κεφάλαιο 5

242 38 4
                                    

Ακουω φασαρια. Εχω κλειστα τα ματια μου και ολο μου το σωμα ειναι μουδιασμενο.Που βρισκομαι?

Ανοιγω σιγα σιγα τα ματια μου καθως και τα ξανακλεινω μιας και το φως του ηλιου με τυφλωνει. Κανω ακομα μια προσπαθεια να ανοιξω τα ματια και τελικα τα ανοιγω. Ειμαι σε ενα ψυχρο ασπρο δωματιο. Ακουω αριστερα και δεξια ηχους περιεργους, τα χερια μου ειναι γεματα μικρα σωληνακια. Τα χερια μου ειναι γεματα μελανιες καθως και η περιοχη της κοιλιας μου καθως και τα πλευρα μου πονανε ελαφρως. 

Καθως παρατηρω καλυτερα,καταλαβαινω πως στο δωματιο βρισκεται η μαμα μου και η Ελενη. Κοιμουνται ησυχα και φαινεται απο μακρια ποσο κουρασμενες ειναι. 

Τι εγινε? Δεν θυμαμαι τιποτα. 

Βγαζω μια κραυγη πονου καθως προσπαθω να ισιωσω λιγο το σωμα μου με αποτελεσμα να εχω 2 ζευγαρια ματια να με κοιτανε τρομαγμενες και ξαφνιασμενες. Της μαμας μου και της Ελενης.

-Αλεξια μου εισαι καλα?Επιτελους ξυπνησες. ειπε με λυπη η Ελενη. Η μαμα μου εκλαιγε γιατι προφανως πιστευε πως δεν θα ξυπναγα.

Ποσο καιρο κοιμαμαι?

-Τι εγινε?ρωτησα με απορια.

-Δεν θυμασαι καρδουλα μου? με ρωτησε η μαμα μου καθως εκλαιγε σιγανα.

-Οχι.ειπα

-Μας καλεσαν εχθες πως βρισκοσουν στο νοσοκομειο χτυπημενη και σε εφερε ενα παιδι της ηλικιας σου μαλλον. ειπε η μαμα μου

Και τοτε θυμηθηκα. Ο Μανος με χτυπαγε μεχρι θανατου και τοτε εμφανιστηκε αυτος και φωναξε το ονομα λιγο πριν κλεισω τα ματια μου.

-ποσες ωρες κοιμαμαι?ρωτησα

-ωρεες??Αλεξια κοιμασαι 4 μερες σχεδον. ειπε με φοβο η Ελενη

-Πως?? 4 μερες?ψιθυρισα στον εαυτο μου.-Το παιδι που με εφερε εδω,το ειδατε ή ξαναηρθε μηπως?

Με κοιταξαν και οι δυο με λυπη.

-οχι. απαντησε μονολεκτηκα η Ελενη

-μαλιστα. Ποτε μπορω να φυγω?ρωτησα με εναν εκνευρισμο και τον λογο δεν τον ηξερα.

-παω να μιλησω με τον γιατρο. Ελενη θα μπορουσες να ερθεις μαζι μου για να φερουμε και μετα κατι στην Αλεξια να φαει?ρωτησε η μαμα μου την Ελενη και βγηκανε απο το δωματιο.

Σηκωθηκα με οση δυναμη ειχα και πλησιασα στο παραθυρο. Τραβηξα την κουρτινα και ο ηλιος επεσε με δυναμη στο προσωπο μου. Ξεφυσηξα. Δεν καταλαβαινω τι παιζει με το αγνωστο αγορι αλλα θελω πολυ να μαθω ποιος ειναι. Γιατι πρεπει να με σωζει? Εμενα με ρωτησε?

Μετα απο λιγο ηρθε ο γιατρος και μου ειπε οτι μπορω να φυγω αλλα να προσεχω τις πληγες μου καθως και την κοιλια μου γιατι θα ειναι αρκετα ευαισθητη για λιγο καιρο. Βγηκαμε εξω απο το νοσοκομειο και πλησιασα μαζι με την μαμα και την Ελενη το αυτοκινητο. Πρωτου μπω μεσα, τον ειδα να καθεται στον απεναντι δρομο. Φοραγε κουκουλα και γυαλια αλλα ξεχωριζε απο μακρια.Με κοιτουσε. Τον κοιτουσα. Ο χρονος για λιγα δευτερολεπτα σταματησε. Ηθελα να τρεξω και να τον ρωτησω γιατι με σωζει. Τι θελει? Γιατι με προστατευει?

Εφυγα. Δεν ετρεξα σε αυτον.

Εφυγα για ακομα μια φορα.


 Άγνωστο Αγόρι  (ON HOLD) Where stories live. Discover now