SONUN BAŞLANGICI

1..İNTİKAM ATEŞİ (tanıtım)

İlk hikayem inşallah beğenirsiniz lütfen vote vermeyi unutmayın. İyi kötü her türlü yoruma açığım. Beğenmediğiniz yerleri belirtebilirsiniz.

Vote veren herkesin sınavlarının çok güzel geçmesi dileği ile..

Rümeysa 😍   
Melis 😍          

Arkadaşlarıma teşekkür ediyorum. İyi ki hayatımdalar.

İyi okumalar...

Azradan

Ölüm...

Sanki yaşantımız bitmişte yeniden başka bir hayata başlıyormuşuz gibi.

Hayatıma başladığım yer bu mezarlık olmuştu. Annemin ölümünün üstüne 1 hafta geçmişti ve ben o piçin her şeyini öğrenmiştim. Annemin neden öldüğünü ise hala öğrenememiştim. Rüya ve Emre'yle yalnız kaldığım bu şehirde hayatımı zindana çeviren kişinin hayatını boka çevirmek için yaşıyordum...

Tabi buna yaşamak denirse. Hayatım herşeye rağmen normal geçmişti. Hayatımda yalnızca Rüya ve Emre vardı. 1 hafta önce annemin öldürülmesiyle hayatım değişmişti.

Ben kendi halinde bir kızdım. Kimseyle konuşmayan biriydim. Arkadaşım Rüya ise tam tersi rengarenk biriydi...

Hayatın bana oynadığı oyun olmasaydı ben de mutluydum her insan gibi ama annem öldürülünce intikam almak için yaşamaya karar verdim.

Yakmaya ve yıkmaya karar verdim..    Yok etmeye ve Batın'a bu dünyayı cehenneme çevirmeye karar verdim. Yaşadıklarımı yaşatmaya karar verdim. Ve ben bunları yapmak için kendime söz verdim.

1 HAFTA ÖNCE

Karşımdaki manzaraya bakakalmıştım. Camın kenarından gizlenerek baktığım annem ve başına silah dayamış kişi.

Annem gözleri kapalı dururken adam telefonda biriyle konuşuyordu. Hararetli konuşmasını yarıda kesip telefonu kapattı ve hiç acımadan annemin kafasına sıktı.

O an hissettiğim şeyler tarifsizdi. Sustum, yaptığım tek şey susmaktı...  Silah sesi ve ardından benim sessiz, hissiz  çığlıklarım.

Adam üstünü düzeltip evden çıktı. Kendime gelmem ile hemen annemin yanına koştum. Annemin kanlı yüzünden sonra gördüğüm mavi kimlikle donuk bakışlarım ona döndü.

Soyadı : KARADUMAN
Adı :Batın

Aklıma kazıdığım bu kelimelerden sonra kapı sesiyle kendime geldim. Aslında burada kalıp annemin katilinin benimde katilim olmasını sağlayabilirdim. Annemin yanına gidebilirdim. Benim için kocaman bir hiç olan bu hayatımı annemin katilinin sonlandırmasını sağlayabilirdim .Hemen ayağa kalktım. Tam ona hesap soracaktım ki aklıma şu sözler geldi:

" Beni asla bırakma Azra. Benim tek ailem sensin. Eğer beni bırakırsan yaşamak için bir sebebim kalmaz. "

Ben ölürsem Rüya bensiz ne yapardı?

Beni düşüncelerimden ayıran şey yaklaşan ayak sesleri oldu. Bir karar vermeliydim. Ya bir yere saklanıp Rüya için ve intikamım için yaşayacaktım. Yada burada kalıp annemin katili tarafından öldürülecektim...

GÜNÜMÜZ

Ben yaşamayı seçmiştim. Rüya için , intikamım için. O gün yaptığım tek şey köşeye çekilip susmak olmuştu ama şimdi konuşma vaktiydi.

 

Sessizliği bozma vakti...

Karşımda uyuyan kıza bakıp soğukça gülümsedim. Melek gibi görünsede artık ölüm vaktiydi onun için. Artık uçma vaktiydi. Sonsuzluğu annem gibi tatması gerekiyordu ve Batın'ın benim yaşadığım acıyı yaşamasının vakti gelmişti.

Sevgilisinin yaptığı hatayı o ödeyecekti. İntikam ateşine tutulmuştum bir kere kaçış yoktu. Bir hafta önce benim hayatım elimden alınmıştı. Ben hayattan soğumuştum. İntikam yeminimi ederken karşıma kim çıkarsa çıksın acımadan ezeceğime yemin etmiştim. Masum olsa bile...

Bir kıza bir de elimde duran soğuk metale baktım. Saat tam 18:44'tü. Sadece 1 dakika daha beklemem gerekiyordu. Bu kızı annemin tam öldüğü yerde ve öldüğü saatte öldürecektim. Canımın alındığı saatte ve canımın alındığı yerde. Yani 18:45'te. Soğukça gülümsedim.

Telefonuma baktım. Tam 18: 45 'ti. Artık onun uçma vakti gelmişti. Hiç düşünmeden tetiğe bastım. Silahın ucundaki susturucu sayesinde silahtan o kadarda yüksek bir ses gelmemişti. Onun annemi öldürdüğü şekilde, tam o dakikalarda öldürmüştüm onun sevgilisini. Artık geri dönüşü yoktu.

Acımayacaktım.
       Acıtacaktım...

Son kez baktım kızın yüzüne. Tıpkı annemin yüzü gibi kanlar içindeydi yüzü. Geçen hafta bu saatte ve tam bu noktada ölmüştü annem. Ben de Batın'ın kalbini aldım bu noktada.

Gözüme akın etmeye başlayan gözyaşlarımı hemen geri gönderdim.
Ağlamayacaktım, aksine ağlatacaktım. Eski Azra yoktu artık ben annem öldüğünde ölmüştüm. Vicdan bana yabancıydı.

Yavaşça yaklaştım Gizem'e. Kulağına doğru eğilip son sözlerimi söyledim:

"Bütün gündüzlerin, bütün gecelerin sonunda
Meltemi senden esen
Soğuğu sende olan
Yeni bir başlangıç vardır...

          İyi uykular..."

V
O
T
E

Lütfen...

Vote veren, yorum yapan herkesi çook seviyorum...

Bazen sevmek yalnızca beklemektir.
Unutmaya çalışırken ismini ezberlemektir. 😍😘