Sara (ON HOLD)

2. Het is nooit goed

22.  Het is nooit goed

Tringgggg. De bel deed alle leerlingen van de Saint Peter school opschrikken. Sommige leerlingen hadden zelfs liggen te slapen in de les, en ik moest toegeven; dat kon ik ze niet kwalijk nemen.

Een van de vele nadelen van school: de regels. Bij mijn missies kon ik alles op mijn eigen gemak doen. Ik wist tenslotte hoe alles in elkaar zat. Maar op school moest ik op een exact tijdstip overal zijn, en ik ergerde me er dood aan. Jemig, ik was hun huisdier niet. Het sociale gedoe op school was ook niet een van mijn favoriete dingen. Populair zijn was nooit, in tegenstelling tot andere tieners, een wens van me geweest. Ik wou het liefst zo onzichtbaar zijn. Zuchtend slenterde ik naar mijn volgende les. Dit was maar de eerste week van mijn drie weken straf. Ik kreunde zachtjes, hoe ging ik dit overleven? Pas als je ergens weg bent besef je pas hoe erg je mist. Ik vond mijn werk geen leuk werk. Ik was het liefst een gewone tiener, maar aangezien ik dat toch niet kon zijn moest ik dat beter accepteren. Het oneerlijkste is dat ik een spionne was als het hun uitkwam maar als het ze niet uitkwam was ik een gewone, schoolgaande tiener. Mijn gedachten werend onderbroken door een piepje. Verbaasd keek ik naar mijn mobiel. Ik had nog nooit een smsje gehad. Ik opende mijn mailbox, me afvragend wie het in godsnaam kon zijn. MR. B stond er. Ik trok mijn wenkbrauw op en klikte op openen.

Sara, kom onmiddellijk naar het hoofdgebouw. Het is een noodgeval.

Gauw stopte ik mijn mobieltje weg en liep naar de leerlingenbalie. ‘Mevrouw,’ zei ik zacht,’ ik voel me niet zo goed…’ de receptioniste haalde even haar wenkbrauw op, tikte iets op de computer en gaf me een ziektekaart. ‘Beterschap,’ mompelde ze.  Ik voelde haar ogen in mijn rug prikken.

Hijgend van het harde fietsen rende ik de bank binnen en rende door de gangen.

Wat was er in godsnaam zo belangrijk dat ik dat roteind moest fietsen? Zonder te kloppen viel ik de kamer van Meneer B. binnen. ‘Hallo,’ hijgde ik. ‘Sara, ga zitten,’ zei hij zakelijk. Ik plofte neer. ‘Goed, meneer B. wat er zo belangrijk?’ vroeg ik, nog steeds nahijgend. Maar niet als ik om acht uur op moet staan en doodsaaie lessen moet. Maar op school hoefde ik geen afstanden te rennen dus zakt mijn conditie weg. Vooral midden op de dag als ik net les had gehad. ‘Sara, kun je je meneer Miller nog herinneren?’ bedoelde hij die man die altijd vrolijk was, zelfs als hij het over bommen had? Hij veel meegemaakt en was knettergek geworden. Maar wel een goede spion. Ik knikte. Als dat het enige was waarvoor ik was geroepen zou ik hem wat doen. Ik meende het. Ik had geen lange afstand gefietst om herinnerd worden aan meneer Miller. ‘Hij is dood,’ zei meneer B. Als ik drinken in mijn mond had zou ik het uitgespuugd hebben net zoals je dat altijd zag in een tekenfilm. ‘Wat!?’ gilde ik, een tikkeltje te hysterisch. Meneer B. knikte. ‘Hij ging op een missie en is vermoord.’ Mijn mond vormde een perfecte O. Dat meende hij niet. ‘Hij was niet onopvallend genoeg, ze hadden hem door.’ En dat betekende dat ik wat moest doen…? ‘Jij en een andere agent gaat de missie overnemen,’ zei hij alsof hij zei “de koningin is vandaag zestig geworden”. Voordat ik iets kon zeggen vervolgde hij zijn zin,’ komt de naam GEN je bekent voor?’ GEN, niemand wist trouwens waarvoor die afkorting stond, was een bedrijf dat onderzoeken deed voor de overheid. Ik knikte alweer, ik was te sprakeloos om iets te zeggen. ‘We vonden het GEN verdacht dus stuurde we hem er op af. Hij zou daar een maand blijven als bewaker om de boel uit te zoeken. Het laatste bericht wat hij zond was de letter W…’ hij keek me doordringend aan, alsof hij een verborgen boodschap naar me toe probeerde te zenden,’ Dat was voordat hij vermoord werd. Dat betekent dat ze iets te verbergen hebben… Jij en een andere agent gaan samen met een school mee. De school krijgt een exclusieve rondleiding omdat ze een wedstrijd gewonnen hebben. Jullie zijn uitwisselingleerlingen van een andere school, begrepen?’ Dus ik moest een missie overnemen van iemand die dood was? Oh fijn. Rustgevend.