SEVGİSİZ AŞIK

HÜZÜN HAFTASI

    Kısa bir süre baygın kaldıktan
sonra , hemen yatağımın yanı başında uyanmıştım yavaş yavaş yatağıma tutunarak ayağı kalktım karşı duvardaki aynada , kendimi gördüm saçlarım dağılmıştı , gözlerim şişmiş , hafiften başım dönüyordu sanki günlerdir hiç uymuyordum göz kapaklarım hiç olmadığı kadar ağırdı bi süre aynadan , bulunduğum duruma baktım nasıl bu hale gelmiştim kendimi ilk defa bu kadar yorgun , halsiz ve bi o kadarda çaresiz gördüm aklımda onca şey ve imkansızlık varken ben hâla bir umudun olduğunu düşünüyordum kendi kendime...

-" bunların hepsini hakkettim mi ? ben " diye soruyordum , tabiki hak etmiştim verdiğim bunca değer bunca sevgim sadece bir hiçti kim napsın ki sevgimi , sanki bir tek ben sevmiştim onu, benden başkası onun için yokmuydu ? Yüzlerce benden daha iyisi vardı ben onun için ölüyorken o başkası için yaşıyordu , benim kalbim onun icin parçalanıyorken onun kalbi bir başkası için çarpıyordu ve ben tüm olan biteni sadece izliyordum, elimden gelen en iyi şey buydu, aslında defalarca aklımdan onu silmeyi düşündüm , fakat o benim aklımda değil tam olarak sol yanımdaydı , aklımdan çıkarsamda kalbimden atamıyordum , kalbim istemsizce çalışıyordu kontrol edemiyordum ,sanki bir başkası yönlendiyordu beni, çizmişti rotayı sadece gidiyordu adres sormaksızın uzun zamandandır gidiyordu , kaçış yolları aramıştım tıpkı suçsuz yere sevdiklerinden yıllarca uzakta ,hiç kimsesiz bir o kadarda hissiz yaşayan son ana kadar sevdiklerinin hayalini kurarak bekleyen ve her geçen gün ölen bir hapishane mahkumu gibiydim, gözlerine hapsolmuştum o günün hayalini kurarak yaşıyordum , tek farkımız o dört duvar arasında kalmışken ben koskoca bir gezegende kaybolmuştum ,herkes yabancıydi o yokken kendimi hiç bir yere ait hissedemiyordum...

  Tüm bu olan bitenler neyin nesiydi ne olmuştu bana böyle bir anda benliğimi kaybetmiş bir ben gördüm , karanlık geliyordu en aydınlıklarım, gözlerim görüyor ama kör olmuştum etrafımdaki insanların bana bakışları bir anda değişmişti , sanki bana değilde bir başkasına bakıyorlardı ,baktıkları zaman ben olan beni değil, bambaşka birini görüyorlardı kendimi toparlamalıydım ,bunun düşüncesi içinde kaybolmuştum...

  Onsuz geçen zamanlarım için çok pişmandım , neden onunla daha önce karşılaşmadım , şimdi daha çok pişmanım neden onunla karşılaştım diye , bunca şeye rağmen , bana soracak olunursa keşke karşılaşmasaydım diyemezdim , bunu dile getirsem bile en içten söyleyemezdim , en içimde o varken onu unutmayı düşünemem...

  Beni hiç sevmemişti " ama haklıydı...
Bende onun kadar güzel olsam , bende sevmezdim beni." gülüşü ve bakışları çok güzeldi, en sevdiğim yeriydi saçları , sevmeye kıyamıyacağım kadar güzeldi , bir taneydi benim için fakat ben onun için bir hiçtim , beni sevipte napsın ki yanımda mutlu mu olucaktı sanki , benimle birlikte olmak için hayal mi kuracaktı , onun için vazgeçilmez birimi olacaktım , nasıl oldu da bu kadar unuttum benliğimi kaptırdım kendimi gülüşündeki fırtınaya, bir yandan diğerine savruldum savruldukça ümitsizlik bedenimi sarmıştı , henüz kalbime ulaşamadan ulaşmak istedim onunla olacak mutlu günlerimize...

  Hüzün haftası , onsuz geçen hüzünlü bir hafta daha, geçen haftalardan farksız geçiyordu , sevilmediğim gerçeği her geçen gün beni daha çok üzüyordu, ben olan bitenden haberdardım her şeyin farkındaydım sadece kabullenemiyordum , nedense onun beni istemediği gerçeğini kabul edemiyordum en kötü durumda bile

-"olsun ben onu seviyorum ya , o başkasının yanında olsada önemli değil " diyordum...

   -"Azıcıkta olsa bana karşı duyguları var eminim " diye düşünüyordum ,çünkü ben çok seviyordum bir başkasını asla hayatıma sokmam diyordum , mutlaka bir gün bana beni sevdiğini söyleyecek diye bekliyordum bir başkasının yanında çok güzel vakit geçirsebile.

  Onca olanlara rağmen gelip bana beni sevdiğini söylese herşeyi unutup sadece onunla mutlu olacaktım , benim yerimde bir başkası olsa kesinlikle çekip giderdi neden sevsin ki , sevdiği onu umursamadığı halde neden sevsin , sadece bir kişi mi var bir çok sevebileceği insan varken neden onu sevmeyen birini beklesinki ,arkasına bakmadan giderdi, ama ben asla böyle bir sey yapamazdım, hiç bir şey olmamış gibi çekip gidemezdim , unutamazdım ama unutmayı çok isterdim artık ona karşı hiç bir şey hissetmemeyi istiyordum , sıradan biriymiş gibi olsun istiyordum ne yazık ki sadece böyle düşünüyordum ne olursa olsun gidemiyordum , çok sıkılmıştım beni sevmemesinden hiç birşey yokmuş gibi yanımdan geçip gitmesinden ,ona verdiğim değeri herhangi bir başkası daha çok hakederdi , sevilmeyi hakkeden bir çok insan varken mutlu olmayı hakkeden o kadar insan varken ben bütün sevgimi onunla tüketmistim nedensizce , sevgimi hakedecek hiç birşeyi yokken ,belkide hakedecek bir çok şeyi vardı, bilemiyorum o kadar çok sıkılmıştım ki bu durumdan artık görmek istemiyordum onu ,hislerimi öldürmek istedim ,bir an gitmek istedim çok daha uzaklara onu unutacak bambaşka bir yere, isterdim biri karşıma çıksın onu bana unuttursun ,beni sevmesin ben onu sevmim ama onu unttursun kısa bir sürede olsa artık unutmak istiyordum, canım çok yanıyordu o bunu bilmiyordu her geçen gün kendimi daha kötü hissediyordum ,bu  zamana kadar istediğim hiç birşey olmamıştı ,beni mutlu edecek hiç birsey olmamıştı , hersey gittikçe sarpasarıyordu kaçacak bir yer bulamıyordum, kafamı dolduran bunca gereksiz seyden uzaklaşmak istiyordum dayanamıyordum , dışarıdan bakalıdığında ne kadarda ayaktaymışım gibi görünsemde içimdeki ben tamamen çökmüştü ,ne kadar kalkmak için dirensemde dayanacak gücüm kalmamıştı içimde, içim içimi yiyordu yeter artık diye haykırıyordum sessizce , biri duymasın diye sessizce haykırıyordum kopuyordu her defasında canımdan bir parça , eksiliyordum her geçen gün yavas yavas...

  Aşk masalım benim , ilk günkü heyecanla seviyordum seni , hayatımın anlamıydı her geçen gün eksilen o yalnız hayatımın, yüksek dozda almıştım seni ,bir türlü terk edemiyordum bağımlılık yapmıştın bende ,her an almam gerekiyordu seni ,hic birsey canımı bu kadar yakmamıştı... dön be sevgilim kalbimin durağındaydım son duraktı burası sen bir öncekinde inmişken ben seni beklemekten sıkılmamıştım, yaşıtlarım doymuştu sevgiye , ben bu kadar açken senin aşkına , bir bana kalmadın sevgilim o kahverengi gözlerine doyamamıştım ,boynumu büktüm ,o gönlün bir benim olmadı, habersizce söyledim sevdiğimi haberin olmamıştı sevgimden , susma söyle yeter ki sesini duyayım bana yeter , aşk senfonisi gibiydin sadece aşık oluyordum , fakat her gün görüyordum arkanı dönmeden gidişinide , gitme gel bana herşeyim ol ,gideceksen öldür beni yaşayan ölü olarak bırakma...

  Seni sensiz sevmeyi öğrenmiştim, fakat bir tek sensiz gülemiyordum, mutlu olmayı unutmuştum , bağladın kollarımı itiyorsun uçurumlara ,içimdeki koskoca uçurumdan habersiz , ben tenine dokunmayı bile düşünememişken bir başkası ellerini tutuyordu...

  Hiç bıkmadan, usanmadan istiyordum seni tüm olanları silebilirdim tek sözünle , ne olur tut elimden bırakma beni , yalnızlığımla bir başıma, çünkü yoksun sen orda nefessiz kalıyor gibiydim yaralarım daha çok kanıyordu, neyim varsa aldın benden bari beni bana bıraksaydın ,benliğimi unuttum ben, kendimden bıktım ne işime yarar sensiz olan ben...

  Sana hiç dolmamıştım ben bu kadar gerçekleri hep saklamıştım senden , zaman ne kadarda hızlı geçiyordu on yedimde yetmiş gibiydim bir o kadarda bitmiş ve gitmiştim artık, günler bitmişti gitmekten , yollar tükenmişti kalemim yazmıyordu artık gelmeyeceğini anlamıştı , sana yazıyordum ben yine kağıdım ıslanmıştı , gözlerim dolmuştu yazacak bir şey kalmamıştı bir ben birde göz yaşlarım vardık, kağıdıma dökülen her göz yaşımda seni görüyordum ,acım katlanarak artıyordu ,senden sonra en sevdiğim şey ağlamak olmuştu, seninleymişim gibi geliyordu azda olsa kendimi rahatlamış hissediyordum ,sana bağladığım umutlarım beni bir bir terk etmişti artık , kendini aldığın gibi umutlarımı da almıştın benden...

  Kendi düşlerime hapsolmuştum , hayallerimde bile sana sahip olamıyordum , ellerini tutamıyordum, sarılmak istiyordum sana ,nefesin kesilenedek, sevgimle boğacak kadar sımsıkı sarılmak istiyordum , bunu hayal bile edemiyordum , hayallerimde sevseydin bari beni, kokunu içime çekmek istiyordum oksijenim gibiydin.

Hissiz ve mutsuz bir adam bıraktın arkanda ,mutlumusun sevgilim...