Chapter One

103 5 0
                                    

All my life, I've been a good daughter to my parents. A good friend to my friends pero bakit ganun? Balit sila hindi? Bakit parang ang unfair naman? Ginawa ko naman ang lahat. Naging mabuti ako sa kanila pero anong ginawa nila? They fed me with their lies.

Kung hindi ko pa narinig ang usapan ng parents ko, hindi ko pa malalaman na ampon ako. Kaya pala. Kaya pala malayo ang loob nila sakin. Kaya pala kahit anong gawin ko, hindi nila magawang maging proud sakin. Kaya pala hindi sila nag-eeffort na makasama ang unica hija nila tuwing pasko, bagong taon o kahit man lang tuwing birthday ko. Kaya pala.

And my friends? 'Yung mga taong akala ko nandyan sa tabi ko tuwing kailangan ko, sinasaksak na pala ako sa likod. Pinagkakaisahan nila ako. Them and my boyfriend. My friends knew na sinusulot na pala ng bestfriend ko ang boyfriend ko pero wala man lang nag-effort na sabihan ako.

Bakit ganun sila? Bakit napakahirap nang makahanap ng mga totoong tao? Ang hirap na magtiwala.

That's why now I've decided. I don't want to feel this pain anymore. I don't want to live anymore kung ganito lang din ang buhay ko. I want to die. I want to end this life. I don't want to be in this cruel world anymore.

It will take just one step to end this life. One step para mahulog ako dito sa balcony ng condo unit ko and everything will end.

Just one step, Meandra. One step.

"Hindi ka mamamatay." Nabigla ako ng may biglang nagsalita. Galing sa balcony ng kabilang kwarto.

"How will you know? Sa taas nito, siguradong mamamatay ako." He just smirked and shrugged.

"Bakit hindi mo subukang tumalon?" He doesn't have to say that dahil tatalon talaga ako.

I'm tired. Ayoko na mabuhay. There's no reason for me to live.

With a deep breath, I took one step. Ipinikit ko na lang ang mata ko. I guess this is a good bye

Rebel Angel (COMPLETED)Where stories live. Discover now