•°Нууц Үлгэр*

4:Парк

Учир нь би зүгээр л түүнээр уйдаагаа гаргах гэж байгаа. Зүгээр л хэт уйдсан хүний хийж байгаа зүйл …
~×±×~×~×~×~÷~÷~÷~÷~×~×~×~×~×~×~×~×~××~×~×~
Жунин тэуг оруулчихсан бололтой хүрч ирэн миний хажууд суугаад -"Хайчмаар байна!?" гэх нь тэр. Тэр намайг ярьж чаддаггүй гэдгийг дахиад л мартсан бололтой би зүгээр л түүнлүү ширттэл тэр толгой дохиод -"Тиймдээ! өнөөдөр надтай хамт байгаад өгчих!" хэмээн жолоочдоо нэг газрын нэр хэлэн машин хөдөллөө. Тэр дэндүү дураараа хүн юм. Бас их учир битүүлэг. Яагаад надтай ингэж зууралдаад байгаа юм болоо!?

-"Бид ирчихлээ!" хэмээн тэр солонгосын хамгийн тансаг үнэтэй зоогын газар ирэн намайг дохьтол миний хөл байрнаасаа хөдөлсөнгүй. Нэг хоол нь гэхэд л бидний байшингийн үнэтэй адилхан байсан шүүдээ! тэр надруу нүдээ эргэлдүүлсээр ирэн намайг урагш зөөлхөн түлхээд -"Зүгээр л би өлсөөд байна!" хэмээн бид тэнд орох төдийд л ордонд хөлөө тавьсан юм шиг л мэдрэмж төрж байлаа. Энэ хэтэрхий тансаг юм!! Тэр харин ямар ч царайны хувиралгүй цонхны хажуудах ширээнд суун надруу далаллаа. Би ч хөлөө чирж ядан түүний өөдөөс харан суугаад тэр газрыг цоортол нь ширтэж байлаа. Харин жунин зөөгч дуудан хоолны мэню аван надад нэгийг өгтөл эээ бурхан минь!!! Ямар хоол гэхээрээ ийм үнэтэй байдаг байнаа!?? -_- Энэ хоолыг идээд өлсөхгүй гэвэл яахав ядаж байхад өдөж байгаа юмшиг жижигхэн тавган дээр өмх хоол!! -_-
-"Хөөе хоол идэх юмуу!" гэхэд нь би толгойгоо сэгсрэн үл ялиг инээмсэглэтэл тэр толгой дохин -"За яахав! хамгийн үнэтэй хоолноосоо!" гэхэд нь эрүү доошоо салж унах минь холгүй л байла. Тэр намайг харан инээмсэглээд -"Амаа хаа! ялаа орох нь" хэмээн доош ширтэн би бантсандаа хоолойгоо засан гадаанхыг ширтлээ.

-"Тэуг чи хэдтэйдээ төрүүлсэн юм!?" хэмээн тэр надруу ширтэн би түүнлүү үл ялиг инээмсэглээд гараа дээш өргөтөл тэр толгой дохин -"Мм өргөж авсан хэрэгүү!? Тэр үнэхээр хэрсүү хүүхэд байна лээ!" гэхтэй зэрэгцэн түүний захиалсан хоол ирлээ. Энэ хоол гэхэд ч хэцүү юм!
-"Амсахуу!?" хэмээн надад халбагаа ойртуулан би ч амсаж үзэхээр шийдэн толгой дохьтол тэр миний аманд халбагдаж өгч байлаа. Тэр хоол амруу орох төдийд л хайлах шиг болж байна! Амт нь ч яахав дажгүй ч порц нь хэцүү л юм! -_-

Бид тэндээс гаран тэр ийш тийш харан -"Ммм тэу хэдээс тарах юм!?" гэхэд нь би түүнд цаасан дээр"одоо тарж байна өнөөдөр баярлалаа!" гэж бичиж өгөн алхаж эхэллээ. Гадаа үнэхээр сайхан байна! Бас тэу өнөөдөр эрт тарах болохоор хамт зугаалахаар шийдэн түүний цэцэрлэгийн гадаа бяцхан үрээ хүлээн суулаа. Үнэхээр тэугийн хэлдэг шиг ээж аав нар нь хүүхдээ тосон их л жаргалтай харагдаж байлаа. Тэр минь атаархдаг бололтой. Жундэ! Энэ бидний мөрөөдөл байсан санаж байна уу!? Хүүхдээ хамт цэцэрлэгээс авч хамтдаа дэлгүүр хэсэж хамт жаргалтай байна гэж.