Yeah, I wanted to play tough
Thought I could do all just on my own
But even Superwoman
Sometimes needed Superman's soul
Help me out of this hell
Your love lifts me up like helium
Your love lifts me up when I'm down down down
When I've hit the ground...
~Μαριάννα Άρχισα να ετοιμάζομαι και ντύθηκα άνετα για χειμώνα.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Ο Άρης ειναι ήδη κάτω και τρώει με τα παιδιά πρωινό. Κοιμήθηκα πολύ ήρεμα στην αγκαλιά του από τους καλύτερους ύπνους που έχω κάνει εδώ και χρόνια.
Κατέβηκα κάτω και τους είδα όλους μαζεμένους να τρώνε πρωινό, εκτός από τον Μάρκο που χασκογέλαγε στο κινητό.
Πήγα και κάθισα δίπλα στον Βύρωνα και την Νατάσα που είχε κενή θέση. Νιαμι κρέπες με σοκολάτα. Πήρα 2 και έβαλα στο πιάτο μου
"Καλημέρα και εγώ καλά είμαι πως κοιμηθήκατε;;" ρώτησα ειρωνικά αφού κανείς δεν μου μιλούσε.
"Σόρρυ ρε αδελφούλα αλλά τρώμε και το φαΐ είναι ιερό" είπε ο Βύρωνας και του έδωσα μπουνίτσα, έβγαλε ένα ψεύτικο επιφωνήμα πόνου.
"Λοιπόν μόλις φάμε βάζουμε τα πράγματα στο αμάξι και θα φύγουμε" ανακοίνωσε η Νατάσα.
"Εγώ δεν φεύγω εσείς κάντε ό,τι θέλετε αλλά εγώ εδώ θα κάτσω" είπα και σταύρωσα τα χέρια μου κάτω από το στήθος μου με αποτέλεσμα το βλέμμα του Άρη να καρφωθεί εκεί.
"Μαριάννα το ξέρεις ότι θα φύγεις από εδώ μαζί μας" γύρισε ο Αντώνης και μου μίλησε.
"Σας αφήνω να νομίζετε ότι θέλετε" είπα, τα παράτησα όλα και ανέβηκα επάνω.
Μπήκα στο δωματιο μου και άρχισα να κλαίω. Δεν το πιστεύω έτσι θα φύγουμε με τον μπαμπά πότε δεν φεύγαμε ετσι.
Άκουσα την πόρτα να χτυπάει αλλά δεν έδωσα σημασία. Μέχρι που μπήκε μέσα η Νατάσα.
"Κοριτσάκι μου τι έγινε;;" ρώτησε και ήρθε κοντά μου.
"Φύγε μην έρθει κανείς" είπα μέσα από τα δάκρυα μου.
Σηκώθηκα και άρχισα να την 'βγάζω' έξω.
Κλείδωσα την πόρτα και ξανά έπεσα με δύναμη στο κρεβάτι κλαίγοντας.
"Μαριάννα άνοιξε τώρα πρίν σπάσω την πόρτα" άκουσα την φωνή του Άρη απ' έξω αλλά δεν έδωσα σημασία.
