Baekhyun yeni evinin kapılarını açtı. İçeri girdi. Bütün evi en ince ayrıntısına kadar inceledi. Gözleri her noktayı taradı.
''Artık içeri girelim mi ha? Ne dersin?'' JongIn o asabi sesiyle söyledi.
''A-Ah. Evet.'' Baekhyun diğerlerinin ayakkabılarını çıkarmasını söyleyen bir bakış attı.
''Woaah. Evin güzelmiş hyung!" Tao evi incelerken söyledi.
Baekhyun sadece tebessüm etti. Bu evi almasının sebebi 9 yıldır sevdiği adamla aynı yerde yaşamak istemesiydi. Ayrıldılar ama buna rağmen Baek sevdiği adama yakın olmak istedi.
''Hyung, bunları nereye koyayım?'' Kai sordu.
''Ahh.. Şöminenin yanına koyman yeterli!" Baekhyun tatlı gülümsemesini gösterdi.
''Baek... Böyle gülümsemeye devam edersen seni yatağa atarım." Kai seksi sesiyle Baek’in
kulağına fısıldadı.
''Yah! Siz ikiniz! Ne yapıyorsunuz siz?" Tao kaşlarını kaldırıp söyledi.
''Hiç birşey!" Tao inanmamıştı Kai'ye.
''Her neyse biz gidiyoruz. İşimiz bitti. Eşyaları sen yerleştirirsin herhalde?''
''Gidin! Hemen!" Baek adeta bağırmıştı.
Tao Kai'ye ‘Baekhyun'a ne dedin?’ bakışı attı. Kai kıkırdadı ve Tao'yla birlikte evden çıktı.
~
Akşam olmuştu. Baekhyun kutulardan birini karıştırırken eski sevgilisi Chanyeol'le olan bir fotoğrafını buldu. Yavaşça kutunun içinden fotoğrafı aldı. Hafifçe gülümseyip fotoğrafı incelemeye başladı.
Ne kadar mutluydular o gün.
FLASHBACK.
Her şey 12 yaşındayken olmuştu. Baekhyun Facebook’ta gezinirken birden en yakın arkadaşı Hyuk Min’in ona “Sevgili arıyor musun?” diye sormasıyla başlamıştı. Baekhyun’ın şimdeyece hiç sevgilisi olmamıştı. Merak ediyordu bu duyguyu. Birisi tarafından sevilmeyi. Kabul etmişti. Hyuk Min ona Park Chanyeol adında ki birini önermişti. Baekhyun arkadaşlık isteğini gönderirken ilk mesaj atanda Chanyeol olmuştu. Baekhyun ve Chanyeol sohbet etmeye çoktan başlamıştı. Chanyeol Baekhyun’ın nasıl bu kadar şeker olduğunu merak eder ona binlerce kez sorardı.
Zaman geçiyor daha da yakınlaşmaya başlıyorlardı. Sırf birbirleriyle konuşmak için okulu asıyorlardı. Kötü bir olay yaşasalar birbirlerine anlatıorlardı. Onların arkadaşlıkları insanlar tarafından ‘Sanal Arkadaşlık.’ olarak adlandırılsa da onlar bunu umursamayıp konuşmaya devam ediyorlardı. Konuşurken birbirlerine karşı tarif edilemez duygular besliyorlardı.
Tarih: 1 Mayıs.
( +’lar Baekhyun, -‘ler Chanyeol.)
+Ne oldu Yeol?
-Benim neden hala bir sevgilim yok ~ Kendimi yalnız hissetmeye başlıyorum.
+Saçmalama Yeol! Ben varım!
-Herkes gitti. Sende gideceksin.
+Saçmalama Chanyeol. Ben daima yanında olacağım. Söz veriyorum.
-Baek.. Sana bir şey söylemek istiyorum.
+Efendim?
-Seni seviyorum Baek. Sana aşık oldum.
Baekhyun bu kelimeleri görünce uzun bir süre cevap vermedi. Yavaşça ellerini klavyeden çekti. Dudaklarını kemirmeye başladı.
-Baek
-Baek orada mısın?
-Baek Annen mi geldi?
-LANET OLSUN BAEKHYUN!!
-Seni kaybetmek istemiyorum.
+Beni kaybetmeyeceksin.
-Huh? Ne?
+Bende seni seviyorum Yeol.
3 hafta sonra.
-Baekhyun! Buluşalım!
+Eeeh?!
-Yada boşver.
+Bana ev adresini ver.
-Baek? Aklıma geleni yapmayacaksın değil mi? Sen 12 yaşındasın bu senin için tehlikeli olabilir.
+Channie…
-Hyunnie, emin misin?
+Bana güven.
O gün gelmişti. Baekhyun 12 yaşında 6. Sınıf öğrencisiydi. Chanyeol ise 14 yaşında 8. Sınıf öğrencisiydi.
Baekhyun apartmanın önünde duruyordu. En sonunda bütün gücünü toplayıp kapı numarasını tuşladı. İçinde heyecandan volkanlar patlıyordu. Duyduğu sesle irkilmişti Baekhyun. Büyük ihtimalle Chanyeol’ün annesiydi. Baekhyun’a Chanyeol’ün şimdi kapıdan çıktığını aşağıya inmekte olduğunu söylemişti.
Baekhyun heyecanlıydı.
Çok heyecanlıydı.
En sonunda apartman kapısı açıldı. Chanyeol kollarını genişçe açmış bakışlarıyla ‘Bana sarıl.’ Diyordu.
Sarılmıştı. Çekeceği acılardan habersiz.
“Bize gidelim mi? Seni annemle tanıştırmak istiyorum!” Chanyeol heyecanlı bir şekilde söyledi.
“Annenle mi? Uhhh.” Baekhyun endişelenmişti. Bu çok normaldi her gün sevgililerinin annesiyle tanışmıyordu. Hoş şimdeyece tek bir sevgilisi olmuştu oda Chanyeol.
“Evet? Yoksa heyecanlı mısın?”
“Bunu ilk kez yapıyorum yani…” Baekhyun kızarmaya başlamıştı.
“Oh… Anladım. Düşündüğümden daha utangaçsın ve çabuk kızarıyorsun.” Chanyeol güldü.
Baekhyun o gün ilk öpücügünü almıştı. İlk kez bir erkek elini tutmuştu. Chanyeol’ün kardeşiyle tanışmıştı. Küçük kız kardeşiyle. Annesinin ve kardeşinin kendisi (Baekhyun) hakkında tahminlerde bulunduğunu anlatmıştı Yeol.
Park Chanyeol’le olan buluşmasının sonuna gelmişti Byun Baekhyun. Yavaş yavaş yıllarca sürecek olan acıya yaklaşıyordu. Göreceği kabuslara…
-BÖLÜM SONU.
