Chapter 7

8 3 1
                                    

Thomas POV

"Hee ben je klaar?" Ik klopte op de deur. "Ja hoor kom maar binnen." Ik stapte naar binnen en zag haar staan. "Hoi" zei ze lachend. Ze had haar haar in een knot en was haar make-up aan het doen. Ze was met klaar met haar foundation. Ze deed haar lippenstift op, het was fel rode lippenstift. Ze forceerde haar lippen en ging over elkaar heen. Ze deed de rest van haar make-up en liep de badkamer uit. Toen ze langs me liep gaf ze me een kus. "Wat gaan we vandaag doen?" vroeg ze vol enthousiasme. "Ehh, ik heb geen idee. Zullen we naar de markt gaan en daar een warme wafel halen?" "Vind ik een heel goed plan" we trokken onze schoenen en jas aan en begonnen te lopen. Het was midden in de winter. Ze had een dikke sjaal om en witte handschoenen aan. Ze zag er super mooi uit met de sjaal om.

We liepen over de markt en iedereen begroette ons. We gingen naar het kraampje en bestelde twee super wafels en een zakje kruimels voor thuis. We liepen verder en zagen een kraampje met boeken. We gingen kijken en zagen een heel mooi boek, over allemaal verschillende dingen. We kochten het en liepen terug naar huis.

We zaten thuis op de bank en Sascha keek op haar telefoon. Ze las een berichtje en ze keek me aan. De schrik in haar ogen was heel erg. Ze keek om zich heen en raakte in paniek ze begon allemaal dingen te schreeuwen onder andere "hoe kon je dit doen, ik dacht dat we iets hadden?" ze liep het huis uit zo over straat. Ze schreeuwde nog achter haar aan "en durf me niet te volgen Thomas!" Ze liep ergens over straat en is al een half uur weg. Ik weet niet waar ze is en dat steekt me nog steeds.

Sascha's POV

Ik loop nu ergens over straat. Ik weet niet waar ik ben maar dat berichtje was zo raar. Het was mijn beste vriendin die het stuurde. Ze zei dat Thomas mijn ouders had aan gereden.   *Telefoon gaat*

"Sascha, ben je er al weg?"

"Ja, ik heb alleen geen idee waar ik ben!" Ik begon te huilen.

"Sascha, rustig ademhalen. Het komt goed. Ga is opzoek naar het straat bordje." Ik ging kijken en zag een bordje staan.

"Eh er staat Molenhoek. Wat voor raare naam is dat?"

"Dat is vlak bij het dorp. Weet je hoe je daar naartoe moet? Ik kom je daar dan halen."

"Oké ga er nu naartoe, doei"

"Doei"

*Hangt op*

They are not gonna miss meWhere stories live. Discover now