bu kadar iyi bir güne uyanmıştım kendimi en iyi hissettiğim sabahlardan biriydi ...

Her zaman olduğu gibi sıradan bir okul günüydü ,evden çıkar çıkmaz kulaklığımı takıp hoşuma giden bi parça dinlemeye basladım ,biraz yürüdüm ve aklıma o geldi sanki hiç çıkıyorda her zaman ki gibi aşık hissediyordum kendimi ,sanırım her geçen gün daha çok aşık oluyordum, platonik bir aşktı benim ki ,uğruna defalarca şiir kaleme almıştım o bundan daha fazlasını hakkediyordu, biz sadece mutlu olamıyorduk o bensiz de mutluydu ama , sadace uzaktan seviyordum onu sevmem için bana izin vermemişti ,sanırım beni sevmemişti oysaki çok mutlu olabilirdik ,denemekten hiç bir sey kaybetmezdik ,ben onu o beni deli gibi sevseydi...

Okula gelmiştim hava soğuktu ,geçen gece çok fazla yağmur yağmıştı hava gerçekten çok soğuktu ceketime resmen sarılmıştım ,üşüyordum bir anda o belirdi karşımda ne oldu anlamadım sanki birden bire güneş açmış ve hava kırk derece üzerindeydi ,sanırım ben öyle hissediyordum onu görünce heyecanlandım ,nefes alışverişim değişti daha hızlı solumaya basladım, soğuktan deli gibi sarıldığım ceketim beni boğuyor gibiydi ,ceketimin fermuarını indirdim şimdi çok daha iyiydim gittikçe yaklaşıyordu ,acaba onunla konuşmalımıydım yoksa fark etmemiş gibi yapıp usulca yanımdan geçmesine izin mi vermeliydim, kesinlikle konuşmak istiyordum onunla ,ama ya konuşurken yutkunursam , kelimeler boğazıma düğümlenirse ya saçmalarsam istemeden yanlış bir şey söylersem, asla kendimi affedemezdim iyice yaklaşmıştı bana ,bu defa konuşmaya kararlıydım önce baştan aşağı süzdüm giydiği siyah dar kesim pantolonu ona çok yakışmıştı, üzerinde rengi çok güzel olan bi kazak vardı saçlarını toplamayıp dağınık bırakmıştı ,gözlerine çok hoş görünen bi eyeliner sürmüştü ,tam yanımdan geçerken

-"Günaydın " diye seslendim bir kaç saniye bana baktıktan sonra...

-"Günaydın " dedi heyecanım üçe, beşe, ona katlanmıştı birden bire, hemen bir şeyler söylemeliydim ama aklıma hiç bir sey gelmiyordu heyecendan yutkunmakta güçlük çekiyordum ve bir kaç saniye sonra

-"nasılsın" diye sordum

-"iyiyim" diye cevapladı, bana nasıl olduğumu sormasına gerek bile yoktu kısa bi sürede olsa inanılmaz mutluydum ,onunla kısa bir konuşmamız bile bana yetiyordu beni mutluluktan uçuruyordu ,peki ya bana beni sevdiğini söylese acaba nasıl mutlu olurdum ,hayalini kurdum sürekli bana seni seviyorum diyeceğini günün ,mutluluktan sarılabilirdim bile...
                            ***
İlk dersin son 5 dakikasıydı, öğretmenimiz konuyu anlatmış ve teneffüs zilinin çalmasını bekliyorduk, sınıfta uğultu vardı herkes yanındakiyle fısır fısır konuşuyordu , sabahın erken saatlerinde bu enerjiyi nerden buluyorlar gercekten anlamıyordum, ben ise zilin çalmasını heyecanla bekliyordum çünkü onu görmek ve konuşmak istiyordum ,nasıl oldu bilmiyorum ama bi şekilde kendimi onunla konuşmaya ikna etmiştim, daha fazla beklemek istemiyordum, geçen her bir saniye daha fazla heyecanlanıyordum , ben tüm bunları düşünürken bir anda zil çaldı, arkadaşlardan bir kısmı çoktan sınıftan çıkmıştı , bende sınıftan çıkmak için sıramdan kalktım ve hemen dışarı çıktım o tamda karşımdaydı kendi kendime...

-" hadi git ve konuş onunla " derdemez harekete geçtim hızlı adımlarla yanına gittim
Ve konuşmaya başladık...

-"nasılsın "
- iyiyim. ya sen
-"bende iyiyim "
-"..."

Bir süre konuşmuştuk ,kendi kendime bunu nasıl yaptıgımı sordum, çok heyecanlı ve çok mutluydum kesinlikle daha önce konuşmalıydım çok gec kalmıştım , hem onunla konuşmakta hemde onu tanımakta gerçekten çok geç kalmıştım ,onu daha önce de tanısaydım değişen hiç birsey olmayacaktı çünkü o bana karşı hic bir sey hissetmiyordu , bana karsı bir duygu beslemiyordu ,ben onun icin sıradan biriydim her zaman böyle düşünmüştüm belki bir şansım olabilirdi ,oda beni sevebilirdi ikimiz beraber çok mutlu olabilirdik...

  Kisa bir süre önce dersler bitmişti , bütün okul dağılmıştı ve ben onu bir sonraki güne kadar göremeyecektim , henüz uzaklaşmadan , ben onu özlemeye başlamıştım , çünkü kısa bir süre sonra uzaklaşacaktık , onu bu kadar seviyorken neden bi tepki vermiyor diye düşünüyordum kendi kendime, dalmışım ,zamanın nasıl geçtiğini fark etmedim okulun çıkış zili çoktan çalmıştı , okulda hiç kimse kalmamıştı ben ve en yakın arkadaşım vardık sadece ,bi kaç kez dürttü beni

-"hadi gelmiyor musun ? " diye sordu bende ;

-"geliyorum " diye cevapladım ayağa kalkıp çantamı aldım ,zaten sınıfta sadece ben ve arkadaşım kalmıştık , herkes çoktan gitmişti bizde ağır adımlarla okul merdivenlerinden aşşağı inmeye başladık ,yavaş yavaş eve doğru gidiyorduk ,arkadaşım evine gidecekti , yol sonunda ayrılmıştık ,yalnız ben kalmıştım , kulaklığımı taktım ve eve doğru yürümeye başladım eve vardığımda başım çatlayacak gibiydi üzerimi değiştikten sonra odamın kapısını kapattım , çok yorgundum uyumak istiyordum , uyandığımda saat 09:30 olmuştu biraz sonra kendime geldim ve bilgisayar masama yöneldim oturup bi kaç dakika hiç bir sey yapmadan onu düşündüm.  

                              ***

  Uyandığımda aklıma ilk gelen kişiydi o , her zaman ki gibi yazmak istedim, içimden şiir yazmak geldi ,çekmecede duran kağıt ve kalemi aldım yazmaya başladım ,ilk satırlarım şunlar oldu...

Uzaktan seviyorum seni
Kokunu alamadan
Yüzüne dokunamadan
Boynuna sarılamadan
Sadece seviyorum...

Bu dizeler dökülmeye başladı önümdeki kağıda ,içimde kopan fırtınanın şiddetini en iyi ben biliyordum ,bu sevda beni bitirmek üzere ,dayanacak halim yok ,benden kaçma sevgili yanımda olmanı istiyorken. Ben onu düşünüyor , satırlarla kendimi rahatlatmaya çalışıyordum , acaba o ne yapıyor aklından geçiyor muyum acaba , bana karşı en ufak bir sey hissetmişmidir ,kafamda haddinden fazla soru var , bu beni çok meşgul ediyor ama hiç bir şey onu sevmemi ve düşünmemi engelleyemiyordu , ben bile kendimi engelleyemiyordum , yanımda olsun istiyordum her zaman onunla gün doğumunu izlemeyi istemiştim, beraber ağlayalım ne olursa olsun biz onunla beraber olalım ,bana gelirmi ki bir gün severmi beni, belki bir gün sever ama o gün ben olmam o ister ben yokum , gelir ben gitmişim geç olmadan gel bana henüz imkanın varken sev beni, biliyorum zaman istiyorsun ama zaman alıyor bizi ,birbirimizden uzaklaştırıyor her geçen gün bir adım daha uzaktasın bana , ben geliyorum ama sen yoksun sen gelirsin ama ben yokum ,işte o zmn beni sevdiğini söylermisin ,acaba vicdan azabı çekermisin ,o sevdi ama ben bilemedim dediğin gün , zamanı geriye sarmak mümkün olsa benim için zamanı geriye sararmısın ,sen yaparmısın bilmiyorum ama ben olsam bir saniye düşünmeden yapardım. Her bir saniyeyi geri almak isterdim ,belkide tüm bunları ve senin sevgini hakketmiyordum bunu sen biliyordun ben seni hiç bir zaman gerçekten hakketmemiştim ...

Saat 04:55 olmuştu uykusuzdum ,çok bitkindim düşünebildiğim tek şey uyumaktı masamdan kalkıp hemen yatağıma uzandım ,tekrar o aklımdaydı onu düşünerek uyumuştum.

                           ***

  Uyandığım da olanların sadece bir rüya olduğunu düşündüm , fakat bu gerçekti kalem, kağıt ve karaladığım şiirler masamın üzerindeydi bir an çok siddetli bir şekilde başım döndü ve kendimi kaybettim...