The Wounded Heart

Chapter 1

Dean's POV

"Cut!" Sigaw ng director bago pumalakpak ng malakas.

"Job well done Dean, you're really a very professional actor. You already finished all your scenes in one week. Bravo!" Pag bati niya sakin, I know that. Sa six years ko ba naman na pag aartista di paba ako magiging professional. I never thought na sa gantong career ako mag end up. Alam ko naman una palang na wala akong interest sa business ng family ko but me being an actor was also out of the blue.

"Thanks" Sagot ko naman at binaling ang babaeng kanina pa tuwang tuwa sa panonood sakin hahaha ang number one fan ko.

"Babe?" Napangiti ako nang marinig ko ang tuwa sa boses niya, I just can't help it. Tinitigan ko siyang mabuti. Di ko alam kung anong ginawa ko para ibigay sakin ang ganto kaperfect na babae. I really am beyond grateful. Naglakad siya palapit sakin, hinahangin ang kanyang mahaba at itim na itim na buhok. Muka siyang anghel na kabababa lang ng langit.

Nang makarating siya sa harapan ko ang pinalupot niya ang braso niya sa leeg ko. Her scent. It's fucking addicting. I guess this is what heaven smells like. She suddenly kissed me. Sinuklian ko ang marahan niyang halik. I really love this girl so much that I could die once again if she'll ever leave me and I'll never gonna let that happen, not again. Di ko na hahayaang mangyare yun for the second time around.

"I love you" Bulong ko sa kanyabago hinalikan ang kanyang noo, ramdam kong napangiti siya sa sinabi ko.

"I love you more" Sagot naman ni Helena, Unti unti kong nilapat ang mga labi ko sa labi niya at marahan ulit siyang hinalikan wala kaming pake sa sasabihin ng iba o kung pinagtitinginan man kami. Sanay narin ata ang lahat.

"Flight na natin pabalik sa Philippines tomorrow, Okay kana ba? I mean, kaya mo naba?" Tanong niya. Siguro nag aalala siya sakin dahil narin sa mga nangyare sakin sa pilipinas. Alam niya kasi lahat.

"Of course, I'm perfectly fine all because of you." Paninigurado ko sa kanya at lalo siya niyakap nang mahigpit at mabilis na hinalikan. Ngumiti naman siya pero alam kong nag aalala parin siya.

Mag babakasyon kami sa Philippines dahil pinapadalaw ako ni Lola at gusto niyang isama ko ang girlfriend ko so dalawa kaming uuwi ni Helena. 6 years narin kasi simula ng nagmigrate ako dito sa U.S at dito na sa New York nanirahan. Dito ko na nakilala si Helena ang napaka sweet at napaka ganda kong girlfriend ko. 3 years narin kami and yes, I'm still counting. I'm actually looking forward in spending the rest of my life with her.

[FASTFORWARD]

"Welcome back to the Philippines Sir Dean Sy Santiago." Sigaw ni Yaya Minda. I just gave her a small smile. After 6 years, I'm finally back. I let out a sigh. Namiss ko rin ang polution, ang init, ang mga street foods at ang mga tanga kong tropa dati. Gabi na kami nakarating at may jetlag pa.

"Thank you po." Sagot ni Helena nung iniabot sa kanya yung bouquet of flowers.

"Ikaw po ba si Mam Helena? Ang ganda niyo naman po. Bagay na bagay kayo ni Sir S- "

"Dean not Sy." Putol ko kay Yaya Minda. Matagal ko nang pinatigil ang mga tao sa paligid ko sa pagtawag sakin ng Sy. I hate it. Naaalala ko lang siya lagi, hindi sa hindi pako nakaka move on sadyang may inis parin sa sistema ko dahil narin sa mga nangyare.

"Babe? It's okay, nasanay silang Sy ang itawag sayo kaya pagpasensyahan mo nalang sila. It's not like it mean something else, alright?" Singit niya at ngumiti. Bumuntong hininga nalang ako. Alam kong nahihirapan si Helena sakin. Pero kahit kelan hindi siya sumuko. Tumango nalang ako sa kanya.