A Thousand Years (On Hold)

Chapter 1

Chapter 1

Si Koleen po yung nasa picture.

-------

Hey. Ako si Koleen Justinne Santiago Montemayor.

Kaga graduate ko lang ng high school.

Actually, simpleng (?) tao lang ako. May pagka bossy, maldita, masungit, at snob.

Mabait din ako. Depende sa mood ko, at kung gugustuhin ko. Minsan, depende rin sa tao kung magiing mabait ba ako sa kanya, or hindi.

Wala rin akong kinakausap na tao. "Allergic" kasi ako sa tao. HIndi ako marunong makipag kaibigan, makipag socialize, lahat na. Wala pang tao ang nakakita ng emotions ko. Ang buong akala nga ng lahat, manhid ako. Pero sa tingin ko, talagang hindi lang ako nage-express ng feelings ko.

Lumaki ako ng walang parents. But they're not dead. Both parents ko, nasa France. So, maids lang ang kasama ko sa halos buong buhay ko, at nasanay na ako dun.

Yeah. Masasabi kong may pagka nerd ako. PAGKA.

Kung ico-compare mo ako, para akong si Sunako Nakahara. Pero hindi ako emo ah. NEVER. :P

( Author's Note: Sa mga hindi nakakakilala kay Sunako, pakitingin nalang sa Google. Thank You. ♥)

Ngayon, papunta na ako sa *toot* University para mag entrance exam. Kasi nga diba, magfi-first year college na ako. DUH. XD

" Ms. Koleen, nandito na po tayo. "

" Ah. Sure. "

" Anong oras po end ng exam nyo? "

"3 PM. "

" Sige po. Sunduin po kita ng 4PM.

" WHAT? Why 4 PM? "

" Haha. To meet new friends..? "

" Hmph. Everytime na lang. "

" Eto naman. Ang sungit agad. "

" Whatever. Sige na. Aalis na ako. Baka ma-late pa ako. "

" Okay. Goodluck po Ms. Koleen. "

So yun. Bumaba na ako sa BMW ko. Nga pala, dirver ko yung kausap ko kanina. Driver ko na siya since elementary, so close na kami.

... WOAH. Ang cool ng university na 'to. Sabi ko na nga ba't tama 'tong choice ko.

Yung time ko pala for the exam, 1-3 PM. Sakto. Konti lang yung taong mage-exam sa time slot na yun.

May nakita akong sign na, "Fall in Line here."

Eh di punta naman ako dun. Mayroon pang tao, so nasa likod lang niya ako.

I waited. And waited. And WAITED. >.<

Gosh. Ano bang ginagawa niya dun para magtagal siya diyan ng 10 minutes!?

Napabulong tuloy ako ng,

" Gosh, I feel so stupid waiting in here for 10 minutes!"

BULONG LANG YUN HA. BULONG. But, he heard it. LOUD AND CLEAR.

Tumalikod siya at sinabing,

" I'm so sorry. Can you waitfor, um, 10 minutes more? *grin* "

Psh. Binibwisit niya ba ako!? SUS. DI HALATA KOLEEN, DI HALATA.

Kaya ang ginawa ko, nag-side view na lang ako, di ko siya pinansin, inirapan ko siya, at nakinig na lang sa iPhone ko. Hmph. Bwiset. >:(

* After 10 MINUTES *