*İşte Benim Yeniden Başlayan Hikayem*
Rini :
Hayvanları insanlardan daha değerli gören,
Merhametsiz,
Acımasız,
Kendini bir kurt olarak hayal eden bir genç bir kız...
Yaşam başlıyor.
Yeniden...
Kapak Tasarımı : @Y-Mizu
*Ne yapıp edip bu çocuktan kurtulmalıyım.( Oo peki bunu nasıl yapacaksın hımm -_-) Gerizekalı sen kimin tarafındasın kendi bedeninin mi yoksa o çocuğun tarafında mısın ? *
Gerizekalı iç sesimi boşverdim. Ve hızlı hızlı yürümeye başladım. Bir şeyler yapmalıyım.
Koşarak uzaklaşsam... 5 saniye sonra yerde nefes nefese kalırım olan bana olur. Bu yüzden bu şıkkı boş ver.
Hiç bir şey demeden yürümeye devam etsem. Benim evimi öğrenir ki bu çocuğun sapık olma veya hırsız olma ihtimali var. O yüzden bu şıkta gitti.
Imm aklıma başka bir şey gelmiyor. Ne yapmalıyım ne yapmalıyım?!?!
- Heyy prenses ben burdayım unuttun mu ?
*Sinirden kendimi kasıyorum, dişlerim ile onu parçalayıp kenara fırlatasım geliyor. Hadi beyin hadi zorla biraz kendini bir fikir bulmak zorundasın. (Kendi beyninle konuşuyorsun kafayı yedin kızım sen)*
Elimle kapşonu daha da aşağı çektim.
- Beni rahat bırak !!
- Pardon ne dedin duyamadım bir daha söyler misin ?
-Rahat BIRAK !!
Öfkem doruklarına ulaşmıştı. Sinirden titriyor ve gülüyordum.
- Neden seni rahatsız mı ettim ?
- Evet şimdi defol.
- Aaa bak böyle deyince daha çok ilgimi çektin. Hayır hiç bir yere gitmiyorum.
- *********
- Oha sen küfür mü ? Ettin bu çok tatlıydı.
* Bir dk bu iş hiç hayra alamet değil. Bu işte bir terslik var. Korkmaya başladım. Ve öfke yerini korkuya bıraktı. Ve o an bunca zaman hala içimde taşıdığım şey tekrar meydana çıktı *
Başımı hafifçe yukarı kaldırdım ve gözlerinin içine baktım bu sadece bir salise sürdü ama korkudan dizlerim titremeye başladı.
*Bu histe neydi ? Sanki karşımda bir yılan duruyordu. Zehirli bir yılan... *
*Dişi kurdu ısırıp zehirleyen bir yılan*
*Bir şeyler yapmalıyım. Kalbim iyi değil ve dizlerime dehşet verici bir ağrı girdi. *
İşte şimdi titriyordum ciddi ciddi tir tir titriyordum.
- SANA GİT DEDİM.
Sesim titremişti. Nefes nefese kalmıştım ve kalbim kötü bir hal aldı.
Sonra bir an hafifçe rahatlamaya başladım. Fark ettim ki çocuk benden yavaş yavaş uzaklaşıyordu.
- Tamam gidiyorum...
*Sonra ne dedi ? Duyamadım bir şeyler dedi ama... Neyse kendine gel RİNİ kendine gel *
Nefes alışlarım düzelmeye başladı. Ağrılarım geçmedi ama en azından titremem durdu.
*Ulan bi dk biz sokağın ortasındayız *
Etrafıma baktım herkes yavaşça uzaklaşan çocuğa bakıyordu. Bende yürümeye başladım her ne kadar da ağrım varsada.
...
- Oh şükürler olsun sonunda eve gelebildim.
Kapını kilidini açtım ve içeri girdim. Çok yorgundum dinlenmeye ihtiyacım var. Üzerimi değiştirdim ve yatağıma uzanıp gözlerimi tavana diktim.
- Korkutucu yemyeşil gözler ve kan kırmızısı saçlar... Sanki... ZEHİRLİ BİR YILANI ANDIRIYOR...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Öncelikle merhaba... Geç gelen bölüm için özür dilerim. Ve bölüm için özür dilerim... Hem çok kısa hemde çok iğrenç oldu.
Çok mahcubum lütfen son sınavlar bitene kadar idare edin.
