Buiten het feit dat ik doodsbang was door wat er net gebeurd was vond ik het ook wel cool. Ik bedoel hoe vaak word je wakker met vuurkrachten!? Ik voelde me er zelf zekerder door. "Sabrina...
Wat is er met je aan de hand?": Vroeg Eaden.
Shit Eaden want moet ik nu doen!!! "Ik heb geen keus zeker.":zei ik. Kom eens naast me zitten Eaden dan leg ik het je uit.
Ik legde hem alles uit wat ik de komende dagen had meegemaakt en liet hem het amulet en de brandwond zien.
Hij keek me met begrip aan. "Wou jou leven is een puinhoop geworden.": Zei hij al lachend. Ik vond het wel lief van hem om zo te reageren. Eaden zat zo dicht bij me dat ik het bijna begaf. Hij is zo knap!
~Eaden~
"Ze vertrouwd me.": Dat is het enige waar ik op dit moment aan kon denken. Sinds Ik haar heb leren kennen heb ik haar niet meer uit m'n hoofd gekregen en nu ik hier naast haar zit wil ik dat ze dat weet. Ik hou van haar zonder twijfel. Ik ben alleen niet zo goed met woorden. Ik keek haar in de ogen en begon stilletjes aan naar voren te buigen. Als ze dit niet wou zou ze tijd hebben om het te zeggen. Ze deed het niet ze keek me aan vol bewondering en deed haar ogen toe.
~Sabrina~
Hij vind me leuk! Kun je het geloven. Mijn hart stond op springen!!! Vlak voor onze lippen elkaar raakte voelde ik het amulet opeens branden in mijn nek. Ik begon te creperen van de pijn. Het amulet was aan het gloeien. Wat wil dat nu weer zeggen.
Er kwam iemand binnen. Je hebt het amulet gevonden zie ik. "Geef het aan mij en verdwijn.": Zei de figuur. Hij kwam in het licht staan en Eaden en ik schrokken ons dood. "Jij?":zeiden Eaden en ik in koor. "Maar waarom?"
JE LEEST
The Last Romano
Ficção AdolescenteMijn moeder werd vermoord. Mijn zus verdween en mijn vader heb ik nooit gekend, het enige dat ik van hem weet is da hij weg is en nooit meer terug komt. Ik ben de laatste ROMANO. #Netties2017
