(FIWTG2)- Love Vs. Revenge

Chapter 2- PTSD

Nyeil's POV

We're on our way headed to our room now. PL is with us and she didn't do anything than talking and she's so annoying.

"You know guys I'm so inis with you kasi kanina pa ako daldal ng daldal dito pero kayo walang imikan. What's happening with you ba?"

"You better shut your mouth up PL? Or I'll be the one to shut that off?" Madiin kong sabi at nag gesture zip your mouth pa siya. I just glared at her.

May nadaanan kaming naglalandiang mag jowa sa corridor then I heard Aizzer said.

"Another target of me.' She said then wink.

"Oh I know what's your plan Aiz. You gonna make them hiwalay na naman. You're so bitter talaga. Just let them na maging masaya uyy." PL said.

"Walang forever PL. Kaya you gotta remember this, maghihiwalay rin kayo ni G." Medyo namutla naman si PL sa sinabi ni Aiz.

Pagkapasok namin sa room, lahat ng mga mata sa'men talaga nakatitig.

"What are you looking at?" Yoj hissed.
Nagsiyukoan naman silang lahat. Umupo na kaming lima sa mga bakanteng upoan. Nga pala guys, nag shift kaming apat ng course kaya magkaklase na kami for the whole sem. Pareho kasi kaming nag take ng tourism management. Ewan ko ba. Ako lang naman tong may gusto sa course na yan pero sumunod rin sila Yam. Ayaw daw nilang magkakahiwalay kami dahil kami na lang ang magkakasama.

Maya-maya pa'y may pumasok na isang lalake. He then look at me and smiled. My brows arched. Parang nakita ko na siya dati. Bigla siyang umupo sa tabi ko.

"Oh hi Xander." Nakangiting bati ni Aiz sa kanya.
Ngumiti naman yung guy kay Aiz.

"Magkakilala kayo? Paano!" I asked Aiz.
Sasagot pa sana siya pero dumating na yung teacher.

"Later Dark." She said then wink at me. I shrugged.

•••
Aizzer's POV

"Hindi mo siya naalala Nyeil? Haller? The guy who saved you four months ago." I said to Nyeil. Pinapaalala ko kasi sa kanya kung sino si Xander.

"Huh? W-wala akong maalala Aiz during the accident at yung iba pa bago nangyari yun." Siya

"So you mean, nakalimutan mo na rin ang nangyari sa inyo ni------"

"Don't you dare mention his stupid name!" Oh ayan, ang sabi niya diba wala siyang maalala before and during the accident? Eh naalala niya naman pala ang kumag na James? Kaloka ang babaeng to promise. Pinanlakihan ko na lang siya ng mata.

"Okey, okey. If that's true that you don't remember anything.-----"

"Correction. May iba lang naman akong hindi maalala. Pero yung mga ibang pangyayari, fresh na fresh pa sa utak ko." Pinutol niya na naman ang pagsasalita ko. Pambihira ang babaeng to.

"Haist. B-bakit may iba kang hindi naaalala Nyeil?" Hay sa wakas nagsalita na rin si Yam. Akala ko talaga na pepe na siya eh.

"Hindi ko alam Yam." Nyeil answered shrugging.

"You better ask your doctor." Yoj said. Tumango-tango naman ako.

"Let's go." Yam said coldly.

"huh? Saan tayo pupunta? May klase pa tayo." Nyeil said

"Tsk. Sasamahan ka namin sa Hospital. You have your check up."seryosong sabi ni Yam tapos nagpatuloy na sa paglalakad kaya sumunod na lang kami. I heaved a deep sigh.
Kung di lang sana dahil sa kanila, hindi mangyayari ang mga to. They ruined our lives. They ruined everything pati na rin ang pagkatao namin.

"This is all their fault." Galit na sabi ni Yoj.

Yoj's POV

Dahil matigas yung ulo namin, nagpumilit talaga kaming pumasok sa room kung saan gagawin ang check up session ni Nyeil. Mga 15 minutes rin bago matapos ang check up niya.

"Ano pong problema doc?" I asked.

The doctor sighed.

"She's suffering from her Post Traumatic Stress disorder. The happenings before she got into an accident. Yung pinakamasakit na pangyayari during the accident. Malaking impact yun sa utak niya kaya pagkatapos niyang maaksidente, may mga bagay siyang nakakalimutan." The doctor said while caressing Nyeil's back.

"Nyeil, hindi mo ba naalala ang----"

"I remember him Aiz. P-pero hindi ko na maalala kung paano kami maghiwalay. Basta ang pumapasok lang sa isip ko, na naghiwalay kami." Nyeil said cutting what Aiz going to say.

"That's kinda better para hindi ka na masaktan pa." Yam said coldly. Pati rin naman ako agree sa sinabi ni Yam. Mas mabuti na rin yan kay Nyeil para hindi siya masaktan.
After the check up at kung anu-ano pang mga advices ng doctor, umuwi na kami at di na lang kami bumalik sa school.

Dona's POV

I'm just looking at my Ate Nyeil na nasa may garden. Nakatulala lang siya. Mula ng maghiwalay sila ni Kuya James, nawala na yung masayahin kong ate. Yung mataray pero nakakatawa. Yung laging nanlalambing sa'ken kapag may iuutos siya. At yung Ate Nyeil na lagi kong kakwentohan. Dahan-dahan akong naglakad palapit sa kanya. Hindi niya ako napansin kasi medyo madilim dito sa garden. Syempre, gabi na eh.
But when I looked at her face, its like someone stab me a sharp knife into my heart. My ate is crying, she's crying silently. Nakatingala lang siya sa langit habang umaagos ang mga luha niya. Naramdaman ko na lang din na nabasa ang pisngi ko, ng mga luha ko.

"A-ate?" I said sobbing. Lumingon siya sa'ken at nginitian ako. Mabilis kong tinawid ang pagitan namin at niyakap ko siya ng napakahigpit.

"Sshh! Don't cry little sis." Pagpapatahan niya sa'ken.

Kumalas ako sa pagkalayakap sa kanya at pinunasan ko yung luha sa mga mata niya.

"No. I should be the one telling you that ate. Please, stop crying. It hurts me seeing you cry. Tama na ate please. Nandito pa naman kami eh. Kaming dalawa ni mom and also dad. We missed you so much ate." Sabi ko tapod niyakap ko siya ulit.