Άγνωστο Αγόρι (ON HOLD)

κεφάλαιο 1

Είναι απο εκεινα τα πρωινα που δεν θες να σηκωθεις απο το κρεβατι σου και να πας σχολειο.. Βασικα εγω καθε μερα αυτο θελω γιατι ισως για καποιους το σχολειο να εχει πλακα και να περνανε καλα με τους φιλους τους. Εγω μια κολλητη εχω και κανεναν αλλον. Ολοι με θεωρουν παραξενη και οχι με τον ωραιο τροπο. Απο το δημοτικο θυμαμαι που με πειραζαν και με χτυπαγαν,αυτο συνεχιστηκε και μεχρι τωρα στο λυκειο. Τριτη λυκειου βασικα. Οι γονεις μου γνωριζαν απο παλια οτι μου ασκουσαν πολλα κοριτσια και αγορια bullying στο σχολειο και προσπαθουσαν με καθε τροπο να το σταματησουν αλλα το εκαναν χειροτερο. Δεν τους θυμωνα γιατι ηξερα πως ηθελαν το καλο μου κι ας μην ημουν η πραγματικη τους κορη. Δεν με πειραζε τοσο γιατι ηξερα πως με αγαπουσαν και οτι χρειαζομουν θα μου το εδιναν με την πρωτη στιγμη. Σημερα ειναι 19 νοεμβρη και το κρυο ειδη εχει μπει για τα καλα. Περπατουσα με το ζεστο μου μπουφαν και την αδεια τσαντα στον ωμο προς το σχολειο. Βιβλια σταματησα να παιρνω μαζι μου γιατι μια φορα στο τοσο εμπαινα στην ταξη. Τον λογο; Γιατι απο τις μελανιες και τις γρατζουνιες που ειχα οταν με χτυπουσαν δεν τολμουσα να μπω στην ταξη και να με ρωτησει ο καθηγητης πως εγινε και να γινει μεγαλυτερο θεμα απο οτι ειναι. Η Ελενη προσπαθουσε να με βοηθησει με καποιο τροπο αλλα δεν ηθελα. Ηταν απο τα πλουσιοκοριτσα και τα δημοφιλη κοριτσια. Πολλες φορες την ζηλευα αλλα δεν της το εδειχνα γιατι δεν ηθελα να με λυπατε περισσοτερο. Ηταν καλη κοπελα,ηθελε να μαθει πραγματα πολλα και να γινει γιατρος, να μεγαλωσει και να εχει μια οικογενεια. Εγω απο την αλλη ηθελα να πεθανω καθε στιγμης της ημερας. Δεν αξιζε να ζω. Να κανω τι; Οσο και να προσπαθουσα να σταματησω τα παιδια που με χτυπαγαν ποτε δεν μπορεσα απλα ετρωγα και αλλο ξυλο. Το σκεφτηκα πολλες φορες να αλλαξω σχολειο αλλα δεν ηθελα να φυγω. Δεν μπορουσα να αφησω την Ελενη,παρολο που ειμαστε τελειως διαφορετικα ατομα αγαπιομαστε πολυ και γνωριζουμε η μια την αλλη καλυτερα απο την καθενα και μιας και ειναι η μονη που μου εχει μεινει δεν μπορουσα να χασω και εκεινη. Η ζωη ειναι αδικη τελικα. Δεν μπορεις να ξερεις τι θα σου συμβει αυριο,μεθαυριο απλα ηλπιζε για το καλυτερο. Και με αυτες τις σκεψεις εφτασα στην κολαση. Στο σχολειο.