"Kendine geldin mi?"
"..."
Bir tokat.
"Evet, evet, dur! Vurma lütfen!"
"Şu an neredeyiz biliyor musun?"
"Bilmiyorum."
"Düşün!"
Bir tokat daha.
"Benim... Benim evimdeyiz" diye yanıtladım ağlamaklı bir ses tonuyla.
"Kim olduğumuzu biliyor musun?"
"Hayır."
Sol yanağıma şiddetli bir tokat daha!
"Dur! Lütfen vurma! Kim olduğunuzu bilmiyorum!"
Bir tokat daha!
"Gözlerim kapalı. Açın lütfen!"
Bu sefer sağ yanağıma bayıltıcı bir tokat!
