De Zeeënprinses - The Swords of Elementum

13

Hm. Ik koet naar het noord-westen. Maar waar precies? Laat ik even op de kaart kijken. Darkstar haalt de kaart van Volumia uit haar tas.

'Eens zien. Ik ben hier. Dan kom ik zo een enorme slang tegen als ik naar het noorden ga. Ala ik naar het westen ga kom ik een open meer tegen van kilometers lang. Een reuzenslang of een meer vol geheimen?' Darkstar denkt rustig na.

Het meer. Daar zit misschien niks. Ze loopt richting het oosten. Al na een paar kilometer verschijnt een berg aan de horizon.

'Dat stond niet op de kaart,' kreunt Darkstar, 'laat ik hem erbij tekenen.'
Driftig tekent Darkstar een snelle schets van een berg.

Ik moet er toch over heen. Ze begint een spreuk op te roepen. Dan opent ze haar ogen. Voor haar verschijnt een ingang dwars door de berg heen. Snel wandeldt Darkstar naar binnen. Acher haar sluit de ingang, alsof hij nooit heeft bestaan.

'Ik zal snel zijn als ik jou was,' klinkt er een stem.

'Laat je zien.'

'Zeker?'

'Ja,' zegt Darkstar ongeduldig.

Het is weer stil

Darkstar zucht en loopt verder. Hoe lang was ze al onderweg? Ze wist dat de berg behekst was. Als je erover vlieg, stort je neer. Als je erlangs gaat, verschuift de berg. En als je gaat klimmen, wordt de berg steeds groter.

'Hoe kan ik deze berg verslaan?' Zuchtend loopt Darkstar verder.

Waarom had ze voor deze Queeste gekozen. Ze was pas weg, en was nu al moe. Laat ik even gaan zitten.

Darkstar zoekt een steen uit en gaat erop zitten. Ze voelt trillingen. Eerst zacht, maar dan steeds harder. Op een gegeven moment is het zo hard, dat ze van de steen af valt.

'Auw.'

Darkstar staat op en kijkt om zich heen. Overal beginnen de stenen te bewegen.

'Wie zijn jullie?' Darkstar trekt haar staf.

'Wij zijn de steenkools. We leven in de bergen en jagen indringers zoals jij weg.' Roepen ze in koor.

'Wie is jullie leider?'

'Iemand. En jij gaat nu naar onze leider.'

Darkstar voelt trillingen onder haar voeten. Een rotsblok schiet omhoog.
'Stap op.'

Darkstar klimt verbaast op de rots, die schiet meteen weg richting een opening. Binnen in de opening gaat de gang steil naar beneden.

Na 5 minuten vraagt Darkstar: 'hoe diep zitten we?'

'1 kilometer onder de grond. We zijn er.'

Darkstar land in een ronde grot. Voor haar is een klein kasteel. Vast beraden loopt Darkstar naar binnen, richting de troonzaal.

'Welkom.' Glamt een kille stem.
Darkstrar kijkt naar de troon. Voor haar zit een jonge vrouw met een blauwe jurk. 'Wat brengt je hier?'

'Ik wou deze berg oversteken. Toen werd ik tegen gehouden door de stenen.'

'Juist. En waarom zou ik jou toestemming geven?'

Darkstar rommeld in haar tas en haalt een perkament uit.
'Lees maar.'

Aandachtig leest de vrouw het perkament door. Zucht. Waarom duurt het zo lang?

'Dus je heet Darkstar en bent onderweg naar de Raad van Duisternis? Afkomstig van Evelina?'
Die laatste zegt ze met een lichte grimas.

'Ja. En ik laat me door niemand tegenhouden.' Zegt Darkstar vastebraden.

'Vastberadenheid is een zwakte.' Fluistert de vrouw. 'Breng haar naar een logeerkamer en laat haar opfrissen. Om 6 uur moet ze in de vergaderzaal zijn.'

Een jonge vrouw in een wit schort komt aan rennen en sleurt Darkstar mee door het paleis. Wat zou ze doen? Met tegenzin werkt Darkstar mee.

'Hier kun je je opfrissen. Om iets voor zessen kom ik je halen.'

Het diensmeisje duwt Darkstar de kamer in en loopt weg.

Tja. Wordt ze een bondgenote of vijand? Wie weet.

xxx SelinaVuurvlam