geel ➸ camren (vertaling van 'yellow' in het Nederlands)

vijf

A/N: Sorry voor het lange wachten, ik leg alles even uit aan het einde van dit hoofdstuk. Geniet ervan! En nogmaals, als je spelfouten of grammaticale fouten ziet, meld je ze maar even aan me. Dan kan ik ze snel even corrigeren. :)

(not proofread)

-

Toen de eerste aflevering gedaan was, smeekte Camila om er nog een te kijken.

"Alsjeblieft? Meer," Camila wees naar de tv en knikte zachtjes. "Ja, meer."

Dinah haalde haar schouders op en klikte op de volgende aflevering, er geen probleem van makend om er nog één te zien voordat ze naar bed gingen. Ze lag al te soezen toen ze twee handen haar wakker voelde schudden.

"Meer," glimlachte Camila terwijl ze naar de tv wees. Dinah wreef in haar ogen en keek naar haar gsm om te zien hoe laat het al wel niet was. Ze kreunde toen ze zag dat ze veel later was opgebleven dan origineel gepland. Ze zette zich recht en schudde haar hoofd terwijl ze de tv afzette met de afstandsbediening die naast haar lag. Camila tilde haar hoofd opzij en keek Dinah met grote ogen aan.

"Het is bedtijd," Dinah geeuwde, stond op en liep richting de trap. Camila volgde haar traag, op de toppen van haar tenen.

"Slaap?" vroeg Camila nogmaals toen ze boven aan de trappen stonden. Dinah knikte en opende haar de deur die naar haar slaapkamer leidde. Camila stond afwachtend in de hal te wachten.

"Koud," Camila schudde haar hoofd.

Dinah zuchtte en greep Camila bij de arm, haar in de slaapkamer trekkend om ervoor te zorgen dat ze niemand wakker kon maken. "Ik heb warmere kleren voor je om te dragen," zei ze terwijl ze naar haar kleerkast liep en even in de lades rommelde. "Hier," ze gaf het kleinere meisje een T-shirt met lange mouwen.

Camila keek naar het shirt in haar handen, opende haar mond om iets te zeggen, maar bleef stil toen ze de geïrriteerde blik van Dinah zag.

"Vergeet niet dat dit jouw kant van het bed is," mompelde Dinah, naar de kant waar Camila al had geslapen wijzend. Het Polynesisch meisje wachtte niet op een antwoord voordat ze onder de lakens kroop en zich van Camila wegdraaide.

Camila stond stil met het shirt in haar handen. Ze trok traag het T-shirt van Lauren dat ze aan had uit en trok Dinahs shirt aan. Ze fronste toen ze besefte dat het niet hetzelfde rook als die van Lauren. Dus in plaats daarvan hield ze shirt van Lauren dicht tegen zich aan en liep op haar tenen naar het bed.

"Dinah?" Fluisterde ze, aan de rand van het bed staand en naar het meisje kijkend. Er kwam geen reactie, Dinah was al in slaap gevallen. Camila zuchtte en knuffelde het shirt nog dichter tegen zich aan en kroop onder het deken. Ze beet op haar lip, niet blij met de muur van kussens dat Dinah had gemaakt in het midden van het bed om hen gescheiden te houden.

Met een zachte zucht rolde Camila zich op tot een balletje en propte ze het shirt op tot een bolletje en stak ze het tussen de kromming van haar nek, de geur inhalerend waarmee ze al comfortabel mee was geworden. Ze bleef stilliggen voor een tijdje, blind door het donker voor zich uit starend. Na haarzelf een tijde te entertainen, voelde ze zich langzaam wegzakken in een diepe slaap.

De slaap had het meisje net overvallen toen haar ademhaling plots versnelde. Herinneringen kwamen in flitsen van wit en rood, en een druppeltje zweet drupte van haar wenkbrauw. Camila snakte naar adem, haarzelf wakker makend. Haar hart sloeg als een gek en ze zat snel recht, Laurens shirt dicht tegen zich houdend onder haar kin en ze keek paniekerig rond zich.

Elke schaduw, elke klein straaltje licht kon plots een mogelijk gevaar inhouden. Camila schudde haar hoofd en kneep haar ogen toe. Ze vond dit niet leuk. Het kleine meisje wreef haastig het zweet van haar voorhoofd en probeerde op adem te komen.