《11》

100 22 7
                                    

Ι-Τι εννοείς?
Ρ-Δείτε και μόνες σας... λεει και μας δίνει 5 εφημερίδες...

Ανοίγω την μια και αρχίζω να την ξεφυλλίζω και όλα φαίνονται κανονικά μέχρι που παρατηρώ ότι λείπουν κάποια άρθρα από όλες τούς...

Μ-Λέτε να έχουν σχέση με το σχολείο?
Ι-Για να λείπουν...
Ρ-Εχω μία ιδέα...
Μ-Έχω την αίσθηση πως δεν θα μου αρέσει...
Ι-Για πες...
Ρ-Για να λείπουν κάπου θα πρέπει να ειναι...Μπορεί ο διευθυντής να μην ήθελε να τα δούμε αλλά δεν νομίζω να τα κατεστρεψε τελείως...Οπότε ίσως  να είναι στο γραφείο του...Και εμείς μπορούμε να ψάξουμε...
Μ-Και για άλλη μια φορα η διαίσθηση μου αποδεικνύεται σωστή...Τι θα γίνει αν μας πιάσουν?Το ξέρεις ότι μπορούν να μας αποβάλλουν?
Ρ-Για αυτό ακριβώς χρειαζόμαστε ένα σχέδιο!Αλλά προς το παρόν πάμε στο δωμάτιο μας κορίτσια,χαχαχ 

Αρχίζω να τρομάζω λίγο...Μπορεί να ζω με ψυχοπαθείς...Να κοιμάμαι στο ίδιο δωμάτιο με σατανικες ιδιοφυΐες που έχουν ως απώτερο σκοπό την κατάκτηση του πλανήτη!

Φτάσαμε στο δωμάτιο και πήραμε θέσεις καταστρωσής σχεδίου:Εγώ ξάπλωσα στο κρεβάτι κοιτώντας το ταβάνι ,η Μιράντα κάθισε στο χαλί ακουμπώντας το κρεβάτι τής και η Ρεβέκκα κάθισε στο δικό της κρεβάτι...

Ρ-Προτείνω να πάμε στο γραφείο την ώρα κοινής ησυχίας...όλοι η μαθητές θα είναι στα δωματια τούς και ο διευθυντής λογικά θα κοιμάται...
Μ-Εγώ προτείνω να μην πάμε καθόλου...
Ι-Εγώ πιστεύω ότι θα ήταν καλύτερο αν πηγαίναμε το βράδυ ...θα έχουμε το σκοτάδι για προστασια και επίσης υπάρχουν πολλές περισσότερες πιθανότητες ο διευθυντής να μην είναι εκεί... λεω αγνοώντας την Μιράντα
Ρ-Ναι έχεις δίκιο!Οποτε κανονιστοκε θα πάμε το βράδυ!
Μ-Ωραία να πάτε να περάσετε καλά Εγώ δεν έρχομαι...
Ρ-Ναι ναι καλά...θα έρθεις δεν γίνεται να πάμε μόνες μας...
Μ-Καλά μπόρει να το σκεφτώ...
Ι-Τώρα που το θυμήθηκα ,είπες ότι ο διευθυντής κατσαδιαζε τον Κλέαρχο...Γιατί?
Μ-Τίποτα σοβαρό η βλακείες του όπως πάντα...ο επιστάτης τον βρήκε να αντιβαίνει τις σκάλες του υπόγειου..Ωρες ώρες αναρωτιέμαι αν αυτό το παιδί είναι πραγματικά ηλίθιο?
Ι-Μάλιστα...

Την υπόλοιπη μέρα την περάσαμε όπως συνήθως...φερομασταν εντελώς φυσιολογικά και καναμέ ότι θα κάναμε κάθε κανονικη Δευτέρα...

Τώρα είναι σχεδόν τρεις το βράδυ και ετοιμαζόμαστε για να φύγουμε...Έχουμε βάλει μαύρα για να μην φαινόμαστε τόσο εύκολα κατευθυνόμαστε προς την πόρτα του δωματίου μας.."Έτοιμες?" ρωτάω "Έτοιμες" μου απαντάνε και ανοίγω την πόρτα....κοιτάω δεξιά και αριστερά κάι αφού βεβαιωθώ πως δεν υπάρχει κάνεις κάνω νόημα και στα κορίτσια να έρθουν...

Δεν δυσκολευόμαστε να βρούμε το γραφείο του διευθυντή αν και παραλίγο να μας πιάσει ο φύλακας και έτσι χρειάστηκε να αλλάξουμε λίγο την διαδρομή αλλά δεν πειράζει...χρόνο έχουμε αρκετό...

Μόλις φτάσουμε στην πόρτα του γραφείου και γρήγορα μπαίνουμε μέσα...Είμαστε έτοιμες να αρχίσουμε να ψάχνουμε όταν ακούμε την πόρτα να ξαναανοιγει...Η Μιράντα μας κοιτάει με ένα βλέμμα που το μόνο που λέει ειναι"σας τα λεγα εγώ"... Ενώ εμείς έχουμε κοκαλωσει από τον φόβο...

Μόνο που μέσα στο γραφείο δεν μπηκε ο φύλακας ούτε ο διευθυντής αλλά ο Κλέαρχος!

Ι-Κλεαρχε?
Κλ-Ίρις?Ρωτάει και η έκπληξη του είναι εμφανής..
Ι-Μας ακολουθείς?
Κλ-Ούτε καν...ηρθα να διορθώσω μια "επιστολή" προς τον πατέρα μου...
Ι-Αν δεν πεις ότι είμασταν εδώ δεν θα πούμε ούτε κι εμείς κάτι...
Κλ-Εντάξει...Τώρα αν δεν σας πειράζει θέλω τον υπολογιστή...
Ι-Όλος δικός σου...

Ο Κλέαρχος άνοιξε τον υπολογιστή ενώ εγώ και τα κορίτσια αρχίσαμε να ψάχνουμε...Άνοιξα τα συρτάρια δίπλα από το γραφείο αλλά δεν υπήρχε τίποτα εκτός από στίλο και αλλη γραφική ύλη...

Ξαφνικά η Ρεβέκκα φωνάζει:
-Νομίζω ότι τα βρήκα!

-Άντε τότε βγάλτα φωτογραφία να φύγουμε από δω...της λέω εγώ

-Ναι άντε συμφωνεί και η Μιράντα...

Η Ρεβέκκα βγάζει γρήγορα το κινητό της και τα φωτογραφιζει ένα ενα για να τα δούμε αργότερα...

Ο Κλέαρχος ακόμα γράφει το μέιλ στον υπολογιστή...

-Εμείς φεύγουμε λέει η Ρεβέκκα καθως ανοίγει προσεκτικά την πόρτα του γραφείου
-Ίρις μπορείς να μείνεις λίγο?λέει ο Κλέαρχος και και εγώ παγώνω...

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Γειά σας!!🤗🤗Τι κάνετε?Ελπίζω να είστε καλά...

Τι λέτε να θέλει ο Κλέαρχος?Τα κορίτσια λέτε να βρήκαν αυτό που ήθελαν?

Σχολιάστε 💭💭και πατήστε το 🌟 αν σας αρεσε💜💜💜

Φιλάκια 😚

Under the School Donde viven las historias. Descúbrelo ahora