The real guy

2. De dag voordat alles veranderde.

10.30 am diezelfde woensdagochtend.
Ik zat in een simpel t-shirt en een joggingsbroek op de bank pretty little liars te kijken. Nadat ik weer eens de bomvolle vaatwasser uit had geruimd. Ik liep naar de keuken, maakte een kop chocolademelk, en pakte een groot stuk chocolade. Wat waarschijnlijk elk ander 15 jarig kind dat alleen thuis was zou doen. Ik keek op mn iPhone. Ik betrapte mezelf erop dat ik stiekem hoopte op een berichtje van Jason. Maar nee. Misschien moest ik toch maar eens beginnen met het leren van scheikunde. Gezeik altijd. Ik heb morgen een proefwerk maar ik heb gewoon echt geen zin. Het gaat over suspensies en emulsies en dat soort gezeik. Overmorgen heb ik een SO engels. Misschien moet ik dat maar gaan leren. Verveling heerst absoluut niet.. ik ik wil zo graag van deze school af. Oh, ik weet ook wel hoe ik engels ga leren. 90% van mijn engelse kennis qua woordje komt van Netflix, dus laat ik een marathon pretty little liars en sherlock (waar ik vanochtend aan begonnen ben) gaan kijken. Yay!

2.oo pm
Is het al zo laat? Laat ik scheikunde in ieder geval even over kijken.

2.30 pm
Nah.. ik leer vanmiddag of vanavond  nog wel. In mijn ooghoek zie ik iets oplichten.

Facebookmessenger
Bericht van boy1387

Het is Jason! Jeetje Lies! Je kent die jongen niet eens. Maar toch open ik snel z'n berichtje. Of lijk ik nu een stalker? Boeien. Hij ziet nu in ieder geval dat ik interesse in zijn berichtje toon.

Boy1387: 'ik ben nu al uit. Zal ik langskomen?'

Omg.. wil hij langskomen? Nu? Ik zie er niet uit.. mede omdat ik net mijn wenkbrauw epileerde en dat ging toen helemaal mis, waardoor mijn ene wenkbrauw nu korter is dan de andere.. en hij wil nu langskomen? Neeeeeee! Maar anders denk hij misschien dat ik hem stom vind. Of misschien denkt hij dat ik hem afwijs door nee te zeggen.. dus typ ik maar snel:

                       'Ja leuk! Ik zie er alleen niet op mijn
                        best uit. Beetje bleek.'                       :Lisa_mulder
Boy1387: 'van een ziek meisje kan ik ook niet anders
verwachten, toch? Maar wat is het adres?
                                                        'Laurierlaan 181.' :Lisa_mulder
Boy1387: 'see u girl.'

'See u girl.' Hij is zo sweet. Lies, je moet opschieten. Jason komt zo. Ik ren naar boven en kleed me om. Wat kan ik aantrekken? Ik moet geen jurkje aandoen, want dan lijkt het gelijk op een date. Wat het misschien ook is, maar dat weet ik niet zeker.. snel gris ik een donkerblauwe broek uit mijn kast. Samen met een donkergrijs t-shirt en een lichtgrijs vest.  Ik trek mijn Doctor Martens aan, maar trek ze ook gelijk weer uit. Deze zijn net nieuw en kraken als een oude deur. Ik trek mijn Kennel en Schmenger's wel aan. Ik loop de trap af, en net wanneer ik mijn haarborstel pak, hoor ik de bel. Met mijn haarborstel nog in mijn hand, open ik de deur. 'U heeft een pakketje besteld?' Hoor ik een pakketbezorger van PostNL zeggen. 'Ehm.... nee.' Antwoord ik verbaasd. 'Dit is toch Laurierlaan 183?' Vraagt de pakketbezorger. 'Nee, dat zijn de buren.' Zeg ik. 'Oh sorry voor het storen. Prettige dag nog.' Een beetje verward doe ik de deur dicht. Ik moet snel m'n haar borstelen, want door die klote PostNL ben ik wel lekker veel tijd kwijt verloren. Ik ben net klaar, wanneer de bel gaat. Alweer. Stil loop ik snel naar voren en gluur tussen de gordijnen door. Er staan een jongen van ongeveer 19. Ik ren door het huis en doe de deur open: 'Ehm hoi.' 'Hey, Jason.' En hij steekt z'n hand uit. 'Lisa.' En ik schud zijn hand en doe een stap opzij zodat hij langs mij naar binnen kan. Hij heeft een enorme bos met bloemen bij zich. Een beetje opgelaten vraagt hij: 'heb je een vaas?' 'Ehm ja tuurlijk.' En ik loop naar het keukenkastjes en pak een vierkante vaas. 'Dat had je echt niet hoeven doen hoor.' Zeg ik. 'Maar ik fietste toch langs een bloemenstal.' Zegt hij. Hij staat daar maar. Shit ik moet hem een stoel aanbieden. Ahrggg. Ik verpest gelijk al onze eerste ontmoeting.'ehm, je mag wel gaan zitten hoor.' Zeg ik ongemakkelijk. 'Oh, ehm ja tuurlijk.' En hij rolt een stoel naar zich toe en gaat zitten. Ondertussen snijd ik de bloemen en zet ze in de vaas, waarna ik ze op de vleugel zet.