İmkânsız Aşk

23 2 0
                                    

  Elini ısırdım ve hızlıca yukarı çıkıp kapıyı üzerime kitledim.Üf be Yağız Eylül'de olup ta bende olmayan ne?Öküz gibi kapıyı çalan biriyle kendime geldim "Minnoş aç kız şu kapıyı"bi de git ya " Hemen gitmessen polisi arıycam"gitmesse aramadan da çözeriz sıkıntı yok."Gitmiyorum istediğini ara" tabii ya nasıl düşünmedim Emre hemen Emre'yi aramalıyım." Sen şimdi görürsün donsuz Superman" hemen Emre'yi aradım ilk çalışta açtı "efemdim canımı yiyen şey" "Emre hemen buraya gelmelisin canısı acil kapımın önünde öküz otluyo" biraz komik gelmişti hafiften sırıttim."Kız Güneş dalga mı geçiyon apartmanda ne öküzü" "Gel anlarsın" hemen kapadım."Len donsuz Superman Emre geliyo gardını al" " Ooo sevgilisinide çağırırmış" hafif öksürdüm"O kankaların hasıdır be senin gibi has öküz değil" Uzun bi sessizlikten sonra Emre aradı hemen açtım "Geldim Güneş hemen aç kapıyı" diyip yüzüme kapadı.
  Yağız "Güneş has kankan gelmiş" der demez bütün kilitleri açtım.Emre uzun bi süre Yağıza baktıktan sonra yaklaştı. Ve kafa attı Yağız darbenin şokuyla sarsıldı toparlayınca Emre'ye doğru tam yumruk atacaktı ki o sıcak ellere dokunan bu sefer ben oldum. Nefesimin durduğu anda kalbim hızla çalışmaya başladı. "Durun!" Emre de elimi kavrayıp kendine çekti ve yavaşça bıraktı. "Sen yat kalk şükret Güneş'e" içimden yeterin artık diye feryatlar yakıyordum."Sen önce kendine çeki düzen verde öyle gel koçum" yaklaşan kafaların arasına gelip "kahve?" dedim. Yağız baş salladı.Emre ise Güneş'im sıkıntı olursa arkadaş çağır" der demez içeri girdi.Pis pis bakışlar ortalıkta dört dönüyordu. "Kaç şeker beyler" dedim gülerek.Emre küçük bakışlarla "Sade Güneş" dedi ve Yağız hızlıca "benimkine tuz falan atta bunun içtiği tonda iç miyim" kafalı sallayıp pis bakış attım.Hızla yapıp getirdim ara ara gidip ortamı ısıttım.
  Kahveleri alıp yanlarına döndüm.Emre sessizliği bozu "neyse ben kaçar sende yürü evine git lan" Yağız ayağa kalkarak "sana mı sorcam lan kız diye gidiyom haberin olsun"koz diyo godoyom haberon olson ne ya öküz valla sığır eti yemiş.Emre Yağız'a bakarak dışarıya doğru ilerledi. Yağız da arkasından evde tek kalmıştım kitap okuyodum. Sessizlik eve hakimkimken kapı çaldı.

SahilE VurmuŞ AptaL BiR BalıKHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin