Zuraina : Her Unexpected Love.

Chapter 7

-Zuraina's POV

Inutusan ako ni ome na bumili ng kamatis dito sa tindahan malapit sa gate ng compound namin.

"Anak? Bili mo ngako ng kamatis sa tindahan, dun ka bumili sa labas ng gate kase fresh at malulusog ang mga kamatis dun." Utos ni nanay sakin.

"Opo nay." Sagot ko.

Pumunta nako sa tindahan sa labas nang gate at para bumili ng kamatis.

Paglabas ko nang gate ay nakasalubong ko ang grupo ni Cherry.

"Saktong sakto ah? Speaking of,Ayan na siya," sabe nung isang kasama ni Cherry.

"Oh? Si basang trapo. Sakto nga sis! hahahaha." Halakhak nila Cherry.

Ngungit diko na lang sila pinansin at nagbugtong hininga na lamang.

Naglakad nalang ako nang parang wala akong narinig para walang gulo na mangyari.

Pero nagulat ako nang tinanggal nila ang kombong ko na suotsuot ko sa aking ulo.

*Aaaaaaaaaayyyyyyyyy*

Sigaw ko nang tinanggal nila ang kombong ko.

"Ibalik nyo sakin yan, please." Pagmamakaawa ko habang pilit kong tinatakpan ang buhok ko.

Marami nang nakakakita at nakakasilay sa buhok ko.

Kinukuha ko sakanila ang kombong ko pero diko makuha dahil pinagpapasapasahan nilang magkakaibigan.

"Maawa kayo please! Ibigay nyo saken yan, bawal makita ang buhok. Maawa kayo Cherry!" Sigaw ko habang pinagpapasapasahan nila.

Ngungit di nila ako pinapakinggan patuloy na lamang sila sa trip na ginagawa nila sakin.

Napaiyak nalamang ako habang kinukuha ko ang aking kombong.

Nang napasa na nang isang kasama nila kay Cherry ang kombong ko ay may umagaw na isang lalaki.

Si Mark ang kumuha mg kombong ko kay Cherry na pinagpapasapasahan nila.

"Ano bato Cherry? Dimoba sya titigilan?"Sabe ni Mark habang hawak niya ang braso ni Cherry at ibinigay ni Mark ang kombong ko para maisuot ko na at tuluyan kong matakpan para hindi makita nung ibang tao.

"Nakita mo ba ang ginawa mo? Nakita nyo ba ang ginawa nyo?"sigaw ni Cherry habang nakaturo saken si Mark.

Habang ako ay umiiyak paden.

"Dina kayo naawa sa tao!? Kung tatanungin moko ulet Cherry kung bakit kita hiniwalayan ay dahil sa ugali mong ganto. Mapang api kang tao Cherry!"pasigaw na galit ni  Mark.

"Hindi Mark? Naging ganto ako dahil sayo tandaan mo yan, sa totoo lang kulang pa yan eh! Humanda ka Muslim. Hindi lang to ang gagawin ko sa'yo!" Turo nya nang kamay niya sakin at pasigaw nyang sabi.

At sabay alis ni Cherry kasama nang mga kasama niyang Mapang api at mayabang.

Lumapit saken si Mark at hinawakan niya ako.

"Ayos ka lang ba Zuraina? Pasensya na sakanila, hayaan mo isang galaw nalang nila sayo ay diko na papalampasin pa iyon. Kahit lalaki ako ay mapipilitan akong labanan sila." Ani nya habang hinahawakan nyako.

Inalis ko ang kamay niya na nakahawak sa kamay ko.

"Ano ba Mark? Tigilan monako pwede ba? Diko kailangan nang tulongan mo, layuan monako Mark, dahil sayo kaya nila ako binubully!" Sigaw ko habang ako ay umiiyak.

"Pero Zuraina...." Salita nya pero di na nya natuloy dahil umalis nako at iniwan ko na sya.

Pero sinundan nyako at hinawakan nya ulit ako.

"Ano ba Mark? Di kaba talaga titigil!? Lumayo kana sakin!?" Pasigaw kong sabi.

At tumakbo nako palayo sakanya, tumigil nadin sya sa paghabol sakin.

Pinunasan ko na ang aking mga luha para di mapansin ng tindera at di mapansin ni ome.

Pumunta nakong tindahan at bumili ng kamatis.

Pagkabili ko nang kamatis ay umuwi ako agad nang bahay at baka makita o makasalubong ko nanaman sila Cherry.

*Pagpasok*

"Assalamu Alaikum" Sigaw ko habang papasok ako nang bahay.

"Alaykumus Salam" sigaw ni ome.

"Bakit ang tagal mo bumili ng kamatis? Ang lapit lapit lang oh? Tapos umabot ka nang 30 minuto sa labas." Tanong ni ina.

"Hindi ome, nakasulubong ko si Hannah sa labas at may pinagusapan lang kami saglit." Pagsisinungaling ko.

"Ano yang dumi sa kombong mo?" Tanong ni ina.

"Nahuntog poko ome kaya nadumihan." Pagsisinungaling ko ulit.

"Halika at tulungan mokong magluto at maghanda nang kakainin. At baka dumating ang abi mo at kuya mo. Tyak akong gutom sila." Yaya ni ina.

Tumulong ako sa pagluluto kay ina para maihanda namin ang kakainin namin mamaya, darating kasi si Abe at kuya.

Hindi ko nalang sinabe kay ina ang nangyari at baka sugurin nya ang mga umapi sakin.

Mabait si ina pero halimaw magalit. Kaya takot na takot ako dyan pag nagagalit yan eh.

Habang naghihiwa ako nang kamatis ay diko malimutan ang mga nangyari kanina.

Parang ilang saglit lang nangyari.

Pero sobrang sakit nang ginawa nila saken.

Nasigawan ko si Mark kanina pero parang mali yata ginawa ko diko kase alam sasabihin ko nung kinausap niya ko pagkatapos nila akong apihin.

Ang tanging pumasok sa isipan ko ay ang paglapit niya sakin kaya ako inaapi nang mga bakekang.

Paano kaya ako hihingi ng pasensya sakanya? hays pano kase yung ex girlfriend nyang bakekang ay di pa nakakamove on kay Mark.

Ang akala nila kami ni Mark? Pero hindi ah friend lang kami.

"Anaaakkk!? Natapos mo na bayan?" Sigaw ni ina habang nagluluto.

Pagtingin ko sa kamatis ko ay hindi pa nahihiwa.

"Ome, malapit na po ito." Sigaw ko habang nagluluto siya.

Baket kase yun pa ang iniisip ko?

Nagpatuloy na lamang ako sa paghihiwa ay baka ako ang hiwain ni ina gamit ang kutsilyo.