~Μαριάννα
Ναι το ξυπνητήρι πάλι γαμώ την ατυχία μου τι συμβαίνει δηλαδή τα νεύρα μου.
"Γαμω" είπα και το έκλεισα αλλά δεν μπόρεσα να κοιμηθώ αφού τα φώτα άνοιξαν και είδα την Χριστίνα κλαμένη να μπαίνει μέσα στο δωμάτιο οπα τι έπαθε;;
"Αγάπη τι έπαθες;;" την ρώτησα αλλά το μόνο που έκανε ήταν να μου δείξει το κινητό της.Άγνωστος *και το ότι σε χώρισα από την "παρέα" σου είναι μόνο η αρχή* οκ τώρα έμεινα ποιός μπορεί να της το έστειλε αυτό;;
Πήρε το κινητό της και μου έδειξε μια φώτο από όταν ήταν μικρή.
Και.
Περίμενε αυτός ποιός είναι;;
"Εδώ είμαι στα 5 με τον Πάνο" είπε και την κοιτούσα ερωτηματικά "είμασταν γείτονες έτσι οι γονείς μας αποφάσισαν να μας στείλουν εδώ και ήρθαμε και κάναμε παρέα με τον Άρη και τον Ιάσονα μέχρι που οι γονείς μου αποφάσισαν να με πάρουν από εδώ και με έφεραν πάλι φέτος δεν ξέρω γιατί νομιζίουν ότι έφυγα με την θέληση μου αφού ήταν οι κολλητοί μου" είπε και άρχισε να κλαίει με λυγμούς."Λοιπόν δώσε μου λιγο το κινητό σου έχω να κάνω μια δουλειά" είπα και ένευσε.
Ντύθηκα
Και βγήκα απο το δωμάτιο. Με τόσα νεύρα που είχα δεν έβλεπα μπροστά μου με αποτέλεσμα να πέσω πάνω σε κάποια.
"Πρόσεχε που πας καινούρια" είπε μια κοπέλα ντυμένη βασικά ήταν λες και φορούσε μαγιό εντάξει πουτάνα μπορεί να είμαι αλλά οχι και τόσο.
YOU ARE READING
I'm bad so?? (#FBC2017)
Teen FictionYeah, I wanted to play tough Thought I could do all just on my own But even Superwoman Sometimes needed Superman's soul Help me out of this hell Your love lifts me up like helium Your love lifts me up when I'm down down down When I've hit the ground...