Sana merhaba derken hiç hesapta yoktu bunca şeyi yaşayacağımız...
tek bir soru için yanasmıştım sana çok masumca, " Merhaba Size bir şey sorabilir miyim?" diyerek basit bir yaklaşımda bulundum. Sen de gayet kibar bir şekilde "Tabiki" demiştin matematik'... dedim, Daha sorumu sormadan Sen gülmeye başladın ve devam ettin "Bu konuda size sadece iki kere ikinin dört ettiğini açıklayabilirim, şu an o kadar yanlış kişinin yanındasiniz ki anlatamam, matematik özürlüyüm Ben diyerek ekledin. Yüzümdeki Şaşkın ifadeyi fark etmiş olacaksın ki konuşmayı orada kesmedin birazda benim rahatlamam açısından sürdürüp "Tabi ki iki kere ikiden ibaret değil bildiklerim ama hiç anlamam İnanın ki...Soru neydi?..." diyerek ekledin daha ilk Merhaba da ilk ortak yönümüzü keşfetmiştik, ben soracağım soruyu da unutmuştum Sen konuşurken, nasılsa bir önemi de kalmamıştı artık o anda x'in degerinin. O an kalbim nasıl böyle benden bağımsız çarpıyor,içimde kaç kelebek uçuşuyor, kaçı el ele tutuşuyor coşkuyla onu hesap liyordum. Daha doğrusu ufacık hesabı bile yapamıyordum Çünkü o konuştukça Yüzündeki tebessüm e takılıyordu Gözlerim Gözlerine baktıkça kelebeklerin sayısı artıyordu
Ders zili çaldığında biz hala Sanki bir daha hiç karşılaşma ihtimalimiz yokmuş gibi bir sohbet telâşındaydık...
Teşekkür ederim' diyerek yanından ayrılmak istedim. Aslında canı cehenneme matematiğim, hiç gitmek istemedim o gözlerden...
orada öylece Onu dinlemek istiyordum...
" matematik Hayatın en büyük kıyagini yaptı bana" diyerek derse gittin.
Nasıl yani, Nasıl, ne kıyağı,hemde matematik nasıl bir güzellik yapmış olabilirki"dedim ama duymamıştın gitmiştin
Aslında giderken o gün ilk defa bana gelmiştin,
hoş geldin...
iyiki de geldin ne iyi geldin yalnizligima...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Aşk Geldi Hoş Geldi..
Historia CortaHiçbir şey bensiz eksik değildi.Burası benim diyeceğim bir yerim yoktu. Kendi hayatım bile benim için yazılmamıştı sanki, yanlışlıkla içine düşmus olduğum olayları yaşayıp gidiyordum. Hayat benden gidiyordu sen ise çoktan gitmiştin... ara sıra aklım...
