Sabah uyanır uyanmaz akla ilk gelen, bir kitabı tam okumaya başlayacakken bütün dikkati bozan, pop müzikte bile akla gelen, hatta renklerde bile anımsatan, gece yatmadan önce düşündüren o bitmeyen vakitler.
Her göz yaşında, her kahkaha ve tebessümde illaki anımsananlar. Bitmeyen keşkeler. Bitsin denilen ama bitmesinin hiç istemeden, hep kararsız aynı zaman da seçici..
Derin bir nefes alıp. Ardından gözleri bilmem kaç milyonuncu kez bir daha kırpıp öyle bir açmalı ki gözleri, Dünya bilsin senin bildiğini...
Evett..kısa oldu. Bu kadar oldu, bilmiyorum gelmiyor içimden. Olmasını sağlamaya çalışacağım.Burası benim Dünyam. Ve bu aralar doğal afetlerle savaşıyor. Ama hayatta ! :)
Her şeye rağmen..Görüşürüz...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Hissedememek.
RandomBu bir hikaye değildir. Sadece şahsi denemelerimdir. Umarım okursunuz ve size bir şeyler hissettirebilirim... Okuduğunuz bu metinler şahsi kurgumdur. Kimse tarafından eleştiriye açık değillerdir. Metinlerin akışı şahsi dünyama aittir, kimse tarafınd...