Chapter 4

44 5 0
                                    

Sean's POV

Nandito kami sa isang vacant room. Tumatambay dahil ayaw na naman naming pumasok kahit first day pa lang 'to.

"Sean ang pogi ko talaga 'no?" Napalingon naman agad ako kay Tristan. Aba! Hindi pwede'ng siya lang ang pogi 'no.

Nagsimula kaming mag-aasaran ni Tristan ng biglang may mga pumasok sa pinto kung nasaan kami ngayon. Tumahimik naman kami at tinignan na lang ang mga pumapasok.

Sino nga ulit ang mga 'to?

"Ah yes? May kailangan kayo?" Tanong naman ni Tristan sa kanila.

"Wala naman. Gusto lang namin kayong yayaing magsuntukan." Sabi ni kupal taba.

Nakakatamad. Parang ang lalamya naman nila. Siguradong limang segundo pa lang tulog na ang mga 'yan.

"You're wasting our time." Sabi naman ni Hunter sa kanila. Kahit senior namin sila, makikita naman na malaki nga ang katawan nila, malalamya naman.

Bigla namang hinigit ng may mabahong hininga ang damit ni Tristan. Tss.

"Kalma dude! Tooth brush ka nga muna. Baho ng hininga mo eh." Sana bago kami inayang makipag suntokan nagmumog muna ang isang 'to. "What a waste of time. Mas mabuti pa siguro kung pumasok na lang tayo mga bro." Sabi ko naman sa kanila ni Hunter.

Maglalakad na sana ako ng bigla akong suntukin ng isa. Lintek! Aray ko naman ang sakin non ah! Shit baka papangit na ako nito.

"Wala na bro. Pangit mo na." Gagong Tristan to. Pinakita ko na lang ang gitnang daliri ko sa kanya at hinarap ang sumontok sa akin.

Pinalibutan nila kami at ainugod. Ba't ba kasi lapitin kami ng away? Hindi naman kami mga gangster tsk! Ilag, suntok, depensa at sipa lang ang ginagawa namin. Kung 'di namin kinahiligan noon ang judo baka pangit na kami ngayon.

'Aray! Lintek naman Savvanah oh!' Napalingon ako sa pinagmulan ng boses. Aba't nakiki-eves drop.

Napatingin naman dun si Hunter at halata sa cold expression niya ang pagkagulat at biglang panglalambot nito. Pati si Tristan napatingin na rin doon.

Papalapit na sakin ang isa kaya't nakipagsuntukan na muna ako. Nakita ko namang sinenyasan ni Hunter si Tristan na paalisin ang nakiki-eves drop.

"Umalis na kayo bago pa namin basagin yang pagmumukha nyo." Lamig ah! December na ba? Ang cold kasi ng boses ni Hunter.

At ayun! Nagsi-takbuhan ang mga chonggo. Tss. Mga duwag. Dinungisan pa ang mukha ko. Pagagalitan na naman ako nito ni Mommy. Tsk.

"Let's go." Sabi ni Hunter.

Hunter's POV

I saw her... My childhood bestfriend whom I promised to marry when we reach the right age. How I missed her. But she don't recognize me anymore. I'm just a stranger now in her life.

"Hunter kanina ka pa tahimik dyan ah?" Tanong ni Tristan sa akin. Psh. Parang 'di pa sila sanay sa akin. Mula noon tahimik naman na talaga ako. Tss.

"Bro what's new? Hindi ka pa ba sanay" Sabi naman ni Sean at nagsimula na naman silang magtalo. Gays.

Sean and Tristan are my best friends. Marami pa sila pakalat-kalat lang ang mga 'yon dito sa campus. Papunta kami ngayon sa cafeteria dahil nagutom kami sa pakikipag-away. Tsk! We're not even gangsters pero niyayaya kaming makipag basagan ng ulo.

Pagkarating namin sa cafeteria, narinig agad namin ang mga tilian. Tili dito. Tili dyan. Tsk! Girls nowadays. Hindi ko na lang pinapansin ang mga tilian kaya nilibot ko na lang ang paningin ko para makakita ng mauupoan.

Pagtingin ko sa bandang likod, lumapit agad ako sa table nila. She's with her bunch of friends at sumunod naman ang dalawang ugok.

"Woah!" Sean and Tristan "Chicks bro." Narinig ko naman ang bulongan nila kaya bumaling ako sa kanila at sinamaan ng tingin.

"They are the basaguleros right?" Rinig ko namang tanong ng isang babae sa kanila.

"Basagulero huh?" Napabaling naman agad sila sa amin dahil sa sinabi ni Tristan.

"Hi. Can we sit here?" Sabi ko sa kanila. Good thing at wala nang vacant seats and tables kaya may rason naman kami.

"Bro okay lang ba si Hunter?" Pabulong na tanong ni Sean. Naninibago dahil ngayon ko lang ginawa 'to. Tsk. Paniguradong tatanungin na naman nila ako mamaya.

"Sure. Upo lang kayo dito." Sabi naman ng isa na nakita ko kanina na nakikipag bangayan.

"Chase.." Biglang sabi naman ng parang inosente.

"What?!" Biglang sabi ng Chase raw.

"Lower down your voice Chase." Sabi ng parang maldita.

Pinaupo naman kami agad ni Chase sa mga vacant seats. Magkatabi kami ni Tristan at sa gilid ko naman ay si Chase. Si Sean naman nasa tabi ng isang babae.

"So, can we introduce ourselves?" Sabi ni Sean.

"Yeah sure!" Sabi naman ng inosente.

"I'm Sean Luke Nishida." Pakilala ni Sean.

"Tristan Blake Young here." Sabay ngiti.

"I'm Hunter Lincoln Lee." pagpapakilala ko naman.

"Oh! Nice meeting you all. By the way I'm Sophia Avery Zaffiro." Pagpapakilala ng inosente.

"I'm Chase Aiden Saavedra." Sabi ng nagpa-upo sa amin.

"Kurt Dylan Cullen bro's." Pakilala ng isa pa'ng lalaki na kasama nila. Napakunot naman agad ang noo ko.

"Rebecca Morris Montefalco here." Walang kagana-ganang pakilala ng maldita.

"I'm Savvanah Stewart basagurelos."  Sabi naman ng isa.

Napa-sipol naman ang dalawa sa sinabi nang Savvanah na para'ng walang kaalam alam kung ano ang salitang nabitawan niya.

"Savv..." Tonong pagbabanta namang tawag ni Sophia sa kanya.

"What? Oh! So-sorry." Pahinging pasensya naman nung Savvanah.

"It's okay." Sabi ko na lang samantalang masama naman ang tingin ni Tristan sa kanya. Ayaw niya talagang tinatawag na basagulero. Eh ganun na ang first impression niya sa amin eh. Wala na kaming magagawa 'dun lalo na at nakita nila kaming makipag away kanina.

"I'm Aaliyah Quencey Cullen. Kurt Dylan's cousin. Nice meeting you all" Pagpapakilala niya. "A-ah.. Hey you Hunter. Have we met before? Your face looks like kinda familiar." My heartbeat raced so fast. Damn.

"H-huh? I d-dont know? It's either a yes or a no. You know, business world." Sabi ko naman. Ba't ba nauutal ako? Tsk!

Tumango lang siya na parang 'di naniniwala na sa mga gatherings lang kami nagkakilala. Bumontong hininga na lang siya at patuloy na nangaasar kay Chase. Napangiti na lang ako at nakipagkwentohan sa kanila ng biglang nagsalita si Tristan.

"So? Friends?" Tanong sa kanila ni Tristan. Napangiti na lang ako ng ngumiti sila at tumango.

"Sure! Friends!"

Maaalala mo rin ako Quencey... Konti na lang. Ipapaalala ko sayo lahat. Lahat-lahat..

***

My First Ever Heart BreakWhere stories live. Discover now