Siyahın İçindeki Umutlar

Ж Korkunç Gerçek

"Prensesim lütfen kıpırdamayın."

"Ah! Alyssa saçımı çekiyorsun." Bir saattir çoktan dolmuş olan balo salonuna inmek için hazırlanıyordum. İnce kumaştan yapılmış, eflatun rengindeki göğüslerinde dantel detayı bulunan, kolları yarıya kadar normal inip ardından tül ile genişçe açılan uzun elbisem üzerimde harika duruyordu. Elbisemi giymem, makyajımı yapmam kısa sürerken Alyssa'nın saçlarımı kalınca örmesi uzun sürmüştü. "Hadi Alyssa. Geç kalacağım."

"Bitti." Birkaç örgü daha yapıp bağladı ve saçımı yandan önüme attığında arasında mor renkli çiçeklerin olduğu uzun örgüm çok güzel duruyordu. Sevinçle Alyssa'ya döndüm. "Nasılım?"

Alyssa beni baştan aşağıya süzdü ve "Peri kızı gibisiniz Prensesim" diyerek iç çekti. Ona harika bir gülüş armağan edip odadan çıktım. Balo salonunun da kimler vardı çok merak ediyordum. Kapıdan çıktığım an Dione beni selamladı. Beraber hınca hınç dolu olduğunu düşündüğüm balo salonuna doğru adımlamaya başladık.

"On sekizinci yaşınızı kutlarım efendim." Dione, yan tarafında duran kılıcından tutmuş, başı önde yürüyordu arkamda. Göz ucuyla ona baktığımda yüzünde herhangi bir mimik yoktu. Hafifçe tebessüm ettim. "Teşekkür ederim Dione."

Balo salonuna inen merdivenlere geldiğimde kapıdaki hizmetçiler bana selam verdiler. İçeriden yükselen müzik sesi beni berhudar ediyordu. Büyük kapının açılması ile gözlerimi kamaştıran bir ışık yüzüme çarptı. Gözlerim ışığa alıştıkça on sekizinci yaş günümü kutlamaya gelen insanları gördüm. Salon da iğne atsan düşmezdi. 

Yavaşça merdivenlerde inerken ikinci basamakta durdum. Yıldızları kıskandıracak ışıltısıyla yakışıklı abiciğim elini bana uzatmıştı. Tebessüm ile elimi uzattım ve beraber inmeye başladık. Merdiven sonlanırken alkış sesleri yükselmişti bir an. Tebessümüm büyük bir boyut aldı. Artık bir yetişkin olduğum için çok mutluydum.

Minik adımlarla balodaki topluluğa selam vererek Kral ve Kraliçe'nin yanına ilerledik. Tahtlarında oturan annem ve babama baktığımda gözlerinde mutluluk ve gurur vardı. Mutluluk gözyaşları ile onlara sarıldım.

"Nice güzel yıllar geçirmen dileğiyle prensesim."

"Teşekkürler Kraliçem." Anneme tekrar sıkıca sarıldım ve gözümden bir damla yaş yerle buluştu. Babama döndüğümde onun gözleri de dolmuştu. Sıkıca sarıldım ve kulağına "Seni seviyorum babacığım" diye fısıldadım. Geri çekildiğim de fısıldama gereği duymadan beni cevaplamıştı babam. "Seni seviyorum prenses."

×     ×     ×  

Gece yarısı yaklaştığın da salonun merdivenlerine koştum. Büyük balkona çıktığımda önce temiz havayı içime geçip ardından demirlere yaslandım. Birazdan on sekizinci yaş günüm için fişekler atılacaktı ve onları izlemek için sabırsızlanıyordum. Herkesin eğlendiği, sohbetler ettiği, dans ettiği harika bir balo olmuştu.

Sabırsızlıkla yerimde zıplamaya başladım. Gece yarısını geçeli beş dakika olmuştu ama hala fişekler atılmamıştı. Sabrımın sınırları taşarken her yıl dönümünde olduğu gibi en sevdiğim anı bir an evvel izlemek istiyordum. Geçen seneki fişek gösteri o kadar güzel olmuştu ki bittikten sonra ağlamıştım. Abim bana gülerek "Seneye yetişkin oluyorsun, ağlarsan seni herkese söylerim" demişti. Aklıma gelen bu güzel anı ile tebessüm ettim kendi kendime. Ailem sayesinde güzel anılar biriktirmiştim ve biriktirecektim de.