SEVGİSİZ AŞIK

AŞK HANESİ

  Sıradan , hayatımın sıradan günlerinden biri daha , sadece yaşamaktan sıkılmıştım.

  Her geçen gün daha çok sıkılmıştım
-" Neden ? bu kadar üzülüyorum her geçen gün , neden ? bu kadar bağladındım "  diye soruyordum kendi kendime  , çok değişmiştim ben artık , gerçek sevgiyi tadana dek çok sinirli ve taş kalpliydim , insanları kırmak bana zevk veriyordu , onları üzmek beni hiç üzmüyordu , hiç fark edememiştim , bu nasıl oldu bilmiyorum  ama bu zamana kadar bu şekilde yaşamıştım  , ruhsuz adamın teki olarak yaşamıştım.

  Fakat bir süre sonra hersey değişmişti , sevgiyi içimde hissediyordum , insanları kırmak artık beni çok üzüyordu , haddinden fazla üzülüyordum birinin kalbini kırdığım  zaman , artık ben eski ben değildim , kalbimi  hissedebiliyordum , o benimleydi , kalbim yanımdaydı  , madem yanımdaydı neden bu zamana kadar onu fark edememiştim , belkide onu fark etmem için artık birisi için atması gerekiyordu.

   O güne kadar hiç kimse için çarpmamıştı  kalbim , nasıl oldu bilmiyorum  ama onu tanıdıktan  sonra , onunla karşılaştığım bu günedek çok  değişmiştim ben , bambaşka biri olmuştum yaşamayı seven , insanları seven , sevmeyi seven biri olmuştum , sanki hayata sıfırdan başlamıştım nasıl oldu anlamadım ama çok değişmiştim.

   Sanırım aşık olmuştum ben , ona aşık olmuştum ilk defa , bu duygu çok garipti , beni sanki on  yaş birden yaşlandırmıştı , herşeyim olmuştu sanki sadece onun için yaşıyor gibi hissediyordum.

  Elime aldığım her kağıt parçasında ona yazdığım şiirlerden  biri vardı.

Duygularıma  tercüman olan şiirlerim.

Rahatsız oluyor kalbim sen yoksun.
Endamlı tavrın beni benden aldı,
Lisemin  güzel kızı,
Üzülmedim mi sanki ?
Gidişini görmek zor oldu...

 
  Dikkatini çekememiştim , ne ben ne de yazdıklarım dikkatini çekmemişti , anlamlı sözcüklerimin zerafetli harfleri , hiç anlayamamıştı anlamak  için çaba sarf etmemişti , bazen  şiirleri sadece en baştan okumak anlamsız olabilirdi.

  Kalbi yok muydu ? acaba , bu onlara karşılıksız tepkisiz  yaşıyordu , tam da istediğim  gibi davranıyordu umursamamak  , umursamamak istiyordum bir çok şeyi , o kadar  çok yanıyordum ki basit hayatımın olumsuzluklarına , en büyük sorunum kendimdim , beni son nefesime  kadar terk etmeyecek olan sorunum , beni içten yok etmeye başlamıştı uzun yıllardan önce.

  Hiç kimseyle paylaşamamıştım  bu derdimi , kimse yardım edemezdi  bana bir türlü kurtulamamıştım , kaçmak istiyordum artık düşüncesi bile beni çok üzüyordu.

Sevdiğimden uzak kalmak bile  beni bu kadar üzmüyordu.

Sen gidersen dünyam başıma yıkılmaz  ama kalırsan dünyalar benim olur.

  Demiyorum sensiz yaşayamam , seninle bir başka yaşarım ben , olmayalım biz seninle uzaktan daha bi iyiyiz sanki , bazı aşklar uzaktan olmalı bizim gibi... sen istemiyorsun ya , ben senin istemediğin kadar istiyorum unutmayı...
 
  Ben sadece biz olmayı isterken kendi kendimi  perişan etmiştim o kadar , sanki başka sıkıntılarım  yokmuş gibi beni içten içe iyice kemirip bitiren başka bir derdim  yokmuş gibi , evet vardı. Beni çok üzen ve yaşama  , sevme  isteğimi elimden alan bir derdim vardı , üstesinden gelemedim  her ne  yaparsam yapim bir türlü istediğim gibi olmayan derdim vardı. Sanırım hiç bir zamanda istediğim gibi olmayacaktı çünkü elimden gelen hiç bir şey yoktu yıllardır uğraşıyorum ama bir türlü sıkıntıma  çare bulamıyordum , yapmadığım şey , denemediğim  yol kalmadı beni çok üzüyordu bu durum ama hiç kimse anlamıyordu , hiç kimse derdimin  ne olduğunu bilmiyordu , bu zamana kadar bu konudan hiç kimseye bahsetmemiştim çünkü kimse yardimci olamazdı bana , hiç kimsenin yapabileceği bir şey yoktu , sırf bu yüzden hiç kimseye bahsetmedim  ne kendi canımı nede  bir başkasının canını sıkmak istemedim. Sanki söylesem beni anlayacaktılarda  ben söylemedim  , sadece geçiştirilecekti  o kadar,  bunu bildiğim için kimseye anlatmak istemedim , ne aileme ne arkadaşlarıma nede sevdiğim bir insana , hiç kimseye anlatmamıştım  bu zamana kadar , anlatmaya da hiç niyetim yoktu kimsenin böyle bir şeyi kafama taktığımı  bilmesini istemiyordum sanırım sonsuzadek bu sırrım  bir tek bende kalacaktı , zaten olması gerekende  buydu.