Black Angel

Part 54

မွည့္၀င္းေနေသာ နီညိုေရာင္ ခ်ယ္ရီသီးမ်ားနွင့္ ျပည့္ႏွက္ေနေသာ စမ္းေခ်ာင္းငယ္ေဘးမွ ခ်ယ္ရီပင္ကို မွီရပ္ေနေသာ ဒန္နရယ္၏ မ်က္ႏွာမွာ ျပံဳးေနသည္။ သူ၏ မ်က္လံုးညိုမ်ားမွာ ေတာင္ကုန္းေအာက္မွ ေပ်ာ္ရႊင္စြာ ကစားေနေသာ ပီဆိုႏွင့္ မာတယ္ရိုကို လွမ္းၾကည့္ေနသည္။

ကေလးငယ္မွာ သိမ္​းငွက္ၾကီးပီဆိုကို အရဖမ္းရန္ ခုန္ဆြခုန္ဆြႏွင့္ ေျမျပင္ထက္မွ ျမင့္ႏိုင္သမ်ွ ျမင့္ေအာင္ ခုန္ေနျပီး ပီဆိုမွာ မာတယ္ရိုေခါင္းနားတြင္ ပတ္ခ်ာလည္ ေကြ႔၀ိုက္ပ်ံသန္းေနသည္။ ကေလးငယ္မာတယ္ရို၏ တစ္ကိုယ္လံုး ေခၽြးမ်ားျဖင့္ စိုရႊဲေနသည္။

"မင္း စဥ္းစားေနတာ ငါ႔အေၾကာင္းမွဟုတ္ရဲ႕လား ဒန္နရယ္.."

နားထဲကပ္၍ တိုးတိုးေျပာလာေသာ အသံေၾကာင့္ ထခုန္မိမတတ္ ဒန္နရယ္ လန္႔သြားမိသည္။ ျဖဴ ႏုသာမ်က္ႏွာမွာ ရဲရဲနီသြားသည္။ သူ႔ေဘးမွ ဖရက္ဒီ့ကို လွည့္မၾကည့္ဘဲ အျမင္ကပ္စြာ မ်က္စိေထာင့္ကပ္ၾကည့္ျဖစ္သည္။

"ခင္ဗ်ားဆီမွာ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ အထင္ၾကီးတဲ့စိတ္ေတြ ျပန္ေရာက္ေနျပီေပါ႔.. ဟုတ္လား.."

"စကားအျဖစ္ေျပာတာပါကြာ.. တကယ္တမ္း မထင္ရဲပါဘူး..."

ဖရက္ဒီ တစ္ခ်က္ရယ္လိုက္ရင္း သူတို႔ႏွင့္မလွမ္းမကမ္းတြင္ ရွိေနေသာ မာတယ္ရိုႏွင့္ သိမ္​းငွက္ၾကီး ပီဆိုကို လွမ္းၾကည့္လိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္မွာေတာ့ သူ႔ လက္တစ္ဖက္ကို ခပ္ျဖည္းျဖည္း မတင္ကာ မာတယ္ရိုရွိရာသို႔ လက္မ်ား ဆန္႔တန္းလိုက္သည္။

"ဟာ.. ဟာ..."

ကေလးငယ္ထံမွ အံ့ၾသ၀မ္းသာသံႏွင့္အတူ မာတယ္ရို၏ ေျခႏွစ္ဖက္မွာ ေျမျပင္ထက္မွ ျမင့္တက္လာေနသည္။ လက္ႏွစ္ဖက္ကို ကားထားရင္း ဒန္နရယ္တို႔ ရွိရာသို႔ ၀မ္းသာအားရ လွမ္းေအာ္လာသည္။

"အစ္ကို... ကၽြန္ေတာ္ ပ်ံေနျပီ.. ပီဆိုလို ပ်ံလို႔ရေနျပီ..."

ဒန္နရယ္ႏွင့္ဖရက္ဒီတို႔ ျပိဳင္တူလိုလို ရယ္မိၾကသည္။ မာတယ္ရို၏ မ်က္လံုးမ်ားမွာ စိတ္လွုပ္ရွားမွုမ်ားျဖင့္ တဖ်တ္ဖ်တ္ ေတာက္ပေနသည္။ ဖရက္ဒီ၏ လက္ေရြ႕လ်ားရာအတိုင္း သိမ္​းငွက္ၾကီးပီဆိုေဘးမွ ပ်ံသန္းလာေနေသာ မာတယ္ရို၏ ရယ္သံမ်ားမွာ ေတာင္ကုန္းတစ္ခုလံုးကို ဖံုးလႊမ္းေနသည္။