คุณเพื่อน คุณแม่ คุณภรรยา (YAOI, วาย, BL, BOYLOVE ,เรื่องสั้น)

CHEPTER 1

" ไอ้ไพรซ์  มึงมาหากูที่คอนโดเดี๋ยวนี้!!!!"

" คุณมึงเป็นใครครับ  มาตะคอกใส่หูกูทำ_่อ มึงเหรอ! "

" กูก็ไอ้มึงไง!  เพื่อนมึงจากวิศวะที่ช่วยมึงจากการถูกกระทืบไง  ยูอาร์!  มึงจำได้รึยัง!!!"

" .... "

" มึงไม่ต้องเงียบมาที่คอนโดกูเดี๋ยวนี้  รีบมา  ทิ้งงานทุกอย่างของมึงแล้วมาหากูเดี๋ยวนี้!!!!"

" กูไม่..."

" ไม่ต้องมาไม่  มึงเคยบอกเองว่าชีวิตที่เหลือของมึงยกให้กู  ตอนนี้กูจะเอาชีวิตมึงแล้ว  มาหากูเดี๋ยวนี้!!!!"

พอพูดจบผมก็ตัดสายทิ้ง  ไม่รอให้มันปฎิเสธ  ไอ้ไพรซ์นี่เป็นคนที่ผมเคยช่วยไว้ตอนที่มันโดนลูกหลงระหว่างศึกคณะวิศวะกับสถาปัตถ์ครับ  ผมก็ไม่รู้เหมือนกันว่าไอ้ไพรซ์ที่เรียนบริหาร  ไปอยู่ในดงตีนได้ยังไง  ผมที่เห็นมันยืนเอ๋ออยู่เลยช่วยดึงมันออกมาจากดงตีนจนหัวแตกโดนเย็บไปหลายเข็ม  หลังจากนั้นมันก็สำนึกในบุญคุณแล้วบอกว่า  มันชอบผมมาก  จะขอยกชีวิตที่เหลือของมันให้

แต่ตอนนั้นผมยังไม่อยากได้ลูกน้อง  ไม่อยากเป็นหัวหน้าแก๊ง  เลยบอกมันไปว่าถ้าอยากได้มันเป็นลูกน้องเมื่อไหร่จะค่อยบอกอีกที  แต่พอผมพูดจบมันก็ร้องไห้แล้วด่าผมว่าไอ้โง่  ถึงผมจะงงๆว่ามันด่าผมทำไม  แต่ผมก็ไม่ได้อะไรมากมันอยากวิ่งหนีก็วิ่งไป  แต่ตอนนี้ผมต้องการมันแล้ว  และมันต้องมาด้วย 

ผมเดินไปเดินมารอไพรซ์อยู่ที่หน้าประตูห้อง  ผมเพิ่งทำให้เจ้าตัวแหกปากหลับไปได้เมื่อกี้เอง  ความจริงเลี้ยงเด็กก็ไม่ยากนะ   แค่หนีไปที่ระเบียงแล้วปล่อยให้รีกาโลดูหลานแทน  แต่เจ้าหมามันดันไม่รักดี  มันเห่าเรียกผมแล้วขอออกมาอยู่ด้วย  ผมก็เลยต้องพามันออกมาแล้วปล่อยให้ตัวแหกปากเงียบไปเอง 

ติ๊งต๊อง

แงๆๆๆๆๆๆ

ชิบหาย!!  เสียงดังหน่อยแหกปากเลยนะมึง